Economic and Commercial Relations of the Prophet Muhammad with the Jews

Yıl 2018, Cilt: 7 Sayı: 2, 236 - 253, 31.12.2018

Mustafa Yiğitoğlu , Mustafa Göregen

https://doi.org/10.33722/afes.475785

Cited By: 4

Öz

Prophet Muhammad’s relations with the Jews began with Muslims’ migration
to Medina (Hijra). The Prophet firstly signed the Constitution of Medina with
all parties to establish social peace and the basis for living together. After
the provision of social peace, the Prophet made many arrangements and
activities to balance the economic conditions favoring the Jews against the Muslims
and other Arab tribes. The social economy, which has been reshaped and balanced
in line with the Prophet’s encouragement and recommendations, has been brought
into an international nature with the inclusion of the other elements of the
society in economic and commercial activities from being a closed Jewish
monopoly.

The economic and trade relations of the Prophet with the Jews have
occurred in two ways, both individual and social. In the individual sense, he
has directly engaged in trading and two-way loaning activities personally; in
the social sense, he has made commercial, and agricultural arrangements with
the Jews on behalf of the Muslims and the community. In this study, the
economic and commercial relations that the Prophet had carried out with the
Jews, especially during the Medina period, and the principles he introduced
will be examined.

Anahtar Kelimeler

The Period of the Prophet, Commercial Relations, Jewish, Islamic Economics, Market Place

Kaynakça

• Apak, A. (2012). Anahatlarıyla İslam Tarihi (8 b., Vol 1). İstanbul: Ensar Neşriyat.
• Bal, F. (2015). Arap Yarımadasında Ticaret: Hz. Peygamber Dönemi ve Dört Halife. İstanbul: Beka Yayınları.
• Bozkurt, N., & Küçükaşcı, M. S. (2003). Medine. 23, 305-311. DİA.
• Brockelmann, C. (1992). İslâm Ulusları ve Devletleri Tarihi. (N. Çağatay, Trans.) Ankara: Türk Tarih Kurumu.
• el-Buhârî, E. A. (2001). el-Câmiu’s-Sahih. Beyrut: Dâru Tuki'n-Necat.
• Emin, A. (1950). Fecru'l-İslam. Kahire: Mektebetu’n-Nehdati’l-Mısriyye.
• es-Semhûdî. (1326). Vefau’l-vefâ bi ahbari dâri’l-Mustafa (Vol 1). Kahire.
• Hamidullah, M. (1990). İslam Peygamberi. (S. Tuğ, Trans.) İstanbul: İnsan Yayınları.
• Hamidullah, M. (İstanbul). Makaleler. (İ. S. Sırma, Trans.) 1986: Beyan Yayınları.
• Ahmed b. Hanbel, (nd). Müsned, Kahire: Müessesetü'l Kurtuba.
• Hasan, H. l. (1987). Islam Tirihi (Vol 1). (İ. Yiğit, & S. Gümüş, Trans.) İstanbul: Kayıhan Yayınları.
• İbn Hişam, (1955). es-Sfratü'n-Nebeviyye (Vol. 3). (M. es-Sekka, Trans.) Beyrut.
• İbn Kesir, (1994). EI-Bidaye ve'n-Nihaye Büyük Islam Tarihi (Cilt 2). (M. Keskin, Trans.) İstanbul: Çağn Yayınlan.
• Lecker, M. (nd). İslam Öncesi ve İslam'ın İlk Döneminde Medine/Yesrib Pazarı Üzerine. 2(4), 157-172. (M. M. Söylemez, Trans.)
• İbn Mace, (nd). Sünen (Vol II). Beyrut: Daru'l Fikr.
• En-Nesai, (1991). Sünenü'l Kübra, Beyrut: Daru'l Kutubü'l İlmiyye.
• İbn Sa'd, (1960). et-Tabakatü'l-Kübra (Volt 1). Beyrut.
• Safa, M. (2015, Ocak). Hicret Sonrası Medine’de Sosyal ve Dini Hayat. Toplum Bilimleri Dergisi, 9 (17), 355-398.
• Sırma, İ. S. (1994). Medine Vesikasının Mevsukiyeti ile ilgili Bazı Veriler. Bilgi ve Hikmet (5), 48.
• Sourdel, D. (1995). İslâm. İstanbul: İlim Yayınları.
• Sönmez, A. (1984). Resulullah'ın Diplomatik Münasebetleri. İstanbul: İnkıap Yayınevi.
• Tabakoğlu, A. (2013). İslam İktisadına Giriş (3 b.). İstanbul: Dergah Yayınları.
• Tabarani. (h. 1425). Mu'cemü'l Evsad (Vol. V). Kahire: Daru'l Harameyn.
• Taberi, E. C. (nd). Tarihi Taberi (Vol. 2). (M. F. Tunca, Çev.) İstanbul.
• Tirmizi. (1978). Sünen (Vol. V). Kahire: Mustafa El Halebi.
• Vakıdi, (1984). Kitabü'l-Meğazi (Vol. 1). (M. Jones, Trans.) Beyrut.
• Yüksel, A. T. (2018, 08 05). yenidunyadergisi. http://yenidunyadergisi.com: http://yenidunyadergisi.com/hz-peygamberin-sav-ticari- faaliyetleri-bazi-emir-ve-yasaklari-ve-gecimi/ adresinden alındı