Dünya Liderlerinin Yürüttüğü Twiplomasi Faaliyetlerine Yönelik Bir Analiz

Yıl 2021, Sayı: 36, 243 - 267, 31.12.2021

Sema Çağlayan , Aybike Özel

https://doi.org/10.31123/akil.988482

Cited By: 3

Öz

Dijitalleşmenin genişleyen evreni, kullanıldığı alanlarda hızlı, mekândan bağımsız, yenilikçi çözümler üretmektedir. Diplomasinin uygulanma biçimini de etkileyen dijitalleşme ile ülkeler ve siyasi liderler, hedef topluluklarla yeni sanal platformlarda etkileşime geçmeye başlamışlardır. Dijital diplomasi olgusunu doğuran bu dönüşüm, “Facebook Diplomasisi” ve “Twitter Diplomasisi” gibi sosyal ağlarla entegre olmuş yeni diplomasi terimlerini literatüre katmıştır. Çalışmanın amacı, diplomatik amaçlarla topluluklarla doğrudan ve hızlı şekilde iletişim kurmaya ve gündemi takip etmeye yardımcı olan Twitter diplomasisinin çerçevesini tespit edebilmek ve liderlerin bu mecrada etkili bir diplomasi süreci yürütebilmek için gerekli olan unsurlara ne ölçüde başvurduğunu analiz etmektir. Bu amaçla, Twiplomacy Study 2020 araştırmasında yer alan “Twitter’da 2020 Yılının En Etkili Dünya Liderleri” listesindeki ilk 10 lider örneklem olarak belirlenmiştir. Buradan yola çıkarak Twitter’da en etkili olan ilk 10 dünya liderinin Twitter’ı hangi diplomatik amaçlarla kullandığı ve attıkları tweetlerde hangi diplomatik konulara değindikleri nicel içerik analizi yöntemiyle değerlendirilmiştir. Aynı zamanda liderlerin Twitter’da etkili bir diplomasi süreci yürütebilmek için gerekli olan unsurlara ne ölçüde başvurdukları ise Strauß ve diğerleri tarafından oluşturulan ölçek aracılığıyla analiz edilmiştir. Sonuç olarak, liderlerin Twitter’da çok çeşitli alanlarda diplomasi faaliyetinde bulunmakla birlikte ağırlıklı olarak kamu diplomasisi, zirve diplomasisi, insani diplomasi, ekonomi ve ticaret diplomasisi, çevre diplomasisi, inanç diplomasisi, enerji diplomasisi konularında etkin oldukları ortaya çıkmıştır. Twitter’da etkili bir diplomasi yürütmek için gerekli olan ve Strauß ve diğerleri tarafından ortaya konan boyutlar olarak etkileşimli iletişim ve kişiselleştirilmiş iletişim kurma, duygu kullanımına başvurma, bilgi paylaşımı gerçekleştirme, şeffaf iletişim ve ağ oluşturma stratejilerinin ise bir bütünlük içinde yönetilmediği bulgusuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Diplomasi, Dijital Diplomasi, Kamu Diplomasisi, Twitter Diplomasisi, Twiplomasi

Kaynakça

• Aslan, P. ve Göksu, O. (2016, 5-7 Mayıs). Digital Diplomacy, Global Perception and Turkey. 14. International Symposium Communication in the Millennium’da sunulan bildiri (s.573-590. İstanbul, Türkiye.
• Bjola, C. ve Jian, L. (2015). Social Media and Public Diplomacy: A Comparative Analysis of the Digital Diplomatic Strategies of the EU, U.S. and Japan in China. C. Bjola ve M. Holmes (Der.). Digital Diplomacy: Theory and Practice içinde. London & New York: Routledge.
• Bjola, C. (2017). Trends and Counter-Trends in Digital Diplomacy. Working Paper Project “Diplomacy In the 21st Century”, No18. 3-7.
• Duncombe, C. (2017). Twitter and Transformative Diplomacy: Social Media and Iran-US Relations. International Affairs, 93 (3), 544-562. DOI:10.1093/ia/iix048.
• Ekşi, M. (2016). Türk Dış Politikasında Diplomasinin Yeni İletişimsel Boyutları ve Mekanizmaları: Dijital Diplomasi. B. S. Cankurtaran (Der). Uluslararası İlişkilere Disiplinlerarası Bir Yaklaşım: Uluslararası İletişim Perspektifi (s.75-92) içinde. İstanbul: Röle Akademik Yayıncılık.
• Hocking, B. ve Melissen, J. (2016). Diplomacy and Digital Distruption. W. Hofmeister ve J. Melissen (Der.). Rethinking International Institutions: Diplomacy and Impact on Emerging World Order (s.13-24) içinde. Netherlands: Clingendael Institute of International Relations.
• Kampf, R., Manor. I. ve Segev, E. (2015). Digital Diplomacy 2.0? A Cross-National Comparison of Public Engagement in Facebook and Twitter. Hauge Journal of Diplomacy, 10 (4), 331-362, DOI: 10.1163/1871191X-12341318.
• Kurt, G. (2018). Dijital Diplomasi. Ankara: Akademisyen Kitapevi.
• Melissen, J. (2005). The New Public Diplomacy: Between Theory and Practice. J. Melissen (Der.). The New Public Diplomacy: Soft Power in International Relations (s.3-27) içinde. New York: Palgrave Macmillan.
• Ovalı, A. Ş. (2020). Türkiye – ABD İlişkilerinde Twitter Diplomasisi. Uluslararası İlişkiler, 17(65), 23-45. DOI:10.33458/uidergisi.672450.
• Pratkanis, A. (2009) Public Diplomacy in International Conflicts. N. Snow, ve P.M. Taylor, (Der.). Routledge Handbook of Public Diplomacy (s.111-153) içinde. California: Routledge.
• Rashica, V. (2018). The Benefits and Risks of Digital Diplomacy. SEEU Review, 13 (1), 75-89. DOI: 10.2478/seeur-2018-0008.
• Saffer, A.J., Sommerfeldt, E.J. ve Taylor, M. (2013). The Effects of Organizational Twitter Interactivity on Organization–Public Relationships. Public Relations Review, 39(3), 213–215.
• Snow, N. (2020). Public Diplomacy. International Studies Association and Oxford University Press USA. DOI:10.1093/acrefore/9780190846626.013.518.
• Strauß, N., Kruikemeier, S., Van der Meulen, H., ve Van Noort, G. (2015). Digital Diplomacy in GCC Countries: Strategic Communication of Western Embassies on Twitter. Government Information Quarterly. Vol: 32. 369-379.
• Su, S. ve Xu, M. (2015). Twitplomacy: Social Media as a New Patform For Development of Public Diplomacy. International Journal of E-Politics, 6 (1), 16–29.
• Yağmurlu, A. (2019a). Dijital Diplomasi: Kamu Diplomasisi Çerçevesinden Avrupa Birliği Üye Ülkeleri ve Türkiye Dışişleri Bakanlıkları İnternet Uygulamaları. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 7 (2), 1267- 1295.
• Yağmurlu, A. (2019b). Kamu Diplomasisi Bakışından Spor Diplomasisi. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 18 (4), 1367-1380.
• Yıldırım, G. (2015). Kültürel Diplomasi Ekseninde Uluslararası Halkla İlişkiler Perspektifinden Kamu Diplomasisi. İstanbul: Beta Basım Yayım.
• İnternet Kaynakları Burson Cohn & Wolfe (BCW). (2020). Twiplomacy Study 2020. https://twiplomacy.com/blog/twiplomacy-study-2020/ adresinden 20.12.2020 tarihinde erişilmiştir.
• Lüfkens, M. (2018). Twiplomacy Study 2018. https://twiplomacy.com/blog/twiplomacy-study-2018/ adresinden 20.12.2020 tarihinde erişilmiştir.