SLEEP IN THE LIFE OF THE PROPHET

Yıl 2020, Cilt: 8 Sayı: 22, 133 - 152, 30.09.2020

Ramazan Önal

https://doi.org/10.31126/akrajournal.778157

Cited By: 1

Öz

In this research, the sleep of the Prophet, the times of sleep, the prayers he made before and after sleep, and some activities related to sleep will be discussed.An important period of time, a third of our lives, passes along with sleep. Sleep, which is perceived as an inefficient and useless process in the flow of life, has been a means of worship, dhikr and prayer in the life of the Prophet. This behavior, which is essentially a fitful need, has become a life discipline and worship occasion with the timing, duration and other aspects of the Prophet's life. Because in his life, sleep began with prayer, the spirit of worship at abundant times, continued with decency and adaptation and was again completed with prayer. In addition, the purpose and timing of sleep in the life of the Prophet was set as an important opportunity for worship.The Prophet has been a sample for his ummah about sleep, as in all matters, and has given them some advice on this matter. Although his sleep was extremely mild and limited, it was not seen that the Prophet suffered insomnia in his life. He sometimes spent most of the night praying without sleep. There were also nights when he could'nt get up due to illness or other reasons. The sleep and rest fit in his life has become a good habitude for being a healthy person to live.

Anahtar Kelimeler

history of Islam, siyar, the Prophet's sleep, rest, sleep times

HZ. PEYGAMBER'İN HAYATINDA UYKU

Öz

Bu araştırmada Hz. Peygamber’in uykusu, uyku vakitleri, uykudan önce ve uyandıktan sonra yaptığı duaları ile uykuya dair bazı faaliyetleri ele alınacaktır. Hayatımızın üçte biri gibi önemli bir zaman dilimi uykuyla geçmektedir. Hayatın akışı içerisinde faaliyetsiz ve faydasız bir süreç olarak algılanan uyku, Hz. Peygamber’in hayatında ibadet, zikir ve dua vesilesi olmuştur. Esasen fıtri bir ihtiyaç olan bu davranış, Hz. Peygamber’in hayatında zamanlaması, süresi ve diğer yönleriyle bir hayat disiplini ve ibadet vesilesi haline gelmiştir. Zira onun hayatında uyku, uygun vakitlerde abdestli olarak ibadetin ruhu olan dua ile başlamış, edep ve adapla devam etmiş ve yine dua ile tamamlanmıştır. Ayrıca Hz. Peygamber’in hayatında uykunun amacı ve zamanlaması ibadet için önemli bir fırsat ortamı olarak ayarlanmıştır. Hz. Peygamber, her konuda olduğu gibi uyku konusunda da ümmetine örnek olmuş ve onlara bu konuda bir takım tavsiyelerde bulunmuştur. Uykusu son derece hafif ve sınırlı olduğu halde Hz. Peygamber’in, buna rağmen hayatında uykusuzluk çektiği görülmemiştir. O, bazı dönemlerde gecenin büyük bir kısmını uyumadan ibadet ederek geçirdiği olmuştur. Hastalık veya başka sebeplerden dolayı kalkamadığı geceler de olmuştur. Onun hayatında uyku ve istirahat fıtratı sağlıklı bir insanın yaşaması gereken güzel bir alışkanlık haline gelmiştir.

Anahtar Kelimeler

İslam Tarihi, Hz. Peygamber'in Uykusu, İstirahat, Uyku Vakitleri

Kaynakça

• Abdullah b. Saîd. Münteha’s-süâl alâ vesâili’l-vusûl ilâ şemâili’r-Resûl. Cidde: Dâru’l-minhâc. 2005.
• Abdülaziz b. Abdullah b. Bâz. Durûsu’ş-Şeyh Abdülaziz b. Abdullah b. Bâz. eş-Şâmile.
• Abdürrezzâk, Ebû Bekr Abdürrezzâk b. Hemmâm b. Nâfi‘ es-San‘ânî el-Himyerî. el-Musannef fî’l-hadîs. thk. Habîburrahmân el-A’zâmî. Hindistan: el-Meclîsü’l-ilmî. H. 1403. Aclûnî, Ebü’l-Fidâ Muhammed b. Abdülhâdi el-Cerrâhî Keşfu’l-hafâ, th. Abdülhamîd b. Ahmed. el-Mektebtü’l-asriyye. 2000.
• Ahmed b. Hanbel, Ebû Abdillah Ahmed b. Muhammed b. Hanbel eş-Şeybânî el-Mervezî. Müsnedü’İmâm Ahmed b. Hanbel. İstanbul: Çağrı Yayınları.1992.
• Aynî, Ebû Muhammed Bedrüddîn. Umdetü’l-Kârî fi şerhi Sahîhi’l-Buhârî. Beyrut: Dâru ihyâi’t-turâsi’l-Arabî. ts.
• Beyhakî, Ebû Bekr Ahmed b. el-Hüseyn el-Beyhakî. es-Sünenü’l-kübrâ. thk. Muhammed Abdülkadir Atâ. Beyrut: Darü’l-kütübi’l-ilmiyye. 2003.
• Buhâri, Ebû Abdillâh Muhammed b. İsmâîl b. İbrâhîm el-Cu‘fî el-Buhârî. el-Câmiu’s-sahîh. thk. Muhammed Züheyr b. Nasır. Dâru Tavki’n-necât. H. 1422.
• Buhârî el-Edebü’l-müfred. thk. Muhammed Fuad Abdülbaki. Beyrut: Dâru’l-beşâiri’l-İslamiyye. 1989.
• Dârimî, Ebû Muhammed Abdullah b. Abdirrahman es-Sünen. thk. Nebîl Hâşim. Beyrut: Dâru’l-beşâir. 2013.
• Ebû Dâvûd, Süleymân b. Dâvûd b. el-Cârûd et-Tayâlisî. el-Müsned. thk. Muhammed b. Abdülmuhsin et-Türkî. Mısır: Daru hecer. 1999.
• el-Hâkim en-Nîsâbûrî el-Müstedrek alâ’s-Sahîhayn. thk. Mustafa Abdülkadir Atâ, Beyrut: Dâru’l-kütübi’l-ilmiyye. 1990.
• Heysemî, Ebü’l-Hasen Nûrüddîn Alî b. Ebî Bekr b. Süleymân. Mecmeu’z-zevâid ve menbeu’l-fevâid. thk. Husamuddîn el-Kudsî. Kahire: Mektebetü’l-Kudsî. 1994.
• İbn Ebî Şeybe, Ebû Bekr Abdullah b. Muhammed. el-Musannef fi’l-ehâdîs ve’l-âsâr. nşr. Kemâl Yusuf el-Hût. Rıyâd: Mektebetü’r-rüşd. 1409.
• İbn Hibbân, Ebû Hâtim Muhammed b. Hibbân. Sahihu İbn Hibbân. thk. Şuayb el-Arnaût. Beyrut: Müessesetü’r-risâle. 1993.
• İbn Mâce, Ebû Abdillâh Muhammed b. Yezîd Mâce el-Kazvînî. Sünenü İbn Mâce. thk. Muhammed Fuâd Abdülbâkî. Dâru ihyâi’l-kütübi’l-Arabî. ts.
• İbn Sa’d, Ebû Abdillâh Muhammed b. Sa‘d el-Kâtib. et-Tabakâtü’l-Kübrâ. thk. İhsân Abbâs. Beyrut: Dâru Sâdır. 1968.
• Kâdı Iyâz, Ebü’l-Fazl İyâz b. Mûsâ b. İyâz el-Yahsubî. eş-Şifâ bi ta’rîfi hukuki (fi şerefi)’l-Mustafâ. Beyrut: Daru’l-kütübi’l-ilmiyye. 1421.
• Kandemir, Fatih. “İçsel Dinî Motivasyon Bağlamında Dindarlık ve Çevre İlişkisi Üzerine İlişkisel Bir Araştırma”. Mesned İlahiyat Araştırmaları Dergisi, Cilt (Vol.) 11/1 (Bahar 2020). 287-305.
• el-Karanî, Aid b. Abdullah. Durûs eş-Şeyh Aid el-Karanî. Şamile.
• Kasapoğlu, Abdurrahman. “Kur’an’ın Amaçları Açısından Uyku Hakkında Bir Değerlendirme”, Kahraman Maraş Sütçü İmam Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 4 (2004), 45-77.
• Kastallânî, Ebü’l-Abbâs Şihâbüddîn Ahmed b. Muhammed b. Ebî Bekr el-Kastallânî. el-Mevâhibü’l-ledüniyye. Kahire: el-Mektebetü’t-tevfikîyye. ts.
• Kur’an Mesajı: Meal-Tefsir. çev. Muhammed Esed Türkçeye çev. Cahit Koytak & Ahmet Ertürk. Ankara: İşaret Yayınları. 2002.
• Malik b. Enes, Malik b.Enes, Ebû Abdillâh Mâlik b. Enes b. Mâlik. el-Muvattâ. İstanbul: Çağrı Yayınları. 1992.
• Mervezî, Ebû Abdillâh Muhammed b. Nasr b. Yahyâ el-Mervezî. Muhtasaru Kıyâmi’l-leyl ve Kıyâmi ramażân ve Kitâbi’l-Vitr. Pakistan: Hadîs Akademi. 1988.
• Müslim, Ebü’l-Hüseyn Müslim b. el-Haccâc b. Müslim el-Kuşeyrî. el-Câmiʿu’s-sahîh. thk. Muhammed Fuâd Abdülbâkî. Beyrut: Dâru ihyâi’t-turâsi’l-Arabî. ts.
• Soysaldı, H. Mehmet. “Kur’an Âyetleri ve Hadisler Perspektifinden Uyku Hakkında Bir Değerlendirme”. İnönü Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. ( Aralık 2018). 9/2 79-102
• Suyûtî, Ebü’l-Fazl Celâlüddîn Abdurrahmân b. Ebî Bekr b. Muhammed el-Hudayrî es-Süyûtî eş-Şâfiî. el-Câmiü’s-sağîr. (eş-Şâmile).
• Şâmî, Ebû Abdillâh Şemsüddîn Muhammed b. Yûsuf b. Alî b. Yûsuf es-Sâlihî eş-Şâmî. Sübülü’l-Hüdâ ve’r-reşâd. thk. Şeyh Âdil Ahmed. Beyrut: Dâru’l-kütübi’l-ilmiyye. 1993.
• Taberânî, Ebü’l-Kāsım Müsnidü’d-dünyâ Süleymân b. Ahmed b. Eyyûb et-Taberânî el-Mu’cemu’l-kebîr. Kahire: Mektebetü İbn Teyîyye. 1994.
• Tirmizî, Ebû Îsâ Muhammed b. Îsâ b. Sevre et-Tirmizî. el-Câmiʿu’s-sahîh. thk. Muhammed Fuâd Abdülbâkî ve diğerleri. Mısır: Şirketu Mustafa el-Bâbî el-Halebî. 1975.
• Tirmizî. eş-Şemâilü’l-Muhammediyye. Beyrut: Dâru’t-turâsi’l-Arabî. ts.
• Veşşâ, Ebü’t-Tayyib Muhammed b. Ahmed b. İshâk b. Yahyâ el-Veşşâ’ el-A‘râbî. ez-Zarf ve’z-zurefâ’ thk. Kemâl Mustafa. Mısır: Mektebetü’l-Hancî. 1953.
• Yardım, Ali. Peygamberimiz’in Şemaili. İstanbul: Damla Yayınları. 2011.