Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

THE EFFECT OF EMPLOYEE PERCEPTIONS OF CORPORATE SOCIAL RESPONSIBILITY ON JOB SATISFACTION AND TURNOVER INTENTION: A STUDY ON SHIP AGENCIES

Yıl 2020, Cilt: 7 Sayı: 13, 489 - 504, 31.05.2020

Özlem Sanrı , Ayşe İlgün Kamanlı

Öz

Research on corporate social responsibility (CSR) has started to increase and attract attention in recent years. When the studies on corporate social responsibility in the literature are examined, it has been determined that research is mostly composed of the effects of customer behavior, organizational performance and organizational commitment. Studies that measure the effects of corporate social responsibility perception of employees have been determined to focus on organizational commitment. In this study, it is aimed to determine the effects of corporate social responsibility perception of ship agency employees on the job satisfaction and turnover intention. More than 85 percent of goods are transported by maritime transportation. Thus, it can be said that maritime transportation is the backbone of international trade. It is determined that this issue has not been investigated in the maritime transportation sector which is a service sector that carries out its operations in a labor intensive and competitive environment. The survey was applied to the employees of the companies that provide ship agency services in Turkey. As a result of the study, it was found out that the perception of corporate social responsibility had a positive effect on employees’ job satisfaction but had a negative effect on turnover intention.

Kaynakça

  • Amiri, M., Khosravi, A. ve Mokhtari, A. A. (2010). Job Satisfaction and its Influential Factors. Journal of Research in Health Sciences.10(1). ss. 42-46.
  • Aypar, S., Sökmen, A., ve Ekmekçioğlu, E., B. (2018). İş Tatmini Ve İşten Ayrılma Niyeti İlişkisi: Örgütsel Özdeşleşmenin Aracılık Rolü. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5(13). ss. 116-124.
  • Backhaus, K. B., Stone, B. A. and Heiner, K. (2002). Exploringthe Relationship Between Corporate Social Performance and Employer Attractiveness. Business & Society, 41(3). ss. 292-318.
  • Bakan, İ., Doğan, F.İ., Koçdemir, M. ve Oğuz, M. (2018). Kurumsal Sosyal Sorumluluk, Kurumsal İmaj ve İş Tatmini İlişkisi. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi. 5(12). ss. 205-226.
  • Bannister, B. D. ve Griffeth, R. W. (1986). Applying a Causal Analytic Framework to The Mobley, Horner, and Hollingsworth (1978) Turnover Model: A Useful Reexamination, Journal of Management. 12(3). ss. 433–443.
  • Baran, M. ve Çelik, Y. (2017). The Relationship Between Employee Perceptions of Corporate Social Responsibility and Job Satisfaction. İş’te Davranış Dergisi. 2(1). ss. 63-79.
  • Brammer, S., Millington, A. ve Rayton, B. (2007). The Contribution of Corporate Social Responsibility to Organizational Commitment. The International Journal of Human Resource Management. 18(10). ss. 1701-1719.
  • Camman, C., Fichman, M., Jenkins, G. D. ve Klesh, J. R. (1983). Assassing the Attitudes and Perceptions of Organizational Members. In Assessing Organizational Change: A Guide to Methods, Measures and Practices. New York: Wiley.
  • Carroll, A. B. (1999). Corporate Social Responsibility Evolution of a Definitional Construct. Business & Society. 38(3). ss.268-295.
  • Chatman, J. A. (1991). Matching People and Organizations: Selection and Socialization in Public Accounting Firms. Administrative Science Quarterly. 36(3). ss. 459-484.
  • Colarelli, S. M. (1984). Methods of Communication and Mediating Processes in Realistic Job Previews. Journal of Applied Psychology. 69(4). ss. 633-642.
  • Cotton, J. L. ve Tuttle, J. M. (1986). Employee Turnover: A Meta-Analysis and Review with Implications for Research. The Academy of Management Review.11(1). ss. 55-70.
  • Çalışkan, O. ve Ünüsan, Ç. (2011). Otel Çalışanlarının Kurumsal Sosyal Sorumluluk Algısının İş Tatmini ve İşte Kalma Niyetine Etkisi. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi. 22(2). ss. 154-166.
  • Dahlsrud, A. (2006). How Corporate Social Responsibility is Defined: An Analysis of 37 Definitions. Corporate Social Responsibility and Environmental Management. 15(1). ss. 1-13.
  • De Vellis, R. F. (2003). Scale Development Theory and Applications. Thousand Oaks: CA Sage Publications.
  • Drobetz, W., Merikas, A., Merika, A. ve Tsionas, M. G. (2014). Corporate social responsibility disclosure: The case of International Shipping. Transportation Research. 71(C). ss. 18-44.
  • Eby, L. T., Freeman, D. M., Rush, M. C. ve Lance, C. E. (1999). Motivational Bases of Affective Organizational Commitment: A Partial Test of an Integrative Theoretical Model. Journal of Occupational and Organizational Psychology. 72(4). ss. 463-483.
  • European Commission. (2006) Communication from The Commission to the European Parliament, The Council and the European Economic and Social Committee: Implementing the Partnership for Growth and Jobs: Making Europea A Pole of Excellence on Corporate Social Responsibility. https://eur-lex.europa.eu/ (Erişim Tarihi: 12 Nisan 2019)
  • Fafaliou, I., Lekakou, M. ve Theotokas, I. (2006). Is the European Shipping Industry Aware of Corporate Social Responsibility? The Case of the Greek-Owned Short Sea Shipping Companies. Marine Policy. 30(4). ss. 412-419. Freeman, R. (1984). Strategic Management: A Stakeholder Approach. Boston: Pitman Publishing.
  • Geva, A. (2008). Three Models of Corporate Social Responsibility: Interrelations between Theory, Research and Practice. Business and Society Review. 113(1). ss.1-41.
  • Jaramillo, F., Mulki, J. P. ve Solomon, P. (2006). The Role of Ethical Climate on Salesperson's Role Stress, Job Attitudes, Turnover Intention and Job Performance. Journal of Personal Selling and Sales Management. 26(3). ss. 271-282.
  • Kim, J. S., Song, H.K ve Lee, C.K. (2016). Effects of Corporate Social Responsibility and Internal Marketing on Organizational Commitment and Turnover Intentions. International Journal of Hospitality Management. (55). ss. 25–32.
  • Lambert, E. G., Hogan, N. L. ve Barton, S. M. (2001). The Impact of Job Satisfaction on Turnover Intent: A Test of A Structural Measurement Model Using A National Sample of Workers. The Social Science Journal. 38(2). ss. 233–250.
  • Locke, E. A. (1976). The Nature and Causes of Job Satisfaction. In: Dunnette, M.D. (Ed.), Handbook of Industrial and Organizational Psychology. New York: McGraw Hill.
  • Mbah, S. E., Ikemefuna, C. O. (2012). Job Satisfaction and Employees’ Turnover Intentions in total Nigeria plc. in Lagos State. International Journal of Humanities and Social Science. 2(14). ss. 275-287.
  • Okyay, G. (2009). İşletmelerin Çalışanlarına Karşı Kurumsal Sosyal Sorumluluklarının İş Tatmini Üzerine Etkisi ve Bir Uygulama. Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Özdemir, H. Ö. (2007). Çalışanların Kurumsal Sosyal Sorumluluk Algılamalarının Örgütsel Özdeşleşme, Örgütsel Bağlılık Ve İş Tatminine Etkisi: Opet Çalışanlarına Yönelik Uygulama. Basılmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Pawlik, T., Gaffron, P., Drewes ve Drewes, P.A. (2012). Corporate Social Responsibility in Maritime Logistics, Maritime Logistics: Contemporary Issues, edited by Dong-Wook Song, and Photis Panayides. Emerald Publishing Limited. ss. 205-226.
  • Porter, L. W. ve Steers, R. M. (1973). Organizational Work and Personal Factors in Employee Turnover and Absenteeism. Psychological Bulletin. 80(2). ss. 151-176.
  • Resmi Gazete. (Mart, 2012) Gemi Acenteleri Yönetmeliği., http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2012/03/20120305-3.htm (Erişim Tarihi: 12 Nisan 2019)
  • Sarfraz, M., Qun, W., Abdullah, M. I. ve Alvi, A. T. (2018). Employees’ Perception of Corporate Social Responsibility Impact on Employee Outcomes: Mediating Role of Organizational Justice for Small and Medium Enterprises (SMEs). Sustainability Journal. 10(7). ss. 1-19.
  • Schaufeli, W. B. ve Bakker, A. B. (2004). Job Demands, Job Resources, and Their Relationship with Burnout and Engagement: A Multi‐Sample Study. Journal of organizational Behavior. 25(3). ss. 293-315.
  • Schlesinger, L. A. ve Zornitsky, J. (1991). Job Satisfaction, Service Capability and Customer Satisfaction: An Examination of Linkages and Management Implications. Human Resource Planning. 14(2). ss. 141-149.
  • Shalley C., Gilson L. ve Blum T. (2000). Matching Creativity Requirements and The Work Environment: Effects on Satisfaction and Intentions to Leave. Academy of Management Journal. 43(2). ss. 215-223.
  • Simpson, S. N. ve Aprim, E. K. (2018). Do Corporate Social Responsibility Practices of Firms Attract Prospective Employees? Perception of University Students from A Developing Country. International Journal of Corporate Social Responsibility. 3(6). ss. 1-11.
  • Skovgaard, J. (2014). European Union’s Policy on Corporate Social Responsibility and Opportunities for The Maritime Industry. International Journal of Shipping and Transport Logistics. 6(5). ss. 513–530.
  • Smith, W. J., Wokutch, R. E., Harrington, K. V. ve Dennis, B. S. (2004). Organizational Attractiveness Attractiveness and Corporate Social Orientation: Do Our Values Influence Our Preference for Affirmative Action And Managing Diversity? Business & Society. 43(1). ss. 69-96.
  • Tuzcu, A. (2014). The Impact of Corporate Social Responsibility Perception on The Job Satisfaction and Organizational Commitment. Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 4(1). ss. 185-202.
  • Witt, A., (1989). Sex Differences Among Bank Employees in The Relationships of Commitment with Psychological Climate and Job Satisfaction. Journal of General Psychology. 116(4). ss. 419-426.
  • Wood, D. (1991). Corporate Social Performance Revisited. Academy of Management Review. 16(4). ss.691-718.

ÇALIŞANLARIN KURUMSAL SOSYAL SORUMLULUK ALGISININ İŞ TATMİNİ VE İŞTEN AYRILMA NİYETİNE ETKİSİ: GEMİ ACENTELERİNDE BİR UYGULAMA

Yıl 2020, Cilt: 7 Sayı: 13, 489 - 504, 31.05.2020

Özlem Sanrı , Ayşe İlgün Kamanlı

Öz

Kurumsal sosyal sorumluluk (KSS) ile ilgili araştırmalar son yıllarda artmaya ve dikkat çekmeye başlamıştır. Yazında kurumsal sosyal sorumluluk ile ilgili çalışmalar incelendiğinde çoğunlukla müşteri davranışı, örgüt performansı ve örgütsel bağlılık üzerine etkileri ile ilgili araştırmalar yapıldığı belirlenmiştir. Çalışanların kurumsal sosyal sorumluluk algısının etkilerini ölçen araştırmaların ise örgütsel bağlılık üzerine yoğunlaştığı tespit edilmiştir. Bu çalışmada denizcilik işletmelerinden biri olan gemi acentelerinde çalışanların kurumsal sosyal sorumluluk algısının iş tatmini ve işten ayrılma niyeti üzerine etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Dünyadaki malların yüzde 85’inden fazlasının deniz yolu ile taşındığı bilinmektedir. Bu sebeple denizyolu taşımacılığı uluslararası ticaretin can damarını oluşturmaktadır. Emek yoğun ve rekabetçi bir çevrede operasyonlarını yürüten ve bir hizmet sektörü olan denizyolu taşımacılığı sektöründe bu konunun araştırılmadığı belirlenmiştir. Araştırma Türkiye’de gemi acenteliği hizmeti veren işletmelerin çalışanlarına anket yöntemiyle uygulanmıştır. Çalışma sonucunda kurumsal sosyal sorumluluk algısının çalışanların iş tatmini üzerinde pozitif yönlü bir etkisinin olduğu ancak işten ayrılma niyeti üzerinde negatif bir etkisinin olduğu saptanmıştır. 

Anahtar Kelimeler

Denizcilik işletmeleri kurumsal sosyal sorumluluk iş memnuniyeti işten ayrılma niyeti

Kaynakça

  • Amiri, M., Khosravi, A. ve Mokhtari, A. A. (2010). Job Satisfaction and its Influential Factors. Journal of Research in Health Sciences.10(1). ss. 42-46.
  • Aypar, S., Sökmen, A., ve Ekmekçioğlu, E., B. (2018). İş Tatmini Ve İşten Ayrılma Niyeti İlişkisi: Örgütsel Özdeşleşmenin Aracılık Rolü. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5(13). ss. 116-124.
  • Backhaus, K. B., Stone, B. A. and Heiner, K. (2002). Exploringthe Relationship Between Corporate Social Performance and Employer Attractiveness. Business & Society, 41(3). ss. 292-318.
  • Bakan, İ., Doğan, F.İ., Koçdemir, M. ve Oğuz, M. (2018). Kurumsal Sosyal Sorumluluk, Kurumsal İmaj ve İş Tatmini İlişkisi. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi. 5(12). ss. 205-226.
  • Bannister, B. D. ve Griffeth, R. W. (1986). Applying a Causal Analytic Framework to The Mobley, Horner, and Hollingsworth (1978) Turnover Model: A Useful Reexamination, Journal of Management. 12(3). ss. 433–443.
  • Baran, M. ve Çelik, Y. (2017). The Relationship Between Employee Perceptions of Corporate Social Responsibility and Job Satisfaction. İş’te Davranış Dergisi. 2(1). ss. 63-79.
  • Brammer, S., Millington, A. ve Rayton, B. (2007). The Contribution of Corporate Social Responsibility to Organizational Commitment. The International Journal of Human Resource Management. 18(10). ss. 1701-1719.
  • Camman, C., Fichman, M., Jenkins, G. D. ve Klesh, J. R. (1983). Assassing the Attitudes and Perceptions of Organizational Members. In Assessing Organizational Change: A Guide to Methods, Measures and Practices. New York: Wiley.
  • Carroll, A. B. (1999). Corporate Social Responsibility Evolution of a Definitional Construct. Business & Society. 38(3). ss.268-295.
  • Chatman, J. A. (1991). Matching People and Organizations: Selection and Socialization in Public Accounting Firms. Administrative Science Quarterly. 36(3). ss. 459-484.
  • Colarelli, S. M. (1984). Methods of Communication and Mediating Processes in Realistic Job Previews. Journal of Applied Psychology. 69(4). ss. 633-642.
  • Cotton, J. L. ve Tuttle, J. M. (1986). Employee Turnover: A Meta-Analysis and Review with Implications for Research. The Academy of Management Review.11(1). ss. 55-70.
  • Çalışkan, O. ve Ünüsan, Ç. (2011). Otel Çalışanlarının Kurumsal Sosyal Sorumluluk Algısının İş Tatmini ve İşte Kalma Niyetine Etkisi. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi. 22(2). ss. 154-166.
  • Dahlsrud, A. (2006). How Corporate Social Responsibility is Defined: An Analysis of 37 Definitions. Corporate Social Responsibility and Environmental Management. 15(1). ss. 1-13.
  • De Vellis, R. F. (2003). Scale Development Theory and Applications. Thousand Oaks: CA Sage Publications.
  • Drobetz, W., Merikas, A., Merika, A. ve Tsionas, M. G. (2014). Corporate social responsibility disclosure: The case of International Shipping. Transportation Research. 71(C). ss. 18-44.
  • Eby, L. T., Freeman, D. M., Rush, M. C. ve Lance, C. E. (1999). Motivational Bases of Affective Organizational Commitment: A Partial Test of an Integrative Theoretical Model. Journal of Occupational and Organizational Psychology. 72(4). ss. 463-483.
  • European Commission. (2006) Communication from The Commission to the European Parliament, The Council and the European Economic and Social Committee: Implementing the Partnership for Growth and Jobs: Making Europea A Pole of Excellence on Corporate Social Responsibility. https://eur-lex.europa.eu/ (Erişim Tarihi: 12 Nisan 2019)
  • Fafaliou, I., Lekakou, M. ve Theotokas, I. (2006). Is the European Shipping Industry Aware of Corporate Social Responsibility? The Case of the Greek-Owned Short Sea Shipping Companies. Marine Policy. 30(4). ss. 412-419. Freeman, R. (1984). Strategic Management: A Stakeholder Approach. Boston: Pitman Publishing.
  • Geva, A. (2008). Three Models of Corporate Social Responsibility: Interrelations between Theory, Research and Practice. Business and Society Review. 113(1). ss.1-41.
  • Jaramillo, F., Mulki, J. P. ve Solomon, P. (2006). The Role of Ethical Climate on Salesperson's Role Stress, Job Attitudes, Turnover Intention and Job Performance. Journal of Personal Selling and Sales Management. 26(3). ss. 271-282.
  • Kim, J. S., Song, H.K ve Lee, C.K. (2016). Effects of Corporate Social Responsibility and Internal Marketing on Organizational Commitment and Turnover Intentions. International Journal of Hospitality Management. (55). ss. 25–32.
  • Lambert, E. G., Hogan, N. L. ve Barton, S. M. (2001). The Impact of Job Satisfaction on Turnover Intent: A Test of A Structural Measurement Model Using A National Sample of Workers. The Social Science Journal. 38(2). ss. 233–250.
  • Locke, E. A. (1976). The Nature and Causes of Job Satisfaction. In: Dunnette, M.D. (Ed.), Handbook of Industrial and Organizational Psychology. New York: McGraw Hill.
  • Mbah, S. E., Ikemefuna, C. O. (2012). Job Satisfaction and Employees’ Turnover Intentions in total Nigeria plc. in Lagos State. International Journal of Humanities and Social Science. 2(14). ss. 275-287.
  • Okyay, G. (2009). İşletmelerin Çalışanlarına Karşı Kurumsal Sosyal Sorumluluklarının İş Tatmini Üzerine Etkisi ve Bir Uygulama. Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Özdemir, H. Ö. (2007). Çalışanların Kurumsal Sosyal Sorumluluk Algılamalarının Örgütsel Özdeşleşme, Örgütsel Bağlılık Ve İş Tatminine Etkisi: Opet Çalışanlarına Yönelik Uygulama. Basılmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Pawlik, T., Gaffron, P., Drewes ve Drewes, P.A. (2012). Corporate Social Responsibility in Maritime Logistics, Maritime Logistics: Contemporary Issues, edited by Dong-Wook Song, and Photis Panayides. Emerald Publishing Limited. ss. 205-226.
  • Porter, L. W. ve Steers, R. M. (1973). Organizational Work and Personal Factors in Employee Turnover and Absenteeism. Psychological Bulletin. 80(2). ss. 151-176.
  • Resmi Gazete. (Mart, 2012) Gemi Acenteleri Yönetmeliği., http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2012/03/20120305-3.htm (Erişim Tarihi: 12 Nisan 2019)
  • Sarfraz, M., Qun, W., Abdullah, M. I. ve Alvi, A. T. (2018). Employees’ Perception of Corporate Social Responsibility Impact on Employee Outcomes: Mediating Role of Organizational Justice for Small and Medium Enterprises (SMEs). Sustainability Journal. 10(7). ss. 1-19.
  • Schaufeli, W. B. ve Bakker, A. B. (2004). Job Demands, Job Resources, and Their Relationship with Burnout and Engagement: A Multi‐Sample Study. Journal of organizational Behavior. 25(3). ss. 293-315.
  • Schlesinger, L. A. ve Zornitsky, J. (1991). Job Satisfaction, Service Capability and Customer Satisfaction: An Examination of Linkages and Management Implications. Human Resource Planning. 14(2). ss. 141-149.
  • Shalley C., Gilson L. ve Blum T. (2000). Matching Creativity Requirements and The Work Environment: Effects on Satisfaction and Intentions to Leave. Academy of Management Journal. 43(2). ss. 215-223.
  • Simpson, S. N. ve Aprim, E. K. (2018). Do Corporate Social Responsibility Practices of Firms Attract Prospective Employees? Perception of University Students from A Developing Country. International Journal of Corporate Social Responsibility. 3(6). ss. 1-11.
  • Skovgaard, J. (2014). European Union’s Policy on Corporate Social Responsibility and Opportunities for The Maritime Industry. International Journal of Shipping and Transport Logistics. 6(5). ss. 513–530.
  • Smith, W. J., Wokutch, R. E., Harrington, K. V. ve Dennis, B. S. (2004). Organizational Attractiveness Attractiveness and Corporate Social Orientation: Do Our Values Influence Our Preference for Affirmative Action And Managing Diversity? Business & Society. 43(1). ss. 69-96.
  • Tuzcu, A. (2014). The Impact of Corporate Social Responsibility Perception on The Job Satisfaction and Organizational Commitment. Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 4(1). ss. 185-202.
  • Witt, A., (1989). Sex Differences Among Bank Employees in The Relationships of Commitment with Psychological Climate and Job Satisfaction. Journal of General Psychology. 116(4). ss. 419-426.
  • Wood, D. (1991). Corporate Social Performance Revisited. Academy of Management Review. 16(4). ss.691-718.
Toplam 40 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Tüm Sayı
Yazarlar

Özlem Sanrı 0000-0002-9788-6594

Ayşe İlgün Kamanlı Bu kişi benim 0000-0001-5562-8004

Yayımlanma Tarihi 31 Mayıs 2020
Gönderilme Tarihi 19 Şubat 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 7 Sayı: 13

Kaynak Göster

APA Sanrı, Ö., & İlgün Kamanlı, A. (2020). ÇALIŞANLARIN KURUMSAL SOSYAL SORUMLULUK ALGISININ İŞ TATMİNİ VE İŞTEN AYRILMA NİYETİNE ETKİSİ: GEMİ ACENTELERİNDE BİR UYGULAMA. Akademik Hassasiyetler, 7(13), 489-504.
AMA Sanrı Ö, İlgün Kamanlı A. ÇALIŞANLARIN KURUMSAL SOSYAL SORUMLULUK ALGISININ İŞ TATMİNİ VE İŞTEN AYRILMA NİYETİNE ETKİSİ: GEMİ ACENTELERİNDE BİR UYGULAMA. Akademik Hassasiyetler. Mayıs 2020;7(13):489-504.
Chicago Sanrı, Özlem, ve Ayşe İlgün Kamanlı. “ÇALIŞANLARIN KURUMSAL SOSYAL SORUMLULUK ALGISININ İŞ TATMİNİ VE İŞTEN AYRILMA NİYETİNE ETKİSİ: GEMİ ACENTELERİNDE BİR UYGULAMA”. Akademik Hassasiyetler 7, sy. 13 (Mayıs 2020): 489-504.
EndNote Sanrı Ö, İlgün Kamanlı A (01 Mayıs 2020) ÇALIŞANLARIN KURUMSAL SOSYAL SORUMLULUK ALGISININ İŞ TATMİNİ VE İŞTEN AYRILMA NİYETİNE ETKİSİ: GEMİ ACENTELERİNDE BİR UYGULAMA. Akademik Hassasiyetler 7 13 489–504.
IEEE Ö. Sanrı ve A. İlgün Kamanlı, “ÇALIŞANLARIN KURUMSAL SOSYAL SORUMLULUK ALGISININ İŞ TATMİNİ VE İŞTEN AYRILMA NİYETİNE ETKİSİ: GEMİ ACENTELERİNDE BİR UYGULAMA”, Akademik Hassasiyetler, c. 7, sy. 13, ss. 489–504, 2020.
ISNAD Sanrı, Özlem - İlgün Kamanlı, Ayşe. “ÇALIŞANLARIN KURUMSAL SOSYAL SORUMLULUK ALGISININ İŞ TATMİNİ VE İŞTEN AYRILMA NİYETİNE ETKİSİ: GEMİ ACENTELERİNDE BİR UYGULAMA”. Akademik Hassasiyetler 7/13 (Mayıs 2020), 489-504.
JAMA Sanrı Ö, İlgün Kamanlı A. ÇALIŞANLARIN KURUMSAL SOSYAL SORUMLULUK ALGISININ İŞ TATMİNİ VE İŞTEN AYRILMA NİYETİNE ETKİSİ: GEMİ ACENTELERİNDE BİR UYGULAMA. Akademik Hassasiyetler. 2020;7:489–504.
MLA Sanrı, Özlem ve Ayşe İlgün Kamanlı. “ÇALIŞANLARIN KURUMSAL SOSYAL SORUMLULUK ALGISININ İŞ TATMİNİ VE İŞTEN AYRILMA NİYETİNE ETKİSİ: GEMİ ACENTELERİNDE BİR UYGULAMA”. Akademik Hassasiyetler, c. 7, sy. 13, 2020, ss. 489-04.
Vancouver Sanrı Ö, İlgün Kamanlı A. ÇALIŞANLARIN KURUMSAL SOSYAL SORUMLULUK ALGISININ İŞ TATMİNİ VE İŞTEN AYRILMA NİYETİNE ETKİSİ: GEMİ ACENTELERİNDE BİR UYGULAMA. Akademik Hassasiyetler. 2020;7(13):489-504.
 Kapak Resmi İndir

MAKALE DEĞERLENDİRME SÜRECİ

Yazar tarafından gönderilen bir makale, gönderim tarihinden itibaren 10 gün içinde dergi sekreteri tarafından makalenin, telif sözleşmesinin ve benzerlik raporunun (Turnitin programı) eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden incelenir. İstenilen bu dosyalar eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilmiş ise makale; ikinci aşamada derginin yayın çizgisine uygun olup olmadığı yönünden değerlendirilir. Bu süreçte makale yayın çizgisine uygun değilse yazara iade edilir. Makale yayın çizgisine uygun ise şablona uygun bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden değerlendirilir. Şayet makale şablona uyarlanıp gönderilmemiş ise değerlendirme sürecine alınmaz. Bu süreçte yazarın derginin belirlediği şartlara uygun bir şekilde sisteme makale yüklemesi beklenir. Makale şablona uygun bir şekilde hazırlanıp gönderilmiş ise son aşamada makale derginin yayın ilkeleri, yazım kuralları, öz, abstract, extented abstract, kaynakça gösterimi vb. yönlerden incelenir. Bu ayrıntılarda makalede bir sorun varsa yazarın bu hususları tamamlaması istenir ve verilen süre içerisinde eksiksiz bir şekilde yeniden makaleyi göndermesi istenir.
Tüm bu aşamaları geçen makale, editör tarafından bilimsel yeterliliğinin denetlenmesi amacıyla ikinci 7 günlük süre içerisinde çalışmaya uygun iki hakeme değerlendirmeleri için gönderilir. Hakemlerin değerlendirme süreleri 15 gündür. Bu süre zarfında hakemlik görevini tamamlamayan bir hakem olursa ilgili hakeme değerlendirmeyi tamamlaması için 7 günlük ek süre verilebilir. Bu süre zarfında hakem görevini yerine getirmezse yerine yeni bir hakem ataması yapılır. En az iki hakemden gelen raporlar olumlu ise makale yayın aşamasına alınır. Hakem raporlarından birisi olumlu diğeri olumsuz ise makale üçüncü bir hakeme gönderilir. Üçüncü hakem raporu da olumsuz ise makale ret edilir. Üçüncü hakemin değerlendirmesi olumlu ise makaleyle ilgili hakem raporları dergi alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından incelenir. Makalenin yayınlanmasıyla ilgili nihai karar alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından verilir. Hakem raporlarının yetersiz ve tatmin etmekten uzak olması veya İngilizce editör tarafından abstract ve extented abstract’ın yetersiz görülmesi hallerinde de yine makaleyle ilgili son karar Editörler Kurulu tarafından verilir. Tüm bu aşamalardan geçen bir makale en yakın sayıya yayınlanmak üzere eklenir. İlgili sayıda yer kalmaması halinde makalenin yayımı bir sonraki sayıya kaydırılır. Bu durumda ve tüm değerlendirme sürecinde yazar isterse makalesini geri çekme hakkına sahiptir. Ancak bu durumu dergiye bildirmesi gerekir. Makale gönderim tarihinden makalenin yayına kabul tarihine kadar tüm bu işlemler için ortalama 3 aylık bir süre öngörülmektedir.