Çağdaş oyun üretim süreci Entegre Geliştirme Ortamı (IDE) uygulamalarına dayandığından, geliştiricilerin oyunlarının hem VR hem de masaüstü platformları için birden çok sürümünü oluşturmaları daha kolaydır. Bu drum, araştırmacılara da, sanal gerçeklik uygulamalarının kullanıcı deneyimini karşılaştırmalı olarak değerlendirme fırsatı sağlamaktadır. Bu çalışmada, oyun başarısı ve oynanış süresi objektif ölçümlerinin yanında, oyun kullanıcısı deneyimini değerlendirmek için birçok öznel ölçümü de kullanarak bir bulmaca oyununu masaüstü ve VR'yi karşılaştırması yaparak değerlendirdik. GUESS ölçeğinin (Oyun Kullanıcı Deneyimi Memnuniyeti Ölçeği) seçilen boyutlarına ek olarak, mevcudiyeti ölçmek için MEC-SPQ (Ölçüm Etkileri Koşulları - Mekansal Mevcudiyet Anketi) kullanıldı. Ayrıca, VR ve masaüstü oyun ortamlarında yürütülen aynı görevin algılanan görev karmaşıklığını kıyaslamak için NASA-TLX (NASA Görev Yük Endeksi) ölçeğinden yararlanıldı. Sonuçlar, VR ve masaüstü ortamı karşılaştırıldığında, oyuncu performansının objektif ölçümlerinde önemli bir fark olmadığını ortaya koydu. Oyun Kullanıcı Deneyimi Memnuniyeti Ölçeği, VR ve masaüstü deneyimlerinin ortalama puanları arasında anlamlı bir fark görülmedi. MEC-SPQ'nun mekansal mevcudiyetle ilgili boyutları olan Olası Eylemler ve Öz-Konum boyutları için VR ortamında anlamlı biçimde daha yüksek skorlar gözlendi. NASA-TLX ağırlıklı skorlar fiziksel yük boyutunda VR ve hayal kırıklığı boyutunda masaüstü için anlamlı olarak daha yüksektir. Sonuçlar, VR'de deneyimlenen bulmaca tabanlı bir oyunun, oyun kullanıcı deneyimi açısından daha yüksek bir memnuniyet düzeyine yol açmadığını, ancak mekansal mevcudiyet duygusunu tetiklediğini göstermektedir. Farklı kontrol şemaları nedeniyle, oyuncular kafaya takılan ekran tabanlı oyunun daha fazla fiziksel görev yükü gerektirdiğini düşünmektedirler. Bununla birlikte, oyun süresi ve oyun başarı oranı önemli ölçüde farklı değildir. Masaüstü oyunlarındaki başarısızlık, deneyim oyunculara daha tanıdık geldiği için daha yüksek hayal kırıklığına yol açmıştır. Sonuçlar daha önceki çalışmalarla kısmen uyumlu olduğu için, farklı sürükleyici teknolojilerin oyun kullanıcı deneyimi üzerindeki etkisine ilişkin kesin bir sonuç çıkarmak mümkün değildir. Oyun türünden ziyade oyun tasarımı bileşenlerine odaklanan daha tutarlı bir metodoloji yoluyla daha fazla çalışmaya ihtiyaç vardır.
Sanal Gerçeklik Oyun Kullanıcı Deneyimi Bulmaca Oyunu Görev Yükü Mevcudiyet Bilgisayar Oyunları
Since the contemporary game production process is based on the Integrated Development Environment (IDE) applications, it is easier for developers to create multiple versions of their game for both VR and desktop platforms. This provided a great opportunity for researchers to conduct comparative studies to explore the user experience of the relatively novel virtual reality applications In this study, we evaluated a puzzle game through a within-subjects experiment design using objective measures of game success and gameplay duration, as well as plenty of subjective measures in order to assess game user experience, comparing desktop and VR. In addition to selected dimensions of GUESS (Game User Experience Satisfaction Scale), we employed MEC-SPQ (Measurement Effects Conditions - Spatial Presence Questionnaire) to measure presence. Furthermore, we employed NASA-TLX (NASA Task Load Index) to compare the perceived task complexity of the same task executed in VR and desktop gaming environments. Results revealed that there is not a significant difference in objective measures of player performance, comparing the VR and desktop gameplay. The Game User Experience Satisfaction Scale did not reveal any significant difference between the mean scores of VR and desktop experiences. The spatial presence related dimensions of MEC-SPQ revealed significantly higher scores of VR, for Possible Actions and Self Location dimensions. NASA-TLX weighted scores were significantly higher for VR in physical load and for desktop in frustration. Our results show that a puzzle-based game experienced in VR does not lead to a higher level of satisfaction in terms of game user experience but triggers a sense of spatial presence. Due to the different control schemes, players perceive that HMD based gameplay demands more physical task load. However, the gameplay duration and game success rate are not significantly different. The failure in desktop gameplay might have led to higher frustration, since the experience seems more familiar to players. Since the results are partially concordant with previous studies, it is not possible to make a strict conclusion on the effect caused by different immersive technologies on game user experience. Further studies are required through a more consistent methodology with a focus on game design components rather than game genre.
Virtual Reality Game User Experience Puzzle Game Task Load Presence Video Games
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 17 Ekim 2020 |
Gönderilme Tarihi | 25 Mayıs 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 11 Sayı: 42 |
0216 355 56 19 WhatsApp numarasıyla iletişime geçebilirsiniz.
Bu dergideki makaleler Creative Commons Atıf-AynıLisanslaPaylaş 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.