Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster
Yıl 2020, Cilt: 8 Sayı: 1, 1 - 17, 30.06.2020

Öz

Kaynakça

  • Akıncı Çötok, N. (2006). Sanayi toplumundan bilgi toplumuna geçiş sürecinde eğitim olgusu. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
  • Ateş, A. ve Ünal, A. (2019). Bir ortaokulda uygulanan okul geliştirme projesini anlamak: Bir durum çalışması. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi – Journal of Qualitative Research in Education, 7(3), 1033-1061. doi: 10.14689/issn.2148-624.1.7c.3s.6m
  • Aydın, A (2000). Sınıf yönetimi. İstanbul: Alfa Yayınları.
  • Balay, R. (2004). Küreselleşme, bilgi toplumu ve eğitim. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37(2), 61-82.
  • Bicen, A. (2010). Tam gün eğitimde gerçekleştirilen sosyal faaliyetlerin öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Yakın Doğu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Lefkoşa.
  • Bozbayındır, F. ve Alev, S. (2020). Okul yöneticilerinin okul gelişim modeli ile ilgili görüşleri. Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 15 (10), 2640-2673.
  • Dağlı, G. ve Silman, F. (2009). KKTC’de bir müfredat laboratuvar ilkokulunda okul gelişim modelinin uygulanabilirliğine ilişkin bir durum çalışması. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 10(1), 153-167.
  • Dağlı, E. (2009). İlköğretim okullarında okul gelişim yönetim ekibi çalışmalarının yönetici ve öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. (Yayınlanmamış Yüksek LisansTezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimler Enstitüsü, Ankara
  • Demir, C. (2013). Bilgi toplumuna geçiş sürecinde uzaktan eğitimin rolü. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ege Üniversitesi, İzmir.
  • Demirel, Ö (2010). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Doğan, S. (2019). 2023 Eğitim vizyonu belgesine ilişkin okul yöneticileri ve öğretmen görüşleri. Cumhuriyet International Journal of Education, 8(2), 571-592.
  • Dönmez, B. (2002). Bir okul geliştirme modeli olarak laboratuvar okulları uygulamasının değerlendirilmesi. Eğitim ve Bilim Dergisi, 27 (126), 70-83.
  • Gökyer, N. (2011). ilköğretim okullarındaki okul gelişim yönetim ekibi üyelerinin görevlerine ilişkin algıları. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , 25 / 2011, 345-358.
  • Gürsül, E. (2010). İlköğretim okulu yöneticilerinin okul gelişimine etki düzeyleri. (Yayınlanmamış Yüksek LisansTezi). Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Kurum, G. (2019). Okul gelişimini destekleyen bir okul öz-değerlendirme modeli. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Kültekin, S. (2006). Bilgi toplumu ve eğitim programları. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Balıkesir.
  • MEB (2019a). Okul gelişim modeli. (Erişim Tarihi: http://talimterbiye.mebnet.net/Projeler/okulgelisimprojesi.pdf - 09.09.2019)
  • MEB (2019b). 2023 Eğitim Vizyonu. (Erişim Tarihi: http://2023vizyonu.meb.gov.tr/ 06.09.2019).
  • Onat Kocabıyık, O. (2015). Olgubilim ve Gömülü Kuram: Bazı Özellikler Açısından Karşılaştırma. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1), 55-66
  • OGEM. (2006). Okul Gelişim Modeli Projesi. Milli Eğitim ve Kültür Bakanlığı, İlköğretim Dairesi, Lefkoşa.
  • Özkan, H.H. (2009). Bilgi toplumu eğitim programları. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(10), 113, 132.
  • Şahin, İ. (2015). The opinions of principals about the school development management team. Elementary Education Online, 14(2), 621-633, 2015. İlköğretim Online, 14(2), 621-633, 2015. [Online]: http://ilkogretim-online.org.tr http://dx.doi.org/10.17051/io.2015.81328.
  • Şahin, İ. (2006). İlköğretim müfredat laboratuvar okullarının okul geliştirme süreci açısından incelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  • Şencan, H (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenilirlik ve geçerlilik. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yalaza, O. B. ve Cinoğlu, M. (2019). Okul geliştirme çalışması (Kilis İli, Toki İlkokulu Örneği). Sosyal Bilimler Dergisi, 9 (18), 203-222, doi:https://doi.org/10.31834/kilissbd.63275.
  • Yıldırım, A, Şimşek, H (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yılmaz, N. (2007). Bilgi toplumunda okul ve medya ilişkisi: Türkiye örneği. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

OKUL GELİŞİM MODELİ PROJESİNDEN BEKLENTİLER: OKUL YÖNETİCİLERİNİN GÖRÜŞLERİ

Yıl 2020, Cilt: 8 Sayı: 1, 1 - 17, 30.06.2020

Öz

Bu araştırmanın temel amacı, okul gelişim modeli projesi hakkında okul yöneticilerinin görüşlerini belirlemektir. Olgu bilim desenine dayalı araştırmanın çalışma grubunu, Siirt İlinde görev yapan 20 okul yöneticisi oluşturmaktadır. Gönüllülük esası doğrultusunda belirlenen gruba, araştırmacı tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formu uygulanmıştır. Görüşme formu uygulanmadan önce okul gelişim modeli hakkında alınyazın taraması yapılmıştır. Sonrasında açık uçlu sorular hazırlanmıştır. Soruların katılımcı grubuna uygunluğu konusunda uzmanların görüşleri alınmıştır. Uzmanlardan gelen eleştiri ve öneriler sonucunda formun son hali katılımcılara uygulanmıştır. Yarı yapılandırılmış görüşme formundan elde edilen veriler içerik analizine tabi tutulmuştur. İçerik analizine tabi tutulan veriler, araştırmacı tarafından düzenlenmiş ve temalar ile ilişkilendirilerek yorumlanmıştır. Temalar kategori oluşturma yöntemi kullanılarak oluşturulmuştur. Bütün bu süreçlerden sonra araştırmacı oluşturduğu kod listesindeki kodları SPSS 22 paket programını kullanarak analiz etmiştir. Araştırma sonucunda, okul yöneticileri okul gelişim modelini tanımlarken, fiziki koşullara ve planlı okul gelişimine vurgu yapmıştır. Okul gelişim modelinin amaçları arasında paylaşım ve işbirliği olduğu görülmüştür. Etkili okul olma yolunda modelin birçok olumlu yönü bulunmaktadır. Okul gelişim modelinin olumlu yönleri arasında okulun bütünsel olarak değerlendirildiği ve öğrenci profillerine katkı sağladığı belirtilmektedir. Aynı zamanda okulun eksik yönlerinin görülmesinde, öğrenci başarısının artmasında, öğretmen potansiyeli hakkında bilgi vermesinde ve gelecekle ilgili doğru kararlar alınmasında okul gelişim modelinin etkili bir proje olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Araştırma sonucundan hareketle okul gelişim modeliyle ilgili çeşitli öneriler sunulmuştur.

Kaynakça

  • Akıncı Çötok, N. (2006). Sanayi toplumundan bilgi toplumuna geçiş sürecinde eğitim olgusu. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
  • Ateş, A. ve Ünal, A. (2019). Bir ortaokulda uygulanan okul geliştirme projesini anlamak: Bir durum çalışması. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi – Journal of Qualitative Research in Education, 7(3), 1033-1061. doi: 10.14689/issn.2148-624.1.7c.3s.6m
  • Aydın, A (2000). Sınıf yönetimi. İstanbul: Alfa Yayınları.
  • Balay, R. (2004). Küreselleşme, bilgi toplumu ve eğitim. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37(2), 61-82.
  • Bicen, A. (2010). Tam gün eğitimde gerçekleştirilen sosyal faaliyetlerin öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Yakın Doğu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Lefkoşa.
  • Bozbayındır, F. ve Alev, S. (2020). Okul yöneticilerinin okul gelişim modeli ile ilgili görüşleri. Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 15 (10), 2640-2673.
  • Dağlı, G. ve Silman, F. (2009). KKTC’de bir müfredat laboratuvar ilkokulunda okul gelişim modelinin uygulanabilirliğine ilişkin bir durum çalışması. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 10(1), 153-167.
  • Dağlı, E. (2009). İlköğretim okullarında okul gelişim yönetim ekibi çalışmalarının yönetici ve öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. (Yayınlanmamış Yüksek LisansTezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimler Enstitüsü, Ankara
  • Demir, C. (2013). Bilgi toplumuna geçiş sürecinde uzaktan eğitimin rolü. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ege Üniversitesi, İzmir.
  • Demirel, Ö (2010). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Doğan, S. (2019). 2023 Eğitim vizyonu belgesine ilişkin okul yöneticileri ve öğretmen görüşleri. Cumhuriyet International Journal of Education, 8(2), 571-592.
  • Dönmez, B. (2002). Bir okul geliştirme modeli olarak laboratuvar okulları uygulamasının değerlendirilmesi. Eğitim ve Bilim Dergisi, 27 (126), 70-83.
  • Gökyer, N. (2011). ilköğretim okullarındaki okul gelişim yönetim ekibi üyelerinin görevlerine ilişkin algıları. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , 25 / 2011, 345-358.
  • Gürsül, E. (2010). İlköğretim okulu yöneticilerinin okul gelişimine etki düzeyleri. (Yayınlanmamış Yüksek LisansTezi). Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Kurum, G. (2019). Okul gelişimini destekleyen bir okul öz-değerlendirme modeli. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Kültekin, S. (2006). Bilgi toplumu ve eğitim programları. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Balıkesir.
  • MEB (2019a). Okul gelişim modeli. (Erişim Tarihi: http://talimterbiye.mebnet.net/Projeler/okulgelisimprojesi.pdf - 09.09.2019)
  • MEB (2019b). 2023 Eğitim Vizyonu. (Erişim Tarihi: http://2023vizyonu.meb.gov.tr/ 06.09.2019).
  • Onat Kocabıyık, O. (2015). Olgubilim ve Gömülü Kuram: Bazı Özellikler Açısından Karşılaştırma. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1), 55-66
  • OGEM. (2006). Okul Gelişim Modeli Projesi. Milli Eğitim ve Kültür Bakanlığı, İlköğretim Dairesi, Lefkoşa.
  • Özkan, H.H. (2009). Bilgi toplumu eğitim programları. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(10), 113, 132.
  • Şahin, İ. (2015). The opinions of principals about the school development management team. Elementary Education Online, 14(2), 621-633, 2015. İlköğretim Online, 14(2), 621-633, 2015. [Online]: http://ilkogretim-online.org.tr http://dx.doi.org/10.17051/io.2015.81328.
  • Şahin, İ. (2006). İlköğretim müfredat laboratuvar okullarının okul geliştirme süreci açısından incelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  • Şencan, H (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenilirlik ve geçerlilik. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yalaza, O. B. ve Cinoğlu, M. (2019). Okul geliştirme çalışması (Kilis İli, Toki İlkokulu Örneği). Sosyal Bilimler Dergisi, 9 (18), 203-222, doi:https://doi.org/10.31834/kilissbd.63275.
  • Yıldırım, A, Şimşek, H (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yılmaz, N. (2007). Bilgi toplumunda okul ve medya ilişkisi: Türkiye örneği. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Toplam 27 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Alan Eğitimleri
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Sevda Koç Akran 0000-0003-4205-0148

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2020
Gönderilme Tarihi 26 Mayıs 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 8 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Koç Akran, S. (2020). OKUL GELİŞİM MODELİ PROJESİNDEN BEKLENTİLER: OKUL YÖNETİCİLERİNİN GÖRÜŞLERİ. Anadolu Eğitim Liderliği Ve Öğretim Dergisi, 8(1), 1-17.

Bu Dergide Yayınlanan İçerikler Atıf 4.0 Uluslararası (CC BY 4.0) Tarafından Lisanslanmıştır.