Platon’dan Rousseau’ya Barış Düşüncesinin Evrimi

Yıl 2016, Cilt: 2 Sayı: 2, 59 - 72, 26.06.2016

Celal Yeşilçayır

Öz

İnsanoğlunun hayatını huzur ve
güven içinde sürdürebilmesi için oldukça önemli bir yere sahip olan barış,
günümüzde üzerinde en çok konuşulan ve tartışılan konuların başında
gelmektedir. Dünün ve bugünün dünyasında barışın insan toplulukları arasındaki
durumu, sosyal bilimlerin temel araştırma alanlarından biridir. Bununla
birlikte insan hayatı için önemli bir yer teşkil eden barış sorunsalı, düşünce
tarihi boyunca filozofları da meşgul etmiştir. Düşünürlerin barış hakkındaki
düşünceleri onların temel felsefe karakterleriyle ilintili olmakla birlikte,
dönemin hâkim düşünce tarzı ve siyasi yapısı ile etkileşim halinde olduğu
gözden kaçmamaktadır. Öyle ki İlkçağ’da Platon ve Aristoteles’in barış
anlayışları, dönemin siyasi konjonktürü ile yakından ilgilidir. Ortaçağ
düşüncesinde ise barış teorileri dinî bir içerikle kaleme alınırken, Yeniçağ’la
birlikte doğal hukuk, politik güç ve sözleşmeci kuram gibi konular, barış
teorilerinin oluşmasında etkili olmaya başlamıştır. Bu çalışmanın amacı
İlkçağ’dan Yeniçağ’a kadar olan felsefe tarihi içindeki barışla ilgili
düşüncelerin nasıl evrildiğini okuyucuya sunmaktır. Bu çerçevede barışı
temellendirme konusunda hangi faktörlerin etkili olduğu ve geleneksel çizgiden
ayrılan teoriler olup olmadığı analiz edilecektir. 

Anahtar Kelimeler

barış, evrensellik, , tanrısal barış, sözleşmeci kuram, cumhuriyet

Kaynakça

• Akkoç, A. (2014). Yunan Demokrasisinin Kavramsal Yönü ve Toplumsal Arka Planı, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16 (1).
• Alighieri, D. (1989). Monarchia. Ruedi Imbach, Christoph Flüeler (Almancaya Çev.). Stuttgart: Reclam.
• Aristoteles. (2005). Politika. Mete Tunçay (Çev.). İstanbul: Remzi.
• Aquinas, T. (1985). Summe der Theologie. Joseph Bernhart (Almancaya Çev.). 3, Stuttgart: A. Kröner Verlag.
• Augustinus, A. (1978). De civitate Dei. Wilhelm Thimme (Almancaya Çev.). München: DTV Verlag.
• Baltrusch, E. (2008). Außenpolitik, Bünde und Reichspolitik in der Antike, München: Oldenbourg.
• Cevizci, A. (2015). Felsefe Tarihi. İstanbul: Say.
• Erasmus, D. (1515/1968). Institutio Principis Christiani. Anton J. Gail) (Almancaya Çev.). Paderborn: Schöningh Verlag.
• Erasmus, D. (1517/2001). Querela Pacis, (Almancaya Çev. Kurt Steinmann), Frankfurt am Main: Insel Verlag.
• Grotius, H. (1625/1950). De jure belli ac pacis. Walter Schätzel (Almancaya Çev.). Tübingen: Verlag J.C.B. Mohr.
• Hobbes, T. (1651/2005). Leviathan. Semih Lim (Çev.). İstanbul: Yapı Kredi.
• Herakleitos. (2009). Fragmanlar. Cengiz Çakmak (Çev.). İstanbul: Kabalcı.
• Kienast, D. (1999). Augustus, Prinzeps und Monarch. Darmstadt: Primus Verlag.
• Leibniz, G. W. (1670/1983). Politische Schriften: Securitas Publica 1. Berlin: Akademie.
• Leibniz, G. W. (1984). Politische Schriften: Türkenkrieg 1677-1687. 2, Berlin: Akademie Verlag.
• Leibniz, G. W. (1715/2014). Samtliche Schriften und Briefe, Reihe I, Allgemeiner, politischer und historischer Briefwechsel. N. 42. http://www.gwlb.de/Leibniz/Leibnizarchiv/Veroeffentlichungen/Transkriptionen1715bearb.pdf, (Erişim Tarihi: 08.05.2016).
• Leibniz, G. W. (1693/2004). Praefatio Codicis Juris Gentium Diplomatici,: Sämtliche Schriften und Briefe. N. 7, Berlin: Akademie Verlag.
• Locke, J. (2010). Hükümet Üstüne İkinci Tez. Aysel Doğan (Çev.). İzmir: İlya.
• Merle, J. C. (1995). Zur Geschichte des Friedensbegriff vor Kant, Immanuel Kant Zum ewigen Frieden. Ottfried Höffe (Ed.), Berlin: Akademie Verlag.
• Platon. (1998). Yasalar. Candan Şentuna, Saffet Babür (Çev.). 1, İstanbul: Kabalcı.
• Platon. (2012). Devlet. Sabahattin Eyüboğlu, M. Ali Cimcoz (Çev.). İstanbul: Türkiye İş Bankası.
• Rousseau, J. J. (1762/2006). Toplum Sözleşmesi. Vedat Günyol (Çev.). İstanbul: Türkiye İş Bankası.
• Sutor, B. (2004). Vom gerechten Krieg zum gerechten Frieden, Schwalbach: Wochenschau Verlag.
• Schwaabe, C. (2007). Augustinus, Philosophers of Peace. Peter Cornelius Mayer-Tasch (Edt.), München: Herbert Utz Verlag.
• Topakkaya A. (2008). Adalet Kavramı Bağlamında Aristoteles-Platon Karşılaştırması. Flsf, Sdü Felsefe Bl. Dergisi, 6 (6), Güz.
• Topakkaya, A. (2009). Stoa Etiğinin Temel Kavramları. Felsefe Dünyası, 49.
• Topakkaya,A.(2014). Sistematik Felsefe Bağlamında Platon-Aristoteles Karşılaştırması. Ankara: Nobel.
• Topakkaya, A. (2016). Hukuk ve Adalet. Ankara: Adalet.
• Wittschier, H. W. (2004). Dantes Divina commedia. Frankfurt am Main: Peter Lang Verlag.
• Wülfing, P. (1989). Friedensgedanken in der antiker Mythologie und Dichtung. Kultur gegen Krieg. Würzburg: Königshausen u. Neumann.