Popüler
sinema filmleri, temeli Aristo tarafından atılan dramatik yapıya uygun olarak
inşa edilmektedir. Filmlerin giriş, gelişme ve sonuç bölümleri bulunur. Ana
karakterler daha önce benzer rolleri oynamış kişilerdir. Filmin başında bozulan
düzen, filmin sonunda yeniden sağlanır. İyilerin kazandığı ve izleyicinin
aklında soru işareti bırakmayacak bir son hazırlanır. Popüler filmler, ticari
kazançlarını üst düzeyde tutabilmek için, izleyiciye büyülü bir dünya
sunabilmektedir. İzleyici, bu filmler aracılığıyla kurmaca dünyada sonsuz
özgürlüğe kavuşurken, gerçek mekân olan sinema salonundaki tutsaklığının
farkına varmaz. Bu bağlamda, Life of Pi
(Pi’nin Yaşamı, 2012) filmi örnek olarak seçilmiştir. Filmde izleyiciye
nasıl bir özgürlük sunulduğu araştırılmıştır. Filmin çözümlemesi, popüler
filmlerin kullandığı klasik anlatı yapısı çerçevesinde yapılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | İletişim ve Medya Çalışmaları |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Nisan 2018 |
Kabul Tarihi | 30 Nisan 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 3 Sayı: 5 |