Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster
Yıl 2021, , 355 - 388, 31.01.2021
https://doi.org/10.34246/ahbvuhfd.871257

Öz

Kaynakça

  • ARSLAN, MEHMET: Die türkische Strafprozessordnung. Übersetzung und Einführung. Berlin 2017.
  • ARSLAN, ZÜHTÜ: Temel Hak ve Özgürlüklerin Sınırlanması: Anayasanın 13. Maddesi Üzerine Bazı Düşünceler, Anayasa Yargısı, sayı 19, yıl 2002, s. 219.
  • GÖZLER, KEMAL: Anayasa Değişikliğinin Temel Hak ve Hürriyetlerin Sınırlandırılması Bakımından Getirdikleri ve Götürdükleri: Anayasanın 13. Maddesinin Yeni Şekli Hakkında Bir İnceleme, Ankara Barosu Dergisi, yıl 59, sayı 2001/4, s. 64 vd.
  • GÖZTEPE, ECE: Ein Paradigmenwechsel für den Sicherheitsstaat. Die Praxis des Ausnahmezustandes im Südosten der Türkei, in: Matthias Lemke (Hrsg.), Ausnahmezustand, Theoriegeschichte – Anwendungen – Perspektiven, Wiesbaden 2017, S. 105–127.
  • ÖZGENÇ, İZZET: İnsan Haklarının Felsefî Temeli, İnsan Hakları, İstanbul, 1995, S. 41.
  • ÖZGENÇ, İZZET: İnsan Haklarının Özüne Dönüş, Yeni Türkiye, Mayıs-Haziran 1998, yıl 4, sayı 21, S. 606.
  • ÖZGENÇ, İZZET: Toplantı ve Gösteri Yürüyüşü Hürriyeti ile Seyahat Hürriyeti Bağlamında Özgürlük ve Güvenlik İlişkisi, Anayasa Yargısı, cilt 35, yıl 2018, S. 163.
  • ÖZGENÇ, İZZET: Relation between Liberty and Security in the context of the Right to Organize Meetings and Demonstration Marches and the Freedom of Movement, Constitutional Justice in Asia, “Right to Liberty and Security”, Ankara, April 2020, S. 29.
  • ÖZGENÇ, İZZET / ŞAHİN, CUMHUR / ÜZÜLMEZ, İLHAN (Editörler): Sporda Şiddet ve Düzensizliğin Önlenmesi Kanunu, Gazi Üniversitesi Türk Ceza Hukuku Uygulama ve Araştırma Merkezi Yayını, 2. bası, Ankara, 2012.
  • SAĞLAM, FAZİL: 2001 Yılı Anayasa Değişikliğinin Yaratabileceği Bazı Sorunlar ve Bunların Çözüm Olanakları, Anayasa Yargısı, sayı 19, yıl 2002, s. 254.
  • YENISEY, FERİDUN: Kolluk Hukuku, İstanbul 2015.

TOPLANTI VE GÖSTERİ YÜRÜYÜŞÜ HÜRRİYETİ İLE SEYAHAT HÜRRİYETİ BAĞLAMINDA ÖZGÜRLÜK VE GÜVENLİK İLİŞKİSİ

Yıl 2021, , 355 - 388, 31.01.2021
https://doi.org/10.34246/ahbvuhfd.871257

Öz

İnsanın doğuştan sahip olduğu devredilmez hak ve özgürlüklerin hiçbiri sınırsız değildir. Güvenlik, bir hak ve özgürlüğün sınırlandırma sebeplerinden birini oluşturmaktadır.
Hak ve özgürlükler ile güvenlik arasında sıkı bir ilişki, hassas bir denge mevcuttur. Ancak bu durum, hak ve özgürlüklerle güvenlik arasında karşıtlık bulunduğu şeklinde bir değerlendirmeye tabi tutulmamalıdır.
Kişiler, herhangi bir korku ve endişeye kapılmaksızın, hak ve özgürlüklerini kullanabilmelidirler. Keza, hak ve özgürlükler kullanılırken, başkaları bakımından korku ve endişe verici bir duruma da sebebiyet verilmemelidir.
Hak ve özgürlükler, ancak demokratik bir toplum düzeninde ve kamunun güvenliği sağlanarak kullanılabilir. Bu itibarla, hak ve özgürlüklere demokratik toplum düzeninin gerekli kıldığı ölçüde ve kamu güvenliği sebebiyle sınırlama getirilebilir.
Toplantı ve gösteri yürüyüşü hürriyeti ile seyahat hürriyeti esas alınarak, özgürlük ve güvenlik ilişkisine açıklama getirmek, konunun anlaşılırlığını sağlama bakımından büyük bir önem taşımaktadır.
Genel olarak, toplantı ve gösteri yürüyüşü hürriyetinin kullanılmasına, milli güvenlik veya kamu düzeni sebebiyle genel düzenleyici idari işlemle sınırlama getirilebilir.
Buna karşılık kamu güvenliği sebebiyle ancak belirli bir toplantı ve gösteri yürüyüşüne sınırlama getirilebilir.
Düzenlenen “barışçıl/silahsız-saldırısız” bir toplantı ve gösteri yürüyüşüne katılmak isteyen kişilerin bu toplantı ve gösteri yürüyüşü sırasında herhangi bir suç işleyebileceği ihtimaline binaen, seyahatinin engellenmesi, hukuken mümkün değildir.
Buna karşılık, kişilerin hayatına, vücut bütünlüğüne veya malvarlığına saldırı mahiyetinde yaygın şiddet hareketlerinin baş gösterdiği veya baş göstereceği hususunda somut tehlikenin ortaya çıktığı hallerde, icra edilmek istenen veya edilen toplantı ve gösteri yürüyüşüne iştirak etmenin engellenmesi, hukuka uygundur.
Keza, kişilerin hayatına veya vücut bütünlüğüne saldırı mahiyetinde yaygın şiddet hareketlerinin baş göstermesi veya baş göstereceği hususunda somut tehlikenin ortaya çıkması halinde, idari tedbir olarak, konutlarından dışarı çıkmasını önlemek suretiyle seyahat hürriyetine sınırlama getirilebilir. Dikkat edilmelidir ki, kişilerin konutlarından dışarı çıkmasını önlemeye yönelik idari tedbir, ancak söz konusu tehlikelilik durumuyla sınırlı olarak ve tehlike devam ettiği sürece uygulanabilir. Ayrıca, konutlarından dışarı çıkmasını önlemeye yönelik tedbire başvurulması halinde, kişilerin hayatı ve sağlığı bakımından ihtiyaçlarının karşılanmasına yönelik gerekli tedbirlerin de idare tarafından alınması gerekmektedir. Hayata veya vücut bütünlüğüne yönelik saldırı tehlikesinin önüne geçmek amacıyla başvurulan bu tedbirin uygulanması sürecinde, ölçülülük ilkesi gereğince, kişilerin hayatını kaybetmesine ve sağlıklarının bozulmasına sebebiyet verilmemelidir.

Kaynakça

  • ARSLAN, MEHMET: Die türkische Strafprozessordnung. Übersetzung und Einführung. Berlin 2017.
  • ARSLAN, ZÜHTÜ: Temel Hak ve Özgürlüklerin Sınırlanması: Anayasanın 13. Maddesi Üzerine Bazı Düşünceler, Anayasa Yargısı, sayı 19, yıl 2002, s. 219.
  • GÖZLER, KEMAL: Anayasa Değişikliğinin Temel Hak ve Hürriyetlerin Sınırlandırılması Bakımından Getirdikleri ve Götürdükleri: Anayasanın 13. Maddesinin Yeni Şekli Hakkında Bir İnceleme, Ankara Barosu Dergisi, yıl 59, sayı 2001/4, s. 64 vd.
  • GÖZTEPE, ECE: Ein Paradigmenwechsel für den Sicherheitsstaat. Die Praxis des Ausnahmezustandes im Südosten der Türkei, in: Matthias Lemke (Hrsg.), Ausnahmezustand, Theoriegeschichte – Anwendungen – Perspektiven, Wiesbaden 2017, S. 105–127.
  • ÖZGENÇ, İZZET: İnsan Haklarının Felsefî Temeli, İnsan Hakları, İstanbul, 1995, S. 41.
  • ÖZGENÇ, İZZET: İnsan Haklarının Özüne Dönüş, Yeni Türkiye, Mayıs-Haziran 1998, yıl 4, sayı 21, S. 606.
  • ÖZGENÇ, İZZET: Toplantı ve Gösteri Yürüyüşü Hürriyeti ile Seyahat Hürriyeti Bağlamında Özgürlük ve Güvenlik İlişkisi, Anayasa Yargısı, cilt 35, yıl 2018, S. 163.
  • ÖZGENÇ, İZZET: Relation between Liberty and Security in the context of the Right to Organize Meetings and Demonstration Marches and the Freedom of Movement, Constitutional Justice in Asia, “Right to Liberty and Security”, Ankara, April 2020, S. 29.
  • ÖZGENÇ, İZZET / ŞAHİN, CUMHUR / ÜZÜLMEZ, İLHAN (Editörler): Sporda Şiddet ve Düzensizliğin Önlenmesi Kanunu, Gazi Üniversitesi Türk Ceza Hukuku Uygulama ve Araştırma Merkezi Yayını, 2. bası, Ankara, 2012.
  • SAĞLAM, FAZİL: 2001 Yılı Anayasa Değişikliğinin Yaratabileceği Bazı Sorunlar ve Bunların Çözüm Olanakları, Anayasa Yargısı, sayı 19, yıl 2002, s. 254.
  • YENISEY, FERİDUN: Kolluk Hukuku, İstanbul 2015.

FREIHEIT UND SICHERHEIT IM KONTEXT DER VERSAMMLUNGS-, DEMONSTRATIONS- UND REISEFREIHEIT IM TÜRKISCHEN RECHT

Yıl 2021, , 355 - 388, 31.01.2021
https://doi.org/10.34246/ahbvuhfd.871257

Öz

Der Mensch hat von Geburt an unveräußerliche Grundrechte und Freiheiten, jedoch sind diese nicht unbegrenzt und können unter anderem aus Sicherheitsgründen eingeschränkt werden. Auch wenn das Verhältnis zwischen Grundechten und Freiheit und der Sicherheit ein enges und konfliktträchtiges ist, besteht doch kein Widerspruch zwischen diesen beiden Kategorien. Es gilt, dass die Menschen imstande sein müssen, ihre Grundrechte und Freiheiten ohne Furcht und Sorge wahrnehmen zu können. Gleiches gilt, wenn die Einzelnen von ihren Grundrechten und Freiheiten Gebrauch machen. Auch diese dürfen dadurch die anderen nicht in Angst und Sorge versetzen.
Grundrechte und Freiheiten können nur in einer demokratischen Gesellschaft und nur durch Gewährleistung der öffentlichen Sicherheit genutzt werden. Daraus folgt, dass die Grundrechte und Freiheiten nur dann eingeschränkt werden, wenn dies für die Wahrung der Interessen einer demokratischen Gesellschaft und der öffentlichen Sicherheit notwendig ist.
Diese Frage stellt sich nicht zuletzt auch für die Versammlungs-, Demonstrations- sowie Reisefreiheit, die im Zusammenhang mit dem Recht auf Freiheit und Sicherheit verstanden werden muss. Im Allgemeinen kann die Ausübung der Versammlungs- und Demonstrationsfreiheit durch allgemeine ordnungspolitische Verwaltungsmaßnahmen aufgrund der nationalen Sicherheit oder der öffentlichen Ordnung eingeschränkt werden. Allerdings sind diese Einschränkungsgründe teilweise unspezifisch und weitreichend, sodass bei bestimmten Versammlungen und Demonstrationen einen engeren Maßstab, nämlich die öffentliche Sicherheit, angelegt werden muss. Ungerechtfertigt ist etwa, die Reisefreiheit einer Person zu verhindern, die an einem friedlichen und unbewaffneten Versammlungs- und Demonstrationszug teilnimmt, mit der Begründung, dass während des Versammlungs- und Demonstrationszuges eine Straftat begangen werden könnte. Andererseits kann das Verhindern der Teilnahme an einer laufenden oder bereits stattgefundenen Versammlung oder Demonstration in jenen Fällen gerechtfertigt werden, in denen eine konkrete Gefahr dafür besteht, dass sich weit verbreitete Gewalttaten in Form eines Angriffs auf das Leben, die Körperintegrität oder auf das Eigentum von Personen fortbestehen oder bevorstehen. Dieses Verhindern kann etwa dadurch erfolgen, indem die Reisefreiheit als administrative Maßnahme durch die Verhängung einer Ausgangssperre eingeschränkt wird. Allerdings muss in diesem Zusammenhang darauf hingewiesen werden, dass sich eine solche Verwaltungsmaßnahme nur als verhältnismäßige Gegenmaßnahme und beim Vorliegen eines bestimmten Grades der Gefahr vertreten lässt. Es liegt außerdem auf der Hand, dass die Fortsetzung der Ausgangssperre des Fortbestehens der Gefahr bedingt. Des Weiteren ist anzumerken, dass, sobald eine solche Verwaltungsmaßnahme verhängt ist, alle erforderlichen Maßnahmen von der Verwaltung ergriffen werden müssen, um die Bedürfnisse der betroffenen Personen hinsichtlich ihres Lebens und ihrer Gesundheit zu erfüllen. Bei der Umsetzung dieser Maßnahme, die zur Verhinderung der Gefahr eines Angriffs auf das Leben oder die Körperintegrität gemäß dem Grundsatz der Verhältnismäßigkeit angewandt wird, darf weder das Leben noch die Gesundheit der meist unbeteiligten und unbescholtenen Einzelnen gefährdet werden.

Kaynakça

  • ARSLAN, MEHMET: Die türkische Strafprozessordnung. Übersetzung und Einführung. Berlin 2017.
  • ARSLAN, ZÜHTÜ: Temel Hak ve Özgürlüklerin Sınırlanması: Anayasanın 13. Maddesi Üzerine Bazı Düşünceler, Anayasa Yargısı, sayı 19, yıl 2002, s. 219.
  • GÖZLER, KEMAL: Anayasa Değişikliğinin Temel Hak ve Hürriyetlerin Sınırlandırılması Bakımından Getirdikleri ve Götürdükleri: Anayasanın 13. Maddesinin Yeni Şekli Hakkında Bir İnceleme, Ankara Barosu Dergisi, yıl 59, sayı 2001/4, s. 64 vd.
  • GÖZTEPE, ECE: Ein Paradigmenwechsel für den Sicherheitsstaat. Die Praxis des Ausnahmezustandes im Südosten der Türkei, in: Matthias Lemke (Hrsg.), Ausnahmezustand, Theoriegeschichte – Anwendungen – Perspektiven, Wiesbaden 2017, S. 105–127.
  • ÖZGENÇ, İZZET: İnsan Haklarının Felsefî Temeli, İnsan Hakları, İstanbul, 1995, S. 41.
  • ÖZGENÇ, İZZET: İnsan Haklarının Özüne Dönüş, Yeni Türkiye, Mayıs-Haziran 1998, yıl 4, sayı 21, S. 606.
  • ÖZGENÇ, İZZET: Toplantı ve Gösteri Yürüyüşü Hürriyeti ile Seyahat Hürriyeti Bağlamında Özgürlük ve Güvenlik İlişkisi, Anayasa Yargısı, cilt 35, yıl 2018, S. 163.
  • ÖZGENÇ, İZZET: Relation between Liberty and Security in the context of the Right to Organize Meetings and Demonstration Marches and the Freedom of Movement, Constitutional Justice in Asia, “Right to Liberty and Security”, Ankara, April 2020, S. 29.
  • ÖZGENÇ, İZZET / ŞAHİN, CUMHUR / ÜZÜLMEZ, İLHAN (Editörler): Sporda Şiddet ve Düzensizliğin Önlenmesi Kanunu, Gazi Üniversitesi Türk Ceza Hukuku Uygulama ve Araştırma Merkezi Yayını, 2. bası, Ankara, 2012.
  • SAĞLAM, FAZİL: 2001 Yılı Anayasa Değişikliğinin Yaratabileceği Bazı Sorunlar ve Bunların Çözüm Olanakları, Anayasa Yargısı, sayı 19, yıl 2002, s. 254.
  • YENISEY, FERİDUN: Kolluk Hukuku, İstanbul 2015.
Toplam 11 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Almanca
Konular Hukuk
Bölüm KAMU HUKUKU
Yazarlar

İzzet Özgenç Bu kişi benim

İhsan Yılmaz Bayraktarlı

Yayımlanma Tarihi 31 Ocak 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021

Kaynak Göster

APA Özgenç, İ., & Bayraktarlı, İ. Y. (2021). FREIHEIT UND SICHERHEIT IM KONTEXT DER VERSAMMLUNGS-, DEMONSTRATIONS- UND REISEFREIHEIT IM TÜRKISCHEN RECHT. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 25(1), 355-388. https://doi.org/10.34246/ahbvuhfd.871257
AMA Özgenç İ, Bayraktarlı İY. FREIHEIT UND SICHERHEIT IM KONTEXT DER VERSAMMLUNGS-, DEMONSTRATIONS- UND REISEFREIHEIT IM TÜRKISCHEN RECHT. AHBVÜ-HFD. Ocak 2021;25(1):355-388. doi:10.34246/ahbvuhfd.871257
Chicago Özgenç, İzzet, ve İhsan Yılmaz Bayraktarlı. “FREIHEIT UND SICHERHEIT IM KONTEXT DER VERSAMMLUNGS-, DEMONSTRATIONS- UND REISEFREIHEIT IM TÜRKISCHEN RECHT”. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 25, sy. 1 (Ocak 2021): 355-88. https://doi.org/10.34246/ahbvuhfd.871257.
EndNote Özgenç İ, Bayraktarlı İY (01 Ocak 2021) FREIHEIT UND SICHERHEIT IM KONTEXT DER VERSAMMLUNGS-, DEMONSTRATIONS- UND REISEFREIHEIT IM TÜRKISCHEN RECHT. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 25 1 355–388.
IEEE İ. Özgenç ve İ. Y. Bayraktarlı, “FREIHEIT UND SICHERHEIT IM KONTEXT DER VERSAMMLUNGS-, DEMONSTRATIONS- UND REISEFREIHEIT IM TÜRKISCHEN RECHT”, AHBVÜ-HFD, c. 25, sy. 1, ss. 355–388, 2021, doi: 10.34246/ahbvuhfd.871257.
ISNAD Özgenç, İzzet - Bayraktarlı, İhsan Yılmaz. “FREIHEIT UND SICHERHEIT IM KONTEXT DER VERSAMMLUNGS-, DEMONSTRATIONS- UND REISEFREIHEIT IM TÜRKISCHEN RECHT”. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 25/1 (Ocak 2021), 355-388. https://doi.org/10.34246/ahbvuhfd.871257.
JAMA Özgenç İ, Bayraktarlı İY. FREIHEIT UND SICHERHEIT IM KONTEXT DER VERSAMMLUNGS-, DEMONSTRATIONS- UND REISEFREIHEIT IM TÜRKISCHEN RECHT. AHBVÜ-HFD. 2021;25:355–388.
MLA Özgenç, İzzet ve İhsan Yılmaz Bayraktarlı. “FREIHEIT UND SICHERHEIT IM KONTEXT DER VERSAMMLUNGS-, DEMONSTRATIONS- UND REISEFREIHEIT IM TÜRKISCHEN RECHT”. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, c. 25, sy. 1, 2021, ss. 355-88, doi:10.34246/ahbvuhfd.871257.
Vancouver Özgenç İ, Bayraktarlı İY. FREIHEIT UND SICHERHEIT IM KONTEXT DER VERSAMMLUNGS-, DEMONSTRATIONS- UND REISEFREIHEIT IM TÜRKISCHEN RECHT. AHBVÜ-HFD. 2021;25(1):355-88.