Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

Evaluation Of Soft Power In Terms Of Management And Health Management

Yıl 2021, Cilt: 7 Sayı: 1, 360 - 374, 31.03.2021
https://doi.org/10.31592/aeusbed.726832

Öz

The concept of soft power is considered among the contemporary issues in contemporary management. The concept of soft power was first stated by Joseph S. Nye in his book “Bound to Lead: The Changing Nature of American Power’’. The soft power discussed under the name leadership power in management is a concept that has been used and criticized in many areas, especially in foreign policy, from the 1990s to the present. The purpose of this study is to give information about power, power supplies, soft power and its sub-dimensions; to reveal studies on the subject and to evaluate the concept of soft power in terms of health management and management. In this context, firstly, detailed information about the subject was presented and then there search literature was created by bibliometric analysis method according to the studies in Web Of Science and National Thesis Center (YÖK Thesis). Then, the concept of soft power was evaluated in terms of health management and management area. As a result of the study, it has been observed that managers and health managers use soft power in all processes in which they communicate with other individuals and institutions. In addition, it has been determined in the literature that studies on the concept of soft power in the field of health are missing and new studies are needed on this subject. This study is also important in terms of guiding new studies on the subject.

Kaynakça

  • Bağcı, Z. (2015). Yöneticilerin kullandıkları güç kaynaklarının çalışanların iş tatminleri üzerindeki etkisi: tekstil sektöründe bir araştırma, Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 13(3), 416-434.
  • Bakan, İ., ve Büyükbeşe, T. (2010). Liderlik türleri ve güç kaynaklarına ilişkin mevcut-gelecek durum karşılaştırması. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 2, 73-84.
  • Baltacı, H. Ö. (2016). İletişim Becerileri Ve Empatik Eğilim Arasındaki İlişkinin X Ve Y Kuşaklarına Göre Farklılıklarının İncelenmesi Ve Bir Uygulama. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Bahçeşehir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Bayrak, S. (2001). Yönetimde bir ihmal konusu olarak güç ve güç yönetimi-II. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(1), 23-42.
  • Beetham, D. (1991). The Legitimation Of Power. Atlantic Highlands. NJ: Humanuties Fress International, New York: Palgrave Publisher.
  • Bostancı, H. (2018). Sağlık kurumları yöneticilerinin yumuşak güç kullanım yeterliliklerinin ölçülmesi: Ankara ili örneği. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstirüsü, Ankara.
  • Çalışkur, A. (2015). Yöneticinin güç kaynağı ile çalışanların örgüte duyduğu güven arasındaki ilişki. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 45, 160-174.
  • Ertürk, M. (2013). Meslek yüksekokulları için yönetim ve organizasyon. İstanbul: Beta Yayıncılık.
  • Finkelstein, S. (1992). Power in top management teams: dimensions, measurement and validation. Academy of Management Journal, 35(3), 505-538.
  • Judge, T. A. ve Robbins, S. P. (2017). Essentials of Organizational Behavior, Edinburgh: Pearson Education. 466-467.
  • Genç, N. (2013). Meslek Yüksekokulları İçin Yönetim Ve Organizasyon, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Gochhayat, J.,Giri, V. N., & Suar, D. (2017). Influence of organizational culture on organizational effectiveness: the mediating role of organizational communication. Global Business Review, 18(3), 691-702.
  • Goleman, D. (1995). Emotional intelligence. New York: Bantam Books.
  • Gür, N. (2014). Yeni Türkiye’nin yumuşak güç unsuru: turizm. Seta Perspektif Dergisi, Sayı: 58, 1-3.
  • House, R. J. (1992). Charismatic leadership in service-producing organizations. International Journal of Service Industry Management, 3(2), 5-16.
  • Nye, J. S. Jr. (Ekim, 2006). “Soft Power, Hard Power and Leadership”. 3, 9-13. https://numerons.files.wordpress.com/2012/04/soft-power-hard-power-andleadership.pdf adresinden 16 Mart 2020 tarihinde erişilmiştir.
  • WEB OF SCİENCE. (2020). Soft Power, https://proxy.hacibayram.edu.tr:2309/RA/analyze.do?product=WOS&SID=F1iu283aA5HqPLdLMhe&field=PY_PublicationYear_PublicationYear_en&yearSort=trueadresinden 12 Nisan 2020 tarihinde erişilmiştir. Kavuncubaşı, Ş. ve Yıldırım, S. (2012). Hastane ve sağlık kurumları yönetimi. Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Kaya, A. (2017). Kişilerarası ilişkiler ve etkili iletişim. Ankara: Pegem.
  • Kelly, D. (2000). Using vision to ımprove organisational communication. Leadership & Organization Development Journal, 21(2), 92-101.
  • Koçel, T. (2018). İşletme yöneticiliği, İstanbul: Beta Yayıncılık.
  • Nye, Jr, J. S. (2004). Soft Power: The Means to success in world politics. New York: Public affairs.
  • Nye, J.(2008), The Powers to Lead book, New York: Oxford Universıty Press.
  • Nye Jr, J. S. (2008). Public diplomacy and soft power. The Annals of the American Academy of Political and Social Science, 616(1), 94-109.
  • Nye, J. S. (2011). The Future of Power, Nwe York: Public Affairs.
  • Salovey, P. & Mayer, J. D. (1990). Emotional intelligence. Imagination, Cognition and Personality, 9(3), 185-211.
  • Şimşek, Ş. (1999). Yönetim ve organizasyon, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Topaloğlu, M. ve Koç, H. (2017). Yönetim ve organizasyon kavramlar-teoriler- yaklaşımlar, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • TÜRK DİL KURUMU iletişim nedir? (2020). http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_ bts&arama =kelime&guid =TDK.GTS.a0b2f40aaa5a0.08041108. adresinden 2.04.2020 tarihinde erişilmiştir.
  • Vuving, A. (2009). How Soft Power Works. Available at SSRN 1466220.
  • Ward, E. A. (2001). Social powerbases of managers: emergence of a new factor. The Journal Of Social Psychology, 141(1), 144-147.

Yumuşak Gücün Yönetim Ve Sağlık Yönetimi Açısından Değerlendirilmesi

Yıl 2021, Cilt: 7 Sayı: 1, 360 - 374, 31.03.2021
https://doi.org/10.31592/aeusbed.726832

Öz

Yumuşak güç kavramı, çağdaş yönetim anlayışında güncel konular arasında değerlendirilmektedir. Yumuşak güç kavramını ilk kez Joseph S. Nye “Liderliğe Zorunluluk: Amerikan Gücünün Değişen Doğası” adlı eserde ortaya koymuştur. Yönetimde liderlik gücü adı altında tartışılan yumuşak güç, 1990’lı yıllardan günümüze kadar birçok alanda özellikle de dış politikada kullanılan ve eleştirilen bir kavramdır. Bu çalışmanın amacı, güç, güç kaynakları, yumuşak güç ve alt boyutları hakkında bilgiler vermek; konu hakkında yapılan çalışmaları ortaya koymak ve sağlık yönetimi ve yönetim alanı açısından yumuşak güç kavramının değerlendirilmektir. Bu kapsamda, öncelikle konuya ilişkin detaylı kuramsal bilgiler sunulmuş ve sonrasında araştırma literatürü Web Of Science’ta ve Ulusal Tez Merkezi’nde (YÖK Tez’de) yer alan çalışmalara göre bibliyometrik analiz yöntemi ile oluşturulmuştur. Ardından da sağlık yönetimi ve yönetim alanı açısından yumuşak güç kavramı değerlendirilmiştir. Çalışmanın sonucunda yöneticilerin ve sağlık yöneticilerinin diğer bireylerle ve kurumlarla iletişim kurdukları tüm süreçlerde yumuşak gücü kullanmalarının önem taşıdığı görülmüştür. Ayrıca alanyazında sağlık alanında yumuşak güç kavramına ilişkin çalışmaların az sayıda olduğu ve bu konuda yapılacak yeni çalışmalara ihtiyaç duyulduğu belirlenmiştir. Bu çalışma ayrıca konu hakkında yapılacak olan yeni çalışmalara yol göstermesi açısından önem taşımaktadır.

Kaynakça

  • Bağcı, Z. (2015). Yöneticilerin kullandıkları güç kaynaklarının çalışanların iş tatminleri üzerindeki etkisi: tekstil sektöründe bir araştırma, Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 13(3), 416-434.
  • Bakan, İ., ve Büyükbeşe, T. (2010). Liderlik türleri ve güç kaynaklarına ilişkin mevcut-gelecek durum karşılaştırması. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 2, 73-84.
  • Baltacı, H. Ö. (2016). İletişim Becerileri Ve Empatik Eğilim Arasındaki İlişkinin X Ve Y Kuşaklarına Göre Farklılıklarının İncelenmesi Ve Bir Uygulama. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Bahçeşehir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Bayrak, S. (2001). Yönetimde bir ihmal konusu olarak güç ve güç yönetimi-II. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(1), 23-42.
  • Beetham, D. (1991). The Legitimation Of Power. Atlantic Highlands. NJ: Humanuties Fress International, New York: Palgrave Publisher.
  • Bostancı, H. (2018). Sağlık kurumları yöneticilerinin yumuşak güç kullanım yeterliliklerinin ölçülmesi: Ankara ili örneği. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstirüsü, Ankara.
  • Çalışkur, A. (2015). Yöneticinin güç kaynağı ile çalışanların örgüte duyduğu güven arasındaki ilişki. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 45, 160-174.
  • Ertürk, M. (2013). Meslek yüksekokulları için yönetim ve organizasyon. İstanbul: Beta Yayıncılık.
  • Finkelstein, S. (1992). Power in top management teams: dimensions, measurement and validation. Academy of Management Journal, 35(3), 505-538.
  • Judge, T. A. ve Robbins, S. P. (2017). Essentials of Organizational Behavior, Edinburgh: Pearson Education. 466-467.
  • Genç, N. (2013). Meslek Yüksekokulları İçin Yönetim Ve Organizasyon, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Gochhayat, J.,Giri, V. N., & Suar, D. (2017). Influence of organizational culture on organizational effectiveness: the mediating role of organizational communication. Global Business Review, 18(3), 691-702.
  • Goleman, D. (1995). Emotional intelligence. New York: Bantam Books.
  • Gür, N. (2014). Yeni Türkiye’nin yumuşak güç unsuru: turizm. Seta Perspektif Dergisi, Sayı: 58, 1-3.
  • House, R. J. (1992). Charismatic leadership in service-producing organizations. International Journal of Service Industry Management, 3(2), 5-16.
  • Nye, J. S. Jr. (Ekim, 2006). “Soft Power, Hard Power and Leadership”. 3, 9-13. https://numerons.files.wordpress.com/2012/04/soft-power-hard-power-andleadership.pdf adresinden 16 Mart 2020 tarihinde erişilmiştir.
  • WEB OF SCİENCE. (2020). Soft Power, https://proxy.hacibayram.edu.tr:2309/RA/analyze.do?product=WOS&SID=F1iu283aA5HqPLdLMhe&field=PY_PublicationYear_PublicationYear_en&yearSort=trueadresinden 12 Nisan 2020 tarihinde erişilmiştir. Kavuncubaşı, Ş. ve Yıldırım, S. (2012). Hastane ve sağlık kurumları yönetimi. Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Kaya, A. (2017). Kişilerarası ilişkiler ve etkili iletişim. Ankara: Pegem.
  • Kelly, D. (2000). Using vision to ımprove organisational communication. Leadership & Organization Development Journal, 21(2), 92-101.
  • Koçel, T. (2018). İşletme yöneticiliği, İstanbul: Beta Yayıncılık.
  • Nye, Jr, J. S. (2004). Soft Power: The Means to success in world politics. New York: Public affairs.
  • Nye, J.(2008), The Powers to Lead book, New York: Oxford Universıty Press.
  • Nye Jr, J. S. (2008). Public diplomacy and soft power. The Annals of the American Academy of Political and Social Science, 616(1), 94-109.
  • Nye, J. S. (2011). The Future of Power, Nwe York: Public Affairs.
  • Salovey, P. & Mayer, J. D. (1990). Emotional intelligence. Imagination, Cognition and Personality, 9(3), 185-211.
  • Şimşek, Ş. (1999). Yönetim ve organizasyon, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Topaloğlu, M. ve Koç, H. (2017). Yönetim ve organizasyon kavramlar-teoriler- yaklaşımlar, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • TÜRK DİL KURUMU iletişim nedir? (2020). http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_ bts&arama =kelime&guid =TDK.GTS.a0b2f40aaa5a0.08041108. adresinden 2.04.2020 tarihinde erişilmiştir.
  • Vuving, A. (2009). How Soft Power Works. Available at SSRN 1466220.
  • Ward, E. A. (2001). Social powerbases of managers: emergence of a new factor. The Journal Of Social Psychology, 141(1), 144-147.
Toplam 30 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Zekai Öztürk 0000-0001-9930-7181

Figen Özşahin 0000-0001-9227-4938

Nazmiye Ekinci 0000-0002-7007-4123

Yayımlanma Tarihi 31 Mart 2021
Gönderilme Tarihi 26 Nisan 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 7 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Öztürk, Z., Özşahin, F., & Ekinci, N. (2021). Yumuşak Gücün Yönetim Ve Sağlık Yönetimi Açısından Değerlendirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(1), 360-374. https://doi.org/10.31592/aeusbed.726832