Basit Tıbbi Müdahalelik (BTM’lik) Yaralamalar ve Neticesi Sebebiyle Ağırlaşmış Suç Hükümlerinin Tatbiki Meselesi

Yıl 2022, , 263 - 310, 31.01.2022

Mehmet Emin Artuk Erkam Yılmaz

https://doi.org/10.34246/ahbvuhfd.1065414

Öz

5237 sayılı TCK m. 86/2’de kasten yaralama fiilinin etkisinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde hafif olduğu hallerde temel kasten yaralama fiillerine nazaran daha hafif bir yaptırım öngörülmektedir. Basit tıbbi müdahalelik yaralamanın müstakil bir hüküm olarak vazedilmesi birtakım sonuçları beraberinde getirmektedir. Bu sebeple hangi yaralamaların basit tıbbi müdahalelik olduğunun tespiti, cezai sorumluluk açısından hayati önem taşımaktadır. Bu yaralamalar bilhassa TCK m. 87’de düzenlenen neticesi sebebiyle ağırlaşmış hükümlerinin tatbiki hususunda önem arz etmektedir. Bunun yanı sıra basit tıbbi müdahalelik yaralamaların tespit ve takdiri, teşebbüs, haksız tahrik ve diğer ceza hukuku kurumlarının uygulanması bakımından önemli rol oynamaktadır. Bu çalışmada, basit tıbbi müdahalelik yaralamanın tespiti bakımından nasıl bir metot izlenmesi gerektiği hususunda çözüm önerilerinde bulunulmuştur. Sonrasında ise bu metotla tutarlı olarak hem neticesi sebebiyle ağırlaşmış suç meselesinde hem de teşebbüs ve haksız tahrik gibi diğer ceza hukuku kurumlarının tatbiki bakımından çözüm önerilerinde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Basit Tıbbi Müdahale, Kasten Yaralama, Neticesi Sebebiyle Ağırlaşmış Yaralama, Kasten Yaralamaya Teşebbüs, Taksirle Yaralama

ACTS OF INJURIES THAT REQUIRE SIMPLE MEDICAL INTERVENTION AND THE ISSUE OF IMPLEMENTATION OF PROVISIONS OF CRIMES AGGRAVATED BY THE RESULT

Öz

In Article 86/2 of the Turkish Criminal Code (numbered 5237), in cases where the effect of the act of willful injury is so slight that it can be eliminated by simple medical intervention, a lighter sanction is foreseen compared to the acts of basic willful injury. The regulation of simple-medical-intervention injury as an independent provision brings some consequences. For this reason, it is vital to determine which injuries are simple medical interventions in terms of criminal liability. These injuries, in particular, play a role in the application of the aggravated provisions due to the result regulated in Article 87 of the TCC. In addition, the detection of simple-medical-intervention injuries plays an important role in the implementation of the provisions of the attempt, unjust provocation and other criminal law institutions. In this study, solution suggestions have been made about what kind of method should be followed for the detection of simple medical intervention injury. Afterwards, consistent with this method, solution suggestions were made both in the case of aggravated crime due to its result and in the application of other criminal law institutions such as attempt and unjust provocation.

Anahtar Kelimeler

Simple Medical Intervention, Willful Injury, Aggravated Crime Due to its Result, Deliberate Attempt To Injure, Reckless Injury

Kaynakça

• Akkaya Ç, “Suçların İçtimaı Bağlamında Fiil Tekliği”, 2019, 7(13), Uyuşmazlık Mahkemesi Dergisi, s, 1-38.
• Albayrak M, “Kasten Yaralama Sonucu Oluşan, Neticesi Sebebiyle Ağırlaşmış Yaralama ve Ölüm Halinde Faillerin Cezalandırılması Sorunu”, Eylül 2008, 3(25), Terazi Hukuk Dergisi, s. 61-74.
• Artuk M E, Gökcen A, Alşahin M E, Çakır K, Ceza Hukuku Özel Hükümler, 19. Baskı, Adalet Yayınevi, 2021.
• Arzt G, Weber U, Heinrich B, Hilgendorf E, Strafrecht Besonderer Teil, 2. Auflage, Verlag Ernst und Werner Gieseking, 2009.
• Aygörmez-Uğurlubay G A, “Alman ve Türk İçtihâtlarında Neticesi Sebebiyle Ağırlaşmış Yaralama Suçunda Nedensellik ve Objektif İsnâdiyet”, 2015, 21(1), MÜHF–HAD, s. 43-73.
• Bohlander M, Principles of German Criminal Law, Hart Publishing, 2009.
• Centel N, Zafer H, Çakmut Ö, Kişilere Karşı İşlenen Suçlar, Cilt I, 4. Bası, Beta, 2017.
• Cirit İ R, Atalay O, Vücut Dokunulmazlığına Karşı Suçlar, TAA, 2020.
• Cohn E, Der schwere Erfolg als gesetzlicher Grund erhöhter Strafbarkeit, Schletter’sche Buchhandlung, 1910.
• Demirbaş T, Haksız Tahrik, 3. Baskı, Seçkin Yayınevi, 2021.
• Demren Dönmez B, “Ceza Sorumluluğunu Azaltan Bir Neden Olarak Haksız Tahrik”, 2013, 71(1), İÜHFM (Füsun Sokullu’ya Armağan), s. 267-294.
• Doğan K, Neticesi Sebebiyle Ağırlaşmış Suçlar, 2. Baskı, Adalet, 2015.
• Dönmezer S, Erman S, Nazari ve Tatbiki Ceza Hukuku Cilt I, 11. Bası, Beta, 1994.
• Dönmezer S, Erman S, Nazari ve Tatbiki Ceza Hukuku Cilt II, 10 Bası, Beta, 1994.
• Elliott C and Quinn F, Criminal Law, 10th edn, Pearson, 2014.
• Erem F, “Kasdın Aşılması”, Temmuz 1983, 9(3), Yargıtay Dergisi, s. 253-259.
• Erman S, Özek Ç, Ceza Hukuku Özel Bölüm (Kişilere Karşı İşlenen Suçlar), Dünya Yayıncılık, 1994.
• Eschelbach R, BeckOK StGB (hrsg. v. Heintschel-Heinegg), 50. Edition 2021, § 227.
• Gökcan H T, Artuç M, Türk Ceza Kanunu Şerhi 3. Cilt, Adalet Yayınevi, 2021.
• Gökcen A, Balcı M, “Kasten Yaralama Suçu”, Feridun Yenisey’e Armağan, Cilt I, Beta, 2014.
• Gökcen A, Balcı M, Kasten Öldürme, Kasten Yaralama, Organ ve Doku Ticareti Suçları, 2. Baskı, Adalet Yayınevi, 2015.
• Gözübüyük A P, Türk Ceza Kanunu Açıklaması, C. I, Kazancı Hukuk Yayımları, 1980.
• Hafızoğulları Z, Özen M, Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler Kişilere Karşı Suçlar, 5. bası, US-A Yayıncılık, 2016.
• Hardtung B, Münchener Kommentar zum StGB, 4. Auflage, 2021, § 227.
• Kangal Z T, “Türk Ceza Hukukunda Haksız Tahrik”, 2010, XIV(3-4), EBYÜHFD, s. 19-68.
• Kaymaz S, Bozbayındır A E, “Neticesi Sebebiyle Ağırlaşan Yaralama Suçundan Sorumluluk ve Bu Konudaki Bazı Yargıtay Kararlarının Değerlendirilmesi”, 2010, LXVIII(1-2), İÜHFM s. 77-119.
• Kaymaz S, Kasten Yaralama Sonucu Ölüme Neden Olma, Adalet Yayınevi, 2009.
• Keçelioğlu E, “Ceza Hukukunda Haksızlık, Hareketin ve Neticenin Haksızlığı (Alman Ceza Hukuku Üzerine Bir İnceleme)” 2013, 8(21), Ceza Hukuku Dergisi, s. 21-32.
• Keskin Kiziroğlu S, “Kasten Yaralama Suçu”, Nevzat Toroslu’ya Armağan, Cilt I, Ankara Üniversitesi Yayınları, 2015.
• Kindhäuser U, Schramm E, Strafrecht Besonderer Teil I, 9. Auflage, Nomos, 2020.
• Koca M, Üzülmez İ, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, 13. Baskı, Seçkin, 2020.
• Koca M, Üzülmez İ, Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler, 7. Baskı, Adalet 2020.
• Krey V, Strafrecht Besondererer Teil, Band I, 4. Auflage, Verlag W. Kohlhammer, 1979.
• Kunter N, Suçun Maddi Unsurları Nazariyesi, İsmail Akgün Matbaası, 1954.
• Kühl K, Lackner/Kühl StGB, 29. Auflage 2018, § 18.
• Küpper G, Börner R, Strafrecht Besonderer Teil, Delikte gegen Rechtsgüter der Person und Gemeinschaft, 4. Auflage, Springer 2017.
• Meraklı S, “TCK m. 89 Işığında Taksı̇rlı̇ Suçlarda Nı̇telı̇klı̇ Hallere Yer Verı̇lmesı̇nı̇n Hareketı̇n ve Netı̇cenı̇n Haksızlık İçerı̇ğı̇ Bakımından Değerlendı̇rı̇lmesı̇”, 2019, 18(2), GSÜHFD, s. 317-352.
• Meyer H, Allfeld P, Lehrbuch des Deutschen Strafrechts, 7. Auflage, A. Deichert'sche Verlagsbuchhandlung, 1912.
• Otto H, Grundkurs Strafrecht Allgemeine Strafrechtslehre, 7. Auflage, de Gruyter, 2004.
• Önder A, Ceza Hukuku Genel Hükümler C II-III, Beta, 1992.
• Özek Ç, Basın Suçlarında Ceza Sorumluluğu, Sulhi Garan Matbaası, 1972.
• Özen M, Ceza Hukukunda Objektif Sorumluluk, US-A Yayıncılık, 1998.
• Özer Özbek V, Doğan K, Bacaksız P, Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler, 14. Baskı, Seçkin 2019.
• Özgenç İ, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, 14. Baskı, Seçkin, 2018.
• Öztürk B, Erdem M R, Uygulamalı Ceza Hukuku ve Güvenlik Tedbirleri Hukuku, 17. Baskı, Seçkin, 2017.
• Roxin C, Greco L, Strafrecht Allgemeiner Teil, Band I, 5. Auflage, CH Beck, 2020.
• Şare E, “Yüksek Mahkeme Kararlarında Kasten Yaralama Sonucu Ölüme Neden Olma Suçu”, 2020, 25(43), DÜHFD, s. 279-334.
• Şendil R, “Yeni TCK'da Vücut Dokunulmazlığına Karşı İşlenen Suçlar ve Bunun Adli Tıp Yönünden İrdelenmesi”, Temmuz 2006, 80(4), İstanbul Barosu Dergisi, s. 1591-1609.
• Tezcan D, Erdem M R, Önok R M, Teorik ve Pratik Ceza Özel Hukuku, 18. Baskı, Seçkin, 2020.
• Topçu NK, Amerikan Hukuku ile Karşılaştırmalı Olarak Kasten Yaralama Sonucu Ölüme Neden Olma Suçu, Doktora Tezi, Konya, 2012.
• Türk Ceza Kanunu’nda Tanımlanan Yaralama Suçlarının Adli Tıp Açısından Değerlendirilmesi, Haziran 2013, <https://www.atk.gov.tr/tckyaralama24-11-15.pdf> Erişim tarihi: 08.09.2021.
• Üzülmez İ, Vücut Dokunulmazlığına Karşı Suçlar, Adalet Yayınevi, 2013.
• von Liszt F, Schmidt E, Lehrbuch des Deutschen Strafrechts, 23. Auflage, Walter de Gruyter & Co., 1921.
• Wessels J, Hettinger M, Strafrecht Besonderer Teil, 35. Auflage, CF Müller, 2011.
• Yenisey F, Plagemann G, Alman Ceza Kanunu Strafgesetzbuch, 2. Baskı, Beta, 2015.