THE ROLE AND IMPORTANCE OF HARMONICS THEORY IN BASIC MUSIC THEORIES

Yıl 2022, Cilt: 16 Sayı: 29, 35 - 50, 29.01.2022

İlhami Kaya

https://doi.org/10.48069/akdenizsanat.907044

Öz

In the period from antiquity to the twentieth century, the theory of armonic and armonics has been the first reference source for acoustic studies that should be applied in music. This theory, in which different methods or mathematical methods are used; played an active role in the foundation of harmony and polyphony. Accordingly, in the studies conducted in the last century, it was emphasized that the armonics touched maqam music and monophonic music textures other than Western Music. For this reason, together with the historical studies with the quantitative research method, a literature study of the current studies has been prepared. The theoretical reflections of the naturals, which are expressed in numbers or ratios with the arithmetic methods used by the Pythagoreans historically, and the areas where they are effective in music terminology have been examined. It is seen that this theory, which is thought to maintain its validity in the century we live in, is a natural method together with the monochord and the studies on it, and still maintains its validity as one of the basic principles of harmony in music. In this study, it has been tried to determine to what extent and where they are used in basic music theories.

Anahtar Kelimeler

Armonics, Armonic Theory, Basic Music Theory, Acoustics, Proportions.

DOĞUŞKANLAR KURAMININ TEMEL MÜZİK KURAMLARINDA YERİ VE ÖNEMİ

Öz

Antik dönemlerden yirminci yüzyıla kadar olan sürede doğuşkanlar ve doğuşkanlar kuramı, müzikte başvurulması gereken akustik çalışmaların ilk başvuru kaynağı olmuştur. Farklı metotların yahut matematiksel yöntemlerin kullanıldığı bu kuram; armoni ilminin ve çok sesliliğin temelinde etken bir rol oynamıştır. Bu doğrultuda son yüzyıl içerisinde yapılan çalışmalarda doğuşkanların Batı Müziği dışında makam müziklerine ve monofonik müzik dokularına temas ettiği vurgulanmıştır. Bu nedenle niceliksel araştırma yöntemi ile tarihsel olarak yapılan çalışmalarla birlikte günümüzde yapılan çalışmaların bir literatür çalışması çıkarılmıştır. Tarihsel olarak Pisagorcuların kullanmış olduğu aritmetik yöntemlerle sayı yahut oranlarla ifade edilen doğuşkanların kuramsal yansımaları ve müzik terminolojisinde etkili olduğu alanlar irdelenmiştir. Yaşadığımız yüzyıl içerisinde geçerliliğini koruduğu düşünülen bu kuramın monochord ve üzerinde yapılan çalışmalar ile birlikte doğal bir yöntem olmasının yanı sıra hala müzikte uyumun temel esaslarından biri olarak geçerliliği koruduğu görülmektedir. Çalışmada yalnız temel müzik kuramlarında doğuşkanların ne ölçüde yer aldığı ve nerelerde kullanıldığı tespit edilmeye çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Doğuşkanlar,, Doğuşkanlar Kuramı,, Temel Müzik Kuramı,, Akustik,, Oranlar,

Kaynakça

• Ashton A. (2003). Harmonograph, Walker&Company, U.S.A.
• Barker, A. (2007). The Science of Harmonics In Classical Greece, Cambridge University Press, U.S.A.
• Boran, İ. (2007). Elektronik Müzikte Analog Donem ve Bülent Arel’in Stereo Electronic Music No. 1 Adlı Yapıtı, Yayınlanmamış Doktora Tezi, MSGSU, İstanbul.
• Christensen, T. (2008). Western Music Theory, Cambridge University Press, England.
• Cook, P. R. (1999). An Introduction to Psychoacoustics, Mit Press, England.
• Cohen, H. F. (1970). Music Aa a Test-Case, Department of Social History of Science and Technology, Technische Hogeschool Twente, Postbus 217, 7500 AE Enschede, Netherlands.
• Darrigol, O. (2007). “The acoustic origins of harmonic analysis”, Arch. Hist. Exact Sci., 61:343–424.
• Grenfell, M. T. (2005). The Development of The Equal Temperament Scale Evolution or Radical Change, Unpublished Disertation, The Faculty of Western Connecticut State University, Danbury, USA.
• Godwin, J. (2000). Harmonies of Heaven and Earth, Inner Traditions Bear and Company, UK.
• Hammond, J. K. (2011). “Mathematics of Music”, UW-L Journal of Undergraduate Research XIV, USA.
• Harlan, B. T. (2007). One Voice: A Reconciliation of Harry Partch’s Disparate Theories, Unpublished PHD, University of Southern California, USA.
• Hjertmann, B. (2013). Combination Tones as Harmonic Material, Unpublished PHD Disertation, Northwestern University, USA.
• Huffman, C. A. (2005). Archytas of Tarentum, Cambridge University Press, U.S.A.
• Honingh, A. (2006). Limitations on Fixed n-Tone Equal Tempered Divisions, Unpublished Disertation, Institute for Logic, Language and Computation Universiteit van Amsterdam, Hollanda.
• Landels, J. G. (1999). Music in Ancient Greece And Rome, Routledge, U.S.A.
• Levy, E. (1985). A Theory of Harmony, State of Universty New York Press. U.S.A.
• Loy, G. (2006). Musimathics The Mathematical Foundations of Music Volume 1, MIT Press, U.S.A.
• Loy, G. (2006). Musimathics, The Mitt Press, England.
• McClain, E. G. (1984). The Myth Of Invariance, Nicolas-Hays Inc., U.S.A.
• Özkan, İ. H. (2011). Türk Musıkisi Nazariyatı ve Kudüm Velveleleri, İstanbul: Ötüken Neşriyat.
• PARTCH, H. (1974). Genesis of A Music, Da Capo Press, USA.
• Rameau, J. P. (1971). Treatise on Harmony, Translated: Philip Gossett, Dover Publication, New York.
• Roederer, J. G. (2008). The Physics and Psychophysics of Music AnIntroduction, Springer, USA.
• Shah, Saloni (2010). An Exploration of the Relationship between Mathematics andMusic, Unpublished Disertation, Manchester Institute for Mathematical Sciences School of Mathematics, UK.
• Tanyer, S. G. (2014). “Müzikte Yeni Doğuşkan Arayışı Konusunda El-Jurjani’nin 1,000 Yıllık İşaret İşleme Probleminin Nihayi Çözümü” 2014 IEEE 22nd Signal Processing and Communications Applications Conference, Trabzon.
• Zeren, A. (2003). “Müzikte Uygulama Ve Kuram Hakkında”, Musikişinas, Sayı 6, Bahar, 39-49, İstanbul.