Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

The Importance of the Cultural Analysis Design in terms of Strategic Public Relations Practices: A Literature Review

Yıl 2021, Cilt: 6 Sayı: 11, 133 - 143, 30.04.2021

Öz

Strategic public relations refers to a process that requires consideration of all stakeholders of the organization. Just like organization, all stakeholders in question are members of a society, create a culture and are influenced by a culture. The aim of the culture analysis design, which reflects the anthropology tradition is to understand social behavior patterns, thought and communication styles and the individual can only be understood by knowing these and analyzed to make it a target audience. The purpose of the study is to reveal why cultural analysis is important for strategic public relations activities. In this context, a literature review was carried out first on strategic public relations, then on cultural analysis, some sources on the subject were reviewed and analyzed. In the study, the different points of strategic public relations from public relations are explained, then strategic public relations practices are summarized. Later, cultural analysis was introduced and the study was concluded with a few suggestions based on the result reached. The main finding of the study is that cultural analysis is extremely important as a research design for strategic public relations practices that require understanding and analyzing society.

Kaynakça

  • Aktan, Coşkun Can ve Börü, Deniz (2007) Kurumsal Sosyal Sorumluluk. Kurumsal Sosyal Sorumluluk: İşletmeler ve Sosyal Sorumluluk, Ed. Coşkun Can Aktan, ss. 11–36. İstanbul: İGİAD.
  • Argüden, Yılmaz (2007) Kurumsal Sosyal Sorumluluk. Kurumsal Sosyal Sorumluluk: İşletmeler ve Sosyal Sorumluluk, Ed. Coşkun Can Aktan, ss. 37–44. İstanbul: İGİAD.
  • Brewer, John David (2000) Ethnography. Buckingham: Open University.
  • Burnaby, Priscilla ve Hass, Susan (2009) Ten Steps to Enterprise-Wide Risk Management. Corporate Governance: The International Journal of Business in Society, 9(5): 539–550.
  • Canöz, Kadir ve Canöz, Nilüfer (2020) Halkla İlişkiler. Konya: Palet.
  • Charmaz, Kathy ve Mitchell, Richard G. (2007) Grounded Theory in Ethnography. Handbook of Ethnography, Ed. Paul Atkinson - Amanda Coffey - Sara Delamont - John Lofland - Lyn Lofland, ss. 160–174. London: Sage.
  • Erdoğan, İrfan (2012) Pozitivist Metodoloji ve Ötesi: Araştırma Tasarımları, Niteliksel ve İstatistiksel Yöntemler. Ankara: Erk.
  • Erdoğan, İrfan (2014) Teori ve Pratikte Halkla İlişkiler. Ankara: Erk.
  • Gregory, Corinne A. (2003) Minimizing Enterprise Risk: A Practical Guide to Risk and Continuity (Executive Briefings). Great Britain: Ashford Colour.
  • Grunig, James E. ve Repper, Fred C. (2005) Stratejik Yönetim, Kamular ve Gündemler. Halkla İlişkiler ve İletişim Yönetiminde Mükemmellik, Ed. James E. Grunig, ss. 131–172. İstanbul: Rota.
  • Hainsworth, Brad ve Meng, Max (1988) How Corporations Define Issue Management. Public Relations Review, 14(4): 18–30.
  • Hiebert, Paul Gordon (1976) Cultural Anthropology. Philadelphia: J. B. Lippincott.
  • Karasar, Niyazi (2012) Bilimsel Araştırma Yöntemi: Kavramlar - İlkeler - Teknikler. Ankara: Nobel Akademik.
  • Kartarı, Asker (2020) Kültür, Farklılık ve İletişim: Kültürlerarası İletişimin Kavramsal Dayanakları. İstanbul: İletişim.
  • Kottak, Conrad Phillip (2011) Cultural Anthropology: Appreciating Cultural Diversity. New York: McGraw-Hill.
  • Küçüksaraç, Banu (2015) Örgütsel ve Toplumsal Değişim Perspektifinde Stratejik Halkla İlişkiler Yönetiminde Yaratıcılık ve Yenilik Sorunu: Kuramsal ve Pratik Açıdan Bir Analiz (Doktora Tezi). Kocaeli Üniversitesi, Kocaeli.
  • Lewins, Frank (2017) Sosyal Bilim Metodolojisi: Eleştirel Bir Giriş. İstanbul: Lotus.
  • Malinowski, Bronisław (1961) A Scientific Theory of Culture and Other Essays. New York: Oxford University.
  • Moss, Danny ve Warnaby, Gary (2000) Strategy and Public Relations. Perspectives on Public Relations Research, Ed. Danny Moss - Dejan Verčič - Gary Warnaby, ss. 59–85. London: Routledge.
  • Nesari, Ali Jamali (2015) Dialogism versus Monologism: A Bakhtinian Approach to Teaching. Social and Behavioral Sciences, (205), 642–647.
  • Neuman, W. Russell (2018) Dijital Fark: Gündelik Hayatta Dijitalleşme ve Medya Etkileri Kuramı. İstanbul: The Kitap.
  • Okay, Ayla ve Okay, Aydemir (2018) Halkla İlişkiler: Kavram, Strateji ve Uygulamaları. İstanbul: Der.
  • Patton, Michael Quinn (2002) Qualitative Research & Evaluation Methods. Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Pearce, John A. ve Robinson, Richard B. (2000) Strategic Management: Formulation, Implementation, and Control. Columbus, OH: Irwin/McGraw-Hill.
  • Peltekoğlu, Filiz Balta (2014) Halkla İlişkiler Nedir? İstanbul: Beta.
  • Pira, Aylin ve Sohodol, Çisil (2020) Kriz Yönetimi: Halkla İlişkiler Açısından Bir Değerlendirme. İstanbul: İletişim.
  • Reed-Danahay, Deborah. (2007) Autobiography, Intimacy, and Ethnography. Handbook of Ethnography, Ed. Paul Atkinson - Amanda Coffey - Sara Delamont - John Lofland - Lyn Lofland, ss. 407–425. London: Sage.
  • Regester, Michael ve Larkin, Judy (2008) Risk Issues and Crisis Management in Public Relations: A Casebook of Best Practice. London: Kogan Page.
  • Sayılgan, Şevket (2007) Basın İşletmelerinde Risk Yönetimi. Marmara İletişim Dergisi, 12(12): 186–200.
  • Smith, Ronald D. (2005) Strategic Planning for Public Relations. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
  • Snyder, Linda L. (2005) The Question of “Whose Truth”?: The Privileging of Participant and Researcher Voices in Qualitative Research. Doing Ethnography: Studying Everyday Life, Ed. Dorothy Pawluch - William Shaffir - Charlene Miall, ss. 127–140. Toronto: Canadian Scholars.
  • Solmaz, Başak (2008) Stratejik Halkla İlişkiler Uygulamaları. Halkla İlişkiler, Ed. Ahmet Kalender - Mehmet Fidan, ss. 145–164. Konya: Tablet.
  • Stewart, Charles J. ve Cash, William B. (2018) Interviewing: Principles and Practices. New York: McGraw-Hill.
  • Steyn, Benita (2011a) Değişen İş ve Halkla İlişkiler Paradigmaları. Halkla İlişkiler’den Stratejik Halkla İlişkiler’e, Ed. Çiğdem Karakaya Şatır, ss. 1–36. Ankara: Nobel Akademik.
  • Steyn, Benita (2011b) Halkla İlişkiler Stratejist Rolü. Halkla İlişkiler’den Stratejik Halkla İlişkiler’e, Ed. Çiğdem Karakaya Şatır, ss. 119–174. Ankara: Nobel Akademik.
  • Sümer, Fulya Erendağ (2011) Örgüt-Ortam İlişkisi Bağlamında Stratejik Halkla İlişkiler. Halkla İlişkiler’den Stratejik Halkla İlişkiler’e, Ed. Çiğdem Karakaya Şatır, ss. 61–83. Ankara: Nobel Akademik.
  • Şahin, Çavuş (2010) Veri Toplama Teknikleri. Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Ed. Remzi Yavaş Kıncal, ss. 121–179. Ankara: Nobel Akademik.
  • Şatır, Çiğdem Karakaya (2011) Sosyal (Enterprise) Düzey Bir Stratejinin Gerekçeleri ve Halkla İlişkilerin Stratejik Halkla İlişkilere Dönüşümü. Halkla İlişkiler’den Stratejik Halkla İlişkiler’e, Ed. Çiğdem Karakaya Şatır, ss. 37–59. Ankara: Nobel Akademik.
  • Uludağ, Aşina (2008) Halkla İlişkilerde Stratejik Süreç. Halkla İlişkiler, Ed. Ahmet Kalender - Mehmet Fidan, ss. 79–120. Konya: Tablet.
  • Ural, Ebru Güzelcik (2002) İtibar Yönetimi: Değer Yaratan Bir Halkla İlişkiler Çalışması Olarak İtibar Yönetimi. İstanbul Ticaret Üniversitesi Dergisi, 1(2): 83–93.
  • Yarar, Fatma Nesrin (2018) Sosyal Ağlar ve Dijital Etnografi: Bir Araştırma Sentezleme Çalışması (Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
  • Yıldırım, Ali ve Şimşek, Hasan (2018) Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin.

Kültür analizi deseninin stratejik halkla ilişkiler uygulamaları açısından önemi: Bir literatür taraması

Yıl 2021, Cilt: 6 Sayı: 11, 133 - 143, 30.04.2021

Öz

Stratejik halkla ilişkiler, kuruluşun tüm paydaşlarını dikkate almayı gerektiren bir süreci ifade eder. Tıpkı kuruluş gibi söz konusu olan tüm paydaşlar da bir toplumun üyesidir, bir kültürü oluşturur ve bir kültürden etkilenir. Antropoloji geleneğini yansıtan kültür analizi deseninin amacı, toplumsal davranış kalıplarını, düşünce ve iletişim biçimlerini anlamaktır ve birey de ancak bunların bilinmesiyle anlaşılabilir ve hedef kitle haline getirmek için analiz edilebilir. Çalışmanın amacı, kültür analizinin stratejik halkla ilişkiler faaliyetleri için neden önemli olduğunu ortaya koymaktır. Bu bağlamda önce stratejik halkla ilişkiler, akabinde kültür analiziyle ilgili bir literatür taraması gerçekleştirilmiş, konuyla ilgili bazı kaynaklar gözden geçirilmiş ve analiz edilmiştir. Çalışmada stratejik halkla ilişkilerin halkla ilişkilerden farklılaştığı noktalar açıklanmış, ardından stratejik halkla ilişkiler uygulamaları özetlenmiştir. Daha sonra kültür analizi tanıtılmış ve çalışma, ulaşılan sonuç temelinde getirilen birkaç öneriyle sonlandırılmıştır. Çalışmanın temel bulgusu, toplumu anlamayı ve analiz etmeyi gerektiren stratejik halkla ilişkiler çalışmaları için bir araştırma deseni olarak kültür analizinin son derece önemli olduğudur.

Kaynakça

  • Aktan, Coşkun Can ve Börü, Deniz (2007) Kurumsal Sosyal Sorumluluk. Kurumsal Sosyal Sorumluluk: İşletmeler ve Sosyal Sorumluluk, Ed. Coşkun Can Aktan, ss. 11–36. İstanbul: İGİAD.
  • Argüden, Yılmaz (2007) Kurumsal Sosyal Sorumluluk. Kurumsal Sosyal Sorumluluk: İşletmeler ve Sosyal Sorumluluk, Ed. Coşkun Can Aktan, ss. 37–44. İstanbul: İGİAD.
  • Brewer, John David (2000) Ethnography. Buckingham: Open University.
  • Burnaby, Priscilla ve Hass, Susan (2009) Ten Steps to Enterprise-Wide Risk Management. Corporate Governance: The International Journal of Business in Society, 9(5): 539–550.
  • Canöz, Kadir ve Canöz, Nilüfer (2020) Halkla İlişkiler. Konya: Palet.
  • Charmaz, Kathy ve Mitchell, Richard G. (2007) Grounded Theory in Ethnography. Handbook of Ethnography, Ed. Paul Atkinson - Amanda Coffey - Sara Delamont - John Lofland - Lyn Lofland, ss. 160–174. London: Sage.
  • Erdoğan, İrfan (2012) Pozitivist Metodoloji ve Ötesi: Araştırma Tasarımları, Niteliksel ve İstatistiksel Yöntemler. Ankara: Erk.
  • Erdoğan, İrfan (2014) Teori ve Pratikte Halkla İlişkiler. Ankara: Erk.
  • Gregory, Corinne A. (2003) Minimizing Enterprise Risk: A Practical Guide to Risk and Continuity (Executive Briefings). Great Britain: Ashford Colour.
  • Grunig, James E. ve Repper, Fred C. (2005) Stratejik Yönetim, Kamular ve Gündemler. Halkla İlişkiler ve İletişim Yönetiminde Mükemmellik, Ed. James E. Grunig, ss. 131–172. İstanbul: Rota.
  • Hainsworth, Brad ve Meng, Max (1988) How Corporations Define Issue Management. Public Relations Review, 14(4): 18–30.
  • Hiebert, Paul Gordon (1976) Cultural Anthropology. Philadelphia: J. B. Lippincott.
  • Karasar, Niyazi (2012) Bilimsel Araştırma Yöntemi: Kavramlar - İlkeler - Teknikler. Ankara: Nobel Akademik.
  • Kartarı, Asker (2020) Kültür, Farklılık ve İletişim: Kültürlerarası İletişimin Kavramsal Dayanakları. İstanbul: İletişim.
  • Kottak, Conrad Phillip (2011) Cultural Anthropology: Appreciating Cultural Diversity. New York: McGraw-Hill.
  • Küçüksaraç, Banu (2015) Örgütsel ve Toplumsal Değişim Perspektifinde Stratejik Halkla İlişkiler Yönetiminde Yaratıcılık ve Yenilik Sorunu: Kuramsal ve Pratik Açıdan Bir Analiz (Doktora Tezi). Kocaeli Üniversitesi, Kocaeli.
  • Lewins, Frank (2017) Sosyal Bilim Metodolojisi: Eleştirel Bir Giriş. İstanbul: Lotus.
  • Malinowski, Bronisław (1961) A Scientific Theory of Culture and Other Essays. New York: Oxford University.
  • Moss, Danny ve Warnaby, Gary (2000) Strategy and Public Relations. Perspectives on Public Relations Research, Ed. Danny Moss - Dejan Verčič - Gary Warnaby, ss. 59–85. London: Routledge.
  • Nesari, Ali Jamali (2015) Dialogism versus Monologism: A Bakhtinian Approach to Teaching. Social and Behavioral Sciences, (205), 642–647.
  • Neuman, W. Russell (2018) Dijital Fark: Gündelik Hayatta Dijitalleşme ve Medya Etkileri Kuramı. İstanbul: The Kitap.
  • Okay, Ayla ve Okay, Aydemir (2018) Halkla İlişkiler: Kavram, Strateji ve Uygulamaları. İstanbul: Der.
  • Patton, Michael Quinn (2002) Qualitative Research & Evaluation Methods. Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Pearce, John A. ve Robinson, Richard B. (2000) Strategic Management: Formulation, Implementation, and Control. Columbus, OH: Irwin/McGraw-Hill.
  • Peltekoğlu, Filiz Balta (2014) Halkla İlişkiler Nedir? İstanbul: Beta.
  • Pira, Aylin ve Sohodol, Çisil (2020) Kriz Yönetimi: Halkla İlişkiler Açısından Bir Değerlendirme. İstanbul: İletişim.
  • Reed-Danahay, Deborah. (2007) Autobiography, Intimacy, and Ethnography. Handbook of Ethnography, Ed. Paul Atkinson - Amanda Coffey - Sara Delamont - John Lofland - Lyn Lofland, ss. 407–425. London: Sage.
  • Regester, Michael ve Larkin, Judy (2008) Risk Issues and Crisis Management in Public Relations: A Casebook of Best Practice. London: Kogan Page.
  • Sayılgan, Şevket (2007) Basın İşletmelerinde Risk Yönetimi. Marmara İletişim Dergisi, 12(12): 186–200.
  • Smith, Ronald D. (2005) Strategic Planning for Public Relations. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
  • Snyder, Linda L. (2005) The Question of “Whose Truth”?: The Privileging of Participant and Researcher Voices in Qualitative Research. Doing Ethnography: Studying Everyday Life, Ed. Dorothy Pawluch - William Shaffir - Charlene Miall, ss. 127–140. Toronto: Canadian Scholars.
  • Solmaz, Başak (2008) Stratejik Halkla İlişkiler Uygulamaları. Halkla İlişkiler, Ed. Ahmet Kalender - Mehmet Fidan, ss. 145–164. Konya: Tablet.
  • Stewart, Charles J. ve Cash, William B. (2018) Interviewing: Principles and Practices. New York: McGraw-Hill.
  • Steyn, Benita (2011a) Değişen İş ve Halkla İlişkiler Paradigmaları. Halkla İlişkiler’den Stratejik Halkla İlişkiler’e, Ed. Çiğdem Karakaya Şatır, ss. 1–36. Ankara: Nobel Akademik.
  • Steyn, Benita (2011b) Halkla İlişkiler Stratejist Rolü. Halkla İlişkiler’den Stratejik Halkla İlişkiler’e, Ed. Çiğdem Karakaya Şatır, ss. 119–174. Ankara: Nobel Akademik.
  • Sümer, Fulya Erendağ (2011) Örgüt-Ortam İlişkisi Bağlamında Stratejik Halkla İlişkiler. Halkla İlişkiler’den Stratejik Halkla İlişkiler’e, Ed. Çiğdem Karakaya Şatır, ss. 61–83. Ankara: Nobel Akademik.
  • Şahin, Çavuş (2010) Veri Toplama Teknikleri. Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Ed. Remzi Yavaş Kıncal, ss. 121–179. Ankara: Nobel Akademik.
  • Şatır, Çiğdem Karakaya (2011) Sosyal (Enterprise) Düzey Bir Stratejinin Gerekçeleri ve Halkla İlişkilerin Stratejik Halkla İlişkilere Dönüşümü. Halkla İlişkiler’den Stratejik Halkla İlişkiler’e, Ed. Çiğdem Karakaya Şatır, ss. 37–59. Ankara: Nobel Akademik.
  • Uludağ, Aşina (2008) Halkla İlişkilerde Stratejik Süreç. Halkla İlişkiler, Ed. Ahmet Kalender - Mehmet Fidan, ss. 79–120. Konya: Tablet.
  • Ural, Ebru Güzelcik (2002) İtibar Yönetimi: Değer Yaratan Bir Halkla İlişkiler Çalışması Olarak İtibar Yönetimi. İstanbul Ticaret Üniversitesi Dergisi, 1(2): 83–93.
  • Yarar, Fatma Nesrin (2018) Sosyal Ağlar ve Dijital Etnografi: Bir Araştırma Sentezleme Çalışması (Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
  • Yıldırım, Ali ve Şimşek, Hasan (2018) Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin.
Toplam 42 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular İletişim ve Medya Çalışmaları
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Kahraman Kağan Kaya 0000-0002-6156-5027

Yayımlanma Tarihi 30 Nisan 2021
Kabul Tarihi 28 Nisan 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 6 Sayı: 11

Kaynak Göster

APA Kaya, K. K. (2021). Kültür analizi deseninin stratejik halkla ilişkiler uygulamaları açısından önemi: Bir literatür taraması. Abant Kültürel Araştırmalar Dergisi, 6(11), 133-143.