Yirminci
yüzyıl başlarına kadar sert güç ve geleneksel diplomasi aracılığı ile çözülen meseleler,
ilerleyen yıllarda farklı araçlar ile çözülür hale gelmiştir. Bu araçların en
bilinir olanlarından biri, İkinci Dünya Savaşı sonrası ortaya çıkan ve propaganda
gibi iletişim faaliyetlerinin devamı niteliğindeki kamu diplomasisi kavramıdır.
Yirmi birinci yüzyıl ile birlikte sert gücün en önemli aracı olan ordular da
kamu diplomasisi faaliyetleri icra etmeye başlamışlar ve bu kapsamdaki
çerçevelerini çalışmalarını genişletmişlerdir. Silaha sahip bir kurum olarak
orduların yumuşak güç faaliyetleri icra etmeleri, ilk bakışta çelişkili bir
durum olarak görülebilir. Ancak çağdaş orduların icra ettikleri faaliyetlerin
özü incelendiğinde, bu amaca hizmet edebilecek faaliyetler icra ettikleri
görülmektedir. Bu çalışma ile sert güç ile bu denli özdeşleşmiş bir kurumun
yumuşak gücün geliştirilmesine yönelik kamu diplomasisi gibi faaliyetlerde
nasıl kullanılabileceği sorusunun cevaplanması amaçlanmaktadır. Bu çalışma, kamu
diplomasisinin askerî boyutunu ve bunun uygulamalarını ortaya koyarak literatür
de bu konuda var olan eksikliğin giderilmesi açısından önem taşımaktadır. Bu doğrultuda ABD ordusunun muharip
komutanlıklarının sosyal medya içerikleri nicel ve nitel içerik analizine tâbi
tutulmuştur. Çalışmanın sonunda ABD ordusunun kamu diplomasisinin tüm boyutlarını
kapsayacak şekilde faaliyetlerde bulunmadığı ve ulusal kamu diplomasisi
faaliyetlerine kendi imkânları ve belirli bir sistem dahilin de destek
sağladığı sonucuna ulaşılmıştır.
Kamu diplomasisi askerî kamu diplomasisi ABD ordusu stratejik iletişim yumuşak güç
The issues which had been solved through hard power
and traditional diplomacy until the beginning of 20th century were started
to be solved through different instruments in the advancing years. One of the most
popular of these is the term of public diplomacy which emerged after the Second
World War as an extension of communication activities like propaganda. In the
21st century, militaries which are the most important components of
hard power have started to conduct public diplomacy activities and constitute
their public diplomacy frameworks. At first glance, it may seem paradoxical
that an institution with weapons conduct soft power activities. However, if the
essence of these activities is examined, it will be understood that these
activities can serve for the soft power purposes. This research aims to answer
the question of “How can militaries, which are identified with hard power, serve
in activities like public diplomacy in order to advance soft power?”. This
research has importance in terms of filling the gap in this realm by examining military
dimension of public diplomacy and its practices. Accordingly, social media
contents of U.S. military were subjected to quantitative and qualitative
content analyses. Eventually, it has been concluded that U.S. military’s public
diplomacy activities do not encompass all dimensions of public diplomacy and it
systematically provides support to national public diplomacy activities in
terms of its capability.
Public diplomacy military public diplomacy U.S. military strategic communication soft power
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Ana Bölüm |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 23 Ekim 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 20 Sayı: 2 |