Bu araştırmada ergenlerin siber zorbalık
karşısında nasıl tepkiler verdiklerini Olweus’un Akran Zorbalığı Modeli
çerçevesinde incelemek amaçlanmıştır. Bu araştırmaya Türkiye’nin yedi farklı
bölgesinden yaşları 12 ve 14 arasında değişen 49 yedinci ve sekizinci sınıf öğrencisi
katılmıştır. Araştırmanın verileri odak grup görüşmeleri ve yarı
yapılandırılmış görüşme formu aracılığı ile toplanmıştır. Görüşmelerde
ergenlere siber zorbalığa tanık olup olmadıkları sorulmuş, bir kısmı
tanıklıklarının yanı sıra doğrudan kendilerinin internette maruz kaldığı ya da
yaptığı davranışları paylaşmıştır. Verilerin analizinde tümdengelim yaklaşımı
kullanılmıştır. Bulgular Olweus’un akran zorbalığı modeline göre
sınıflandırıldığında ise katılımcıların daha önce kurban, kurbanın olası savunucusu,
zorba, kurbanın savunucusu ve zorbanın gizli destekçisi statüleri ile siber
zorbalığı yaşadıkları belirlenmiştir.
Bununla birlikte bu araştırmada katılımcıların Olweus’un akran zorbalığı
modelinde yer alan taraf tutmayan, zorbanın takipçisi ve zorbanın destekçisi
statülerinde bir siber zorbalık yaşantıları olmadığı ortaya koyulmuştur.
Bulgular siber zorbalık sürecinde kurbanların şamar oğlanı olarak
etiketlendiklerini, güvenli internet kullanım kurallarına uygun
davranmadıklarını ve sosyal destekten mahrum kaldıklarını işaret etmektedir.
Kurbanın olası savunucularının ise kurbanın zarar gördüğünün farkında
olmalarına rağmen yetişkinlerin ve akranların olumsuz tutumları nedeniyle
kurbana yardım etmekten çekindikleri ortaya koyulmuştur. Zorba statüsünde
olduğu belirlenen öğrencilerin de davranışlarının sonuçlarını düşünmeden
hareket ettikleri ve internet etiğine dikkat etmedikleri bulunmuştur. Ayrıca bu
öğrencilerin eğlence, öç alma ve zorbalığa uğrayan kişileri koruma amacıyla
zorbalık yaptıkları belirlenmiştir. Öte yandan kurbanın destekçileri grubundaki
öğrencilerin açıklamalarına göre yüksek düzeyde empatik anlayışa ve öz
yeterliliğe sahip oldukları belirlenmiştir. Bu gruptaki katılımcılar siber
zorbalıkla mücadele etmek amacıyla zorbalarla konuşarak uzlaşma, diğer akranlara kurbanların yanında yer
aldıklarını açıkça gösterme, teknolojik becerilerini kullanarak zorbaları
engelleme ve zorbalarla yüz yüze kavga etme stratejilerini kullandıklarını
belirtmektedir. Zorbanın pasif
destekçileri olan öğrencilerin de en çok dikkat çeken özellikleri kurbanın,
zorbaca davranışı hak ettiğini düşündüğünü belirtmektedir. Bu bulgulara göre Türkiye’de ergenler siber zorbalık deneyimine sahiptir ve siber
zorbalık süreci Olweus’un akran zorbalığı döngüsüne benzer şekilde
işlemektedir. Çalışma siber zorbalıkla mücadele sürecinin bu statüler dikkate
alınarak ve her bir statü için farklı stratejiler geliştirerek yürütülmesinin
önemini ortaya koymaktadır. Bu kapsamda kurbanın pasif destekçilerinin, aktif
destekçilere dönüşmesinin önündeki engeller kaldırmalı, zorbalar ve zorbaların
potansiyel destekçileri için de ergenlerin empati becerilerini geliştirmeye
yönelik çalışmalara ağırlık verilmelidir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Şubat 2019 |
Gönderilme Tarihi | 30 Aralık 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 9 Sayı: 1 |
AJESI’de yayınlanan makalelerde bu lisans kullanılmaktadır.
Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License.