Türkiye'de 1950’lerde iç göçle birlikte kırsaldan gelen ailelerin kızları okumaya, kadınları uzmanlık istemeyen işlerde çalışmaya başlayınca, bu durum, muhafazakârlar tarafından en çok tartışılan konulardan biri olmuştur. Bu çalışma, 1961 yılında yayın hayatına başlayıp 209 sayı çıktıktan sonra 1979 tarihinde kapanan, İslamın İlk Emri Oku dergisinde yayınlanan yazılarda, kadının çalışma hayatını incelemeyi amaçlamaktadır. Sosyal sorunlar çalışılırken, konuyu öncesi ve sonrası ile ele almak yarar sağlayabilir. Bu yüzden derginin yayın hayatı öncesi ve sonrasında kadının meslek hayatıyla ilgili kitap, dergi makale, film gibi çeşitli eserlerden faydalanılmıştır.
Genel olarak dergide bulunan yazılar akademik değildir. Günlük konuşma dilini kullanmışlar, bazen düşüncelerini organize etmede zorlanmışlardır. Konumuzla ilgili bir örnek vermek gerekirse, kadın, İslami şartları yerine getirirse çalışabilir dedikten birkaç paragraf sonra, kadının evinde oturması daha uygundur demişlerdir. Ayrıca yazıların çoğu bir tekrar niteliğindedir. Aynı konuyu belirli aralıklarla ele almalarına rağmen genellikle düşünceleri ve meseleyi algılayışları çok değişmemiş, farklı bir argüman geliştirememişlerdir.
Oku dergisi yazarları, kadının çalışmasına nas ve geleneksel kültürü gerekçe göstererek karşı çıkmışlardır. Onlara göre kadının çalışması ancak zorunluluk hallerinde mümkündür. Bu halde bile kadın, kocasından veya velisinden izin almalıdır, tesettürüne özen göstermeli ve mahremiyete dikkat etmelidir. Bu dönemin anlayışından olsa gerek 1980’lerde üniversitelerde boy gösteren tesettürlü kızlar için okumanın amacı çalışmak değildir. Tebliğde bulunmak, iyi bir eş ve anne olmak önceliklidir. Ancak kısa bir süre sonra muhafazakâr kadın öğretmen, hekim ve avukat olarak kamusal tecrübeye ortak olmuştur.
İslamın İlk Emri Oku Dergisi Kadın Kamusal Hayat Cinsiyetçi Tutumlar Aile
حقيقة أن المرأة تعمل في وظائف مدفوعة الأجر كانت مشكلة ليس فقط في الجغرافيا الإسلامية ولكن أيضًا في جميع المجتمعات التقليدية. مع التصنيع ، تم فصل المنزل والعمل عن بعضهما البعض هيكليًا وتم تقسيمهما إلى مجالين. المرأة التي تخرج من المنزل وتدخل في طريق التحرير بالأجر الذي تحصل عليه يقوض الثقة ويقوض سلطة زوجها أو ولي أمرها. يتمتع الزوج بعقلية قوية وموجهة نحو الأسرة في التقاليد. الزوج ، الذي لا يستطيع رعاية زوجته وأطفاله ، يواجه الإذلال. لهذا السبب ، حتى الخمسينيات من القرن الماضي ، كان عمل المرأة لا يزال سببًا للطلاق في الغرب.
كان على النساء أداء أدوارهن التقليدية أثناء العمل. وهكذا تضاعفت مسؤولياتهم. عندما وقعت المرأة التركية في معضلة الأعمال المنزلية ، كان عليها أن تختار عائلتها.
مشكلة أخرى لبلدنا هي أنه مع قيام الجمهورية ، بينما كان المجال العام مفتوحًا للمرأة العصرية ، تم تشجيع النساء على القيام بذلك ؛ وبما أن الحجاب مرتبط تقليديا بالجهل ، فلا يمكن للمرأة المحافظة الاستفادة من هذا الحق بشكل كاف.
في الخمسينيات من القرن الماضي ، عندما بدأت نساء العائلات القادمة من الريف العمل في وظائف لا تتطلب تخصصًا وبدأت بناتهن في الدراسة ، مع الهجرة الداخلية في الخمسينيات من القرن الماضي ، بدأ المفكرون المحافظون ، بمن فيهم كتاب إسلام إلك إمير أوكو. مجلة اعترضت على عمل المرأة على أسس الثقافة التقليدية والكيفية. حسب رأيهم ، لا يمكن للمرأة العمل إلا في حالات الضرورة. وحتى في هذه الحالة يجب على المرأة الحصول على إذن من زوجها أو ولي أمرها والاهتمام بحجابها والاهتمام بالخصوصية. الغرض من الدراسة للفتيات المحجبات اللائي ظهرن في الجامعات في الثمانينيات ليس العمل ، ربما بسبب فهم الفترة الزمنية. أن تكون زوجة وأم صالحة هي أولوية. ومع ذلك ، سرعان ما أصبحت المرأة المحافظة شريكة في الخبرة العامة كمعلمة وطبيبة ومحامية.
بعد العقد الأول من القرن الحادي والعشرين ، مع ضعف التقاليد ، ازداد وزن المرأة في الحياة العملية ، وتم تحديث المناقشات حول المواقف والعقبات الجنسية أمام الخطط المهنية للمرأة.
In the 1950s, when the daughters of families coming from rural areas started to study and women started to work in jobs that did not require specialization, this situation became one of the most discussed issues by conservatives. This study aims to examine the working life of women in the articles published in the journal "Islamin İlk Emir Oku", which started its publication life in 1961 and was closed in 1979 after 209 issues were published. While studying social problems, it may be beneficial to deal with the subject before and after. Therefore, before and after the publication of the magazine, various works such as books, magazine articles and films about the professional life of women were used.
In general, the articles in the journal are not academic. They used colloquial language and sometimes had difficulties in organizing their thoughts. To give an example on our subject, a few paragraphs after saying that a woman can work if she fulfills the Islamic conditions, they said that it is more appropriate for a woman to stay at home. In addition, most of the articles are repetitive. Although they dealt with the same subject at certain intervals, their thoughts and perceptions of the subject did not change much, and they could not develop a different argument.
The writers of Oku magazine objected to women's work on the grounds of how and traditional culture. According to them, it is possible for women to work only in cases of necessity. Even in this case, the woman should get permission from her husband or guardian, take care of her veiling and pay attention to privacy. The purpose of studying for hijab girls who showed up at universities in the 1980s is not to work, perhaps because of the understanding of this period. Being a good wife and mother is a priority. Soon, however, the conservative woman became a partner in public experience as a teacher, physician, and lawyer.
İslamın İlk Emri Oku Magazine Women Public Life Sexist Attitudes
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 52 Sayı: 1 |