The Effect of Extra-Curricular Activities with Active Participation on the Student Motivation in Teaching Turkish to the Foreigners

Yıl 2018, Cilt: 11 Sayı: 2, 342 - 356, 12.03.2018

Mehmet Saydam , Önder Çangal

https://doi.org/10.30831/akukeg.384971

Cited By: 3

Öz

There
are a lot of methods and techniques that yield permanent learning in teaching
language. Learning through living is a student-centred model which can be
carried out in and outside the classroom settings and which enables learners to
gain high - order cognitive skills with more than one sense organ in the
language teaching process. The aim of this research is to make the students
learning Turkish as a foreign language to use the structures that they have
learned inside the classroom in the different settings thanks to the field
trips organized by the instructor in the scope of learning through living model
and to analyse the effect of these field trips on the student motivations. The
basis of the study is to organize field trips to be carried out under the
guidance of the instructor at the end of A1 level. During the field trip, the
questions about the structures that the students learned in the class were
asked to the students in accordance with the natural environment. The grammar
structures taken into the study were chosen from “Yedi İklim Turkish Learning
Set-A1 Level. Of the qualitative research methods, the case study model was
used in the research and the study group consisted of the A1 level-students
from Yunus Emre Institute, Sarajevo Turkish Culture Centre.  The data collections tools included the
open-ended questions, the instructor observation form and the students opinions
and the conclusions were reached thanks to these tools.

Anahtar Kelimeler

teaching Turkish as a foreign language, extracurricular activities in teaching language, active learning, learning through living

Yabancılara Türkçe Öğretiminde Etkin Katılımlı Ders Dışı Etkinliklerin Öğrenci Motivasyonuna Etkisi

Öz

Dil
öğretiminde kalıcı öğrenmeyi sağlayan birçok yöntem ve teknik vardır. Yaparak
yaşayarak öğrenme, dil öğretim sürecinde öğrenciyi merkeze alan, öğrenme
sürecini birçok duyu organıyla gerçekleştiren, öğrencilere üst düzey bilişsel
özellikler kazandıran, sınıf içi ve sınıf dışı ortamlarda
gerçekleştirilebilecek olan bir modeldir. Bu araştırmanın amacı yabancı dil
olarak Türkçe öğrenen öğrencilerin, sınıf içerinde öğrenmiş oldukları yapıları
yaparak yaşayarak öğrenme modeli çerçevesinde okutman tarafından düzenlenmiş
alan gezileriyle çeşitli ortamlarda kullanabilmesini sağlamak ve bu gezilerin
öğrencilerin motivasyonuna etkisini tespit etmektir. Araştırmanın
temelini, A1 seviyesi sonunda okutman rehberliğinde gerçekleştirilen alan
gezisi oluşturmaktadır. Gezi sırasında öğrencilere derste öğrenmiş oldukları
yapılar, doğal çevreye uygun olarak sorulmuş ve onlardan cevap istenmiştir.
Çalışmada yer alan dil bilgisi yapıları, öğrenci seviyesine uygun olarak “Yedi
İklim Türkçe Öğretim Seti” A1 seviyesinden seçilmiştir. Nitel araştırma
yöntemlerinden durum çalışmasıyla gerçekleştirilen bu araştırmada, çalışma
grubunu Yunus Emre Enstitüsü Saraybosna Türk Kültür Merkezi A1 seviyesi
öğrencileri oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak öğrencilere dağıtılan
açık uçlu sorular, okutman gözlem formu ve öğrenci görüşleri kullanılmış; veri
toplama araçlarından hareketle sonuçlara ulaşılmıştır. 

Anahtar Kelimeler

yabancı dil olarak Türkçe öğretimi, dil öğretiminde ders dışı etkinlikler, etkin öğrenme, yaparak yaşayarak öğrenme

Kaynakça

• Berberoğlu, E. O. & Uygun, S. (2013). Sınıf dışı eğitimin dünyadaki ve Türkiye’deki gelişiminin incelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 32-42.
• Bülbül, M. (2001). Yabancı dil öğretiminde yöntem sorununa özgün bir bakış. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, Dil Edinimi Özel Sayısı, 5, 182-190.
• Çangal, Ö. (2012). Yabancılara Türkçe öğretiminde kültür taşıyıcısı olarak türküler. Gazi Üniversitesi Türkçe Araştırmaları Akademik Öğrenci Dergisi, 2(2), 9-20.
• Çangal, Ö. (2013). Yabancılara Türkçe öğretiminde dil ihtiyaç analizi: Bosna-Hersek örneği (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Demirel, Ö., Seferoğlu, S. S. & Yağcı, E. (2002). Öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme. (Genişletilmiş 2. Baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Duman, G. B. (2013). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde materyal geliştirme ve materyallerin etkin kullanımı. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 1(2), 1-8.
• Erentay, N. & Erdoğan, M. (2009). 22 adımda doğa eğitimi. Ankara: ODTÜ Yayıncılık. Karadoğan, S. (2016). Eğitimde sınıf-okul dışı öğrenme uygulamaları ve yaşanan sorunlar. R. Aksu (Ed.), Türkiye’de Eğitim Sorunlarına Yönelik Akademik Değerlendirmeler ve Çözüm Önerileri I, (ss. 47-84). Ankara: Maya Akademi.
• Kassas, M. (2002). Environmental education: biodiversity. The Environmentalist, 22, 345- 351.
• Kaya, Z. (2006). Öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme. (2. Baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Köksal, D. & Varışoğlu, B. (2014). Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi kuramlar, yaklaşımlar, etkinlikler. Ankara: PegemA yayıncılık.
• Sencer, M. & Sencer, Y. (1978). Toplumsal araştırmalarda yöntembilim. Ankara: Türkiye ve Ortadoğu Amme İdaresi Enstitüsü.
• Şahin, F. (2000). Okul öncesinde fen bilgisi öğretimi. İstanbul: Ya-Pa Yayınları.
• Tosun, N. (2006). Bilgisayar destekli ve bilgisayar temelli öğretim yöntemlerinin, öğrencilerin bilgisayar dersi başarısı ve bilgisayar kullanım tutumlarına etkisi: “Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi örneği” (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Trakya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Edirne.
• Tsai, J. T. (2006). The identification of the components for an outdoor education curriculum in Taiwan (PhD Thesis). Indiana University, USA.
• Uzuntaş, A. & Yıldız, C. (2017). Dil öğretiminde yaklaşımlar, yöntemler, strateji ve teknikler. C. Yıldız, D. Melanlıoğlu, H. Develi, İ. Gültekin ve M. Balcı (Ed.), Uygulamalı Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi el kitabı I. (ss. 205-240). İstanbul: Kesit Yayıncılık.
• Yeşilyurt, E. (2011). Yapılandırmacı öğrenme temelli bir öğretim programının oluşturulmasına ilişkin öğretmen adaylarının görüşlerinin değerlendirilmesi. Turkish Studies, 6(4), 865-885.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2016). Nitel araştırma yöntemleri, Ankara: Seçkin Yayınevi.