Student Retention in Turkish Higher Education through Lenses of Bio-ecological Theory

Yıl 2020, Cilt: 13 Sayı: 2, 296 - 310, 17.04.2020

Hasan Yücel Ertem

https://doi.org/10.30831/akukeg.576913

Cited By: 2

Öz

Higher education not only
improves individuals academically, socially, and emotionally but also provides
any capital for societies and states. In order to serve this purpose, retention
of students in higher education gains importance. Higher education institutions
have complex structures and processes such that their ecosystems are affected
by both inner dynamics and outside pressure. However, a gap exists in the
literature since student retention studies in the literature focused on
narrower perspectives neglecting either micro scale issues or macro scale
issues. Therefore, there is a need for extensive perspectives drawing big and
comprehensive picture of student retention in Turkey. The current study aims to
investigate student retention in higher education context of Turkey through the
lenses of Bronfenbrenner’s Bio-ecological Theory and to compare and contrast
with international literature. Considering layers of theory which are microsystem,
mesosystem, exosystem, macrosystem, and chronosystem, retention concept was
discussed in the light of core ideas of each layer. Finally, it was concluded
that higher education system in Turkey should consider inclusion of
multidimensional approaches to improve student retention.

Anahtar Kelimeler

student retention, higher education, bio ecological theory

Biyo-ekolojik Kuramın Gözünden Türkiye Yükseköğretiminde Öğrenci Kalıcılığı

Öz

Yükseköğretim sadece bireylerin akademik, sosyal
ve duygusal olarak gelişmelerine değil toplum ve devlet için sermaye
üretilmesine de katkı sağlamaktadır. Bu hedef için öğrencilerin yükseköğretim
sistemi içinde kalıcı olmaları büyük önem kazanmaktadır. Yükseköğretim
kurumları karmaşık yapı ve süreçlere sahiptir öyle ki bu kurumların
ekosistemleri hem iç dinamiklerden hem de dış baskılardan etkilenmektedir.
Fakat alan yazındaki öğrenci kalıcılığı çalışmalarının mikro ve makro ölçekleri
durumları göz ardı etmesi önemli bir boşluk oluşturmaktadır. Bu yüzden, öğrenci
kalıcılığının büyük ve anlaşılır resmini ortaya koyabilecek kapsayıcı bakış
açılarına ihtiyaç duyulmaktadır. Bu
çalışma, biyo-ekolojik kuramın gözünden Türkiye yükseköğretimindeki öğrenci
kalıcılığını incelemeyi ve uluslararası yazınla kıyaslamayı amaçlamaktadır.
Kuramın katmanları olan mikrosistem, mezosistem, ekzosistem, makrosistem ve
kronosistem ışığında öğrenci kalıcılığı tartışılmıştır. Sonuç olarak, öğrenci
kalıcılığını geliştirmek için Türkiye'deki yükseköğretim sisteminin çok boyutlu
yaklaşımları benimsemesi gerektiği önerilmiştir

Anahtar Kelimeler

öğrenci kalıcılığı, yüksek öğretim, biyo-ekolojik kuram

Kaynakça

• Ackerman, R., & Schibrowsky, J. (2007). A business marketing strategy applied to student retention: A higher education initiative. Journal of College Student Retention: Research, Theory & Practice, 9(3), 307-336.
• Adrogue, C., & de Fanelli, A. M. G. (2018). Gaps in persistence under open-access and tuition-free public higher education policies. Education Policy Analysis Archives, 26(126), 1-19.
• Arap, K. S. (2010). Türkiye yeni üniversitelerine kavuşurken: Türkiye'de yeni üniversiteler ve kuruluş gerekçeleri. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 65(1), 1-29.
• Aslan, G. (2007). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü’ne kayıtlı Doktora öğrencilerinin lisansüstü öğretime ilişkin sorunları. Milli Eğitim Dergisi, 174, 250-269.
• Aypay, A. (2003). Yükseköğretimin yeniden yapılandırılması: Sosyo ekonomik ve politik çevrelerin üniversitelerde kurumsal adaptasyona etkileri. Kuram ve Uygulamada Egitim Yönetimi Dergisi, 9(2), 194-213.
• Aypay, A., Aypay, A., & Demirhan,G. (2009). Öğrencilerin üniversiteye sosyal uyumu bir üniversite örneği. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(1), 46-64.
• Aypay, A., Çekiç, O., & Boyacı, A. (2012). Student retention in higher education in Turkey: A qualitative study. Journal of College Student Retention: Research, Theory & Practice, 14(1), 91-116.
• Bair, C. R., & Haworth, J. G. (2004). Doctoral student attrition and persistence: A meta-synthesis of research. In Higher education: Handbook of Theory and Research (pp. 481-534). Springer: Dordrecht.
• Balcı-Bucak, E. (2002). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesinde örgüt iklimi: Yönetimde ast-üst ilişkileri. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7, 11-27.
• Bean, J., & Eaton, S. B. (2001). The psychology underlying successful retention practices. Journal of College Student Retention: Research, Theory & Practice, 3(1), 73-89.
• Biglan, A. (1973). Relationships between subject matter characteristics and the structure and output of university departments. Journal of Applied Psychology, 57(3), 204-213.
• Bozan, M. (2012). Lisansüstü eğitimde nitelik arayışları. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 4(2), 177-187.
• Bronfenbrenner, U. (1977). Toward an experimental ecology of human development. American Psychologist, 32, 513 - 531.
• Bronfenbrenner, U. (1986). Ecology of the family as a context for human development: Research perspectives. Developmental Psychology, 22(6), 723 - 742.
• Bülbül, T. (2012). Yükseköğretimde okul terki: Nedenler ve çözümlere yönelik bir olgubilim çalışması. Eğitim ve Bilim, 37(166), 219-235.
• Bülbül, T., & Acar-Güvendir, M. (2014). Üniversite birinci sınıf öğrencilerinin yükseköğretim yaşamına uyum düzeylerinin incelenmesi. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 4(1), 397-418.
• Chaney, B. W., & Farris, E. (1991). Survey on retention at higher education institutions. US Department of Education, Planning and Evaluation Service.
• Cordell-McNulty, K. L. (2009). Predictors of academic achievement, social adjustment, and intention to persist: A bioecological analysis of college retention (Unpublished Doctoral Dissertation). University of Florida.
• Council of Higher Education. (2018). The Turkish Higher Education Council dataset. Retrieved from “https://istatistik.yok.gov.tr/ “ (2018, Aralık)
• Çelik, Z., & Gür, B. (2014). Yükseköğretim sistemlerinin yönetimi ve üniversite özerkliği: Küresel eğilimler ve Türkiye örneği. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 4(1), 18-27.
• Çoruk, A., Çağatay, Ş. M., & Öztürk, H. (2016). Lisansüstü eğitimde kayıt ve devam sorunları. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(1), 165-178.
• Davidson, W. B., Beck, H. P., & Milligan, M. (2009). The college persistence questionnaire: Development and validation of an instrument that predicts student attrition. Journal of College Student Development, 50(4), 373-390.
• Drake, J. K. (2011). The role of academic advising in student retention and persistence. About Campus, 16(3), 8-12.
• Ehrenberg, R. G., Jakubson, G. H., Groen, J. A., So, E., & Price, J. (2007). Inside the black box of doctoral education: What program characteristics influence doctoral students’ attrition and graduation probabilities?. Educational Evaluation and Policy Analysis, 29(2), 134-150.
• Ekinci, C. E. (2011). Impact of some socio-economic factors on higher education participation in Turkey. Eğitim ve Bilim, 36(160), 281-297.
• Elliot, D. L., Baumfield, V., & Reid, K. (2016). Searching for ‘a third space’: a creative pathway towards international PhD students’ academic acculturation. Higher Education Research & Development, 35(6), 1180-1195.
• Erdem, A. R. (2005). Üniversitelerimizin bilim tarihimizdeki yeri. Bilim, Eğitim ve Düşünce Dergisi, 5(1), 1-11.
• Eriksson, L. (2005). The relationship between school environment and participation for students with disabilities. Pediatric Rehabilitation, 8(2), 130-139.
• Ertem, H. Y. (2018). The role of personal and organizational factors on student attrition from graduate education: Do or die? (Unpublished Doctoral Dissertation). Middle East Technical University, Ankara.
• Ertem, H. Y. & Gökalp, G. (2016). Sayıların dili: Lisansüstü eğitimde okul terki. In K. Beycioğlu, N. Özer, D, Koşar, & İ. Şahin (Eds.), Eğitim yönetimi araştırmaları (pp. 239-250). Ankara: PegemA.
• Ertem, H. Y., & Gökalp, G. (2019). Role of personal and organizational factors on student attrition from graduate education: A mixed-model research. Journal of College Student Retention: Research, Theory & Practice. http://dx.doi.org/10.1177/1521025119881391.
• Ferreira, M. (2003). Gender issues related to graduate student attrition in two science departments. International Journal of Science Education, 25(8), 969-989.
• Fike, D. S., & Fike, R. (2008). Predictors of first-year student retention in the community college. Community College Review, 36(2), 68-88.
• Fischer, M. J. (2007). Settling into campus life: Differences by race/ethnicity in college involvement and outcomes. Journal of Higher Education, 78, 125-161.
• Gardner, S. K. (2008). Fitting the mold of graduate school: A qualitative study of socialization in doctoral education. Innovative Higher Education, 33(2), 125-138.
• Gölpek, F. (2011). Yükseköğretimin getirileri ve etkinlik sorunu. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 25(3-4), 77-95.
• Hassell, K., Seston, E., Eden, M., & Willis, S. (2007). The UK pharmacy degree: Attrition rates and demographics of non-completers. Pharmacy Education, 7(3), 249-256.
• Ishitani, T. T. (2006). Studying attrition and degree completion behavior among first-generation college students in the United States. Journal of Higher Education, 77(5), 861-885.
• Johnes, G., & McNabb, R. (2004). Never give up on the good times: student attrition in the UK. Oxford Bulletin of Economics and Statistics, 66(1), 23-47.
• Kairamo, A. K. (2012). WP8 Student retention: international comparison framework: ATTRACT Project, the European Commission.
• Kasırga, İ., & Özbek, O. (2008). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokullarında örgüt iklimi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 6(2), 59-68.
• Kaya, M. F., Sungurtekin, D., & Deniz, S. (2017). Üniversitelerde öğretim elemanı kaynaklı iletişim sorunları. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1), 176-195.
• Kiraz, E., Engin-Demir, C. , Aksu, M., Daloğlu, A., & Yıldırım, S. (2010). Investigating educational views of prospective teachers according to different variables. İlköğretim Online, 9(2), 526-540.
• Korkut, H., Yalçınkaya, M., & Muştan, T. (1999). Araştırma görevlilerinin sorunları. Kuram ve Uygulamada Egitim Yönetimi Dergisi, 17(17), 19-36.
• Kuh, G. D. (2001). Organizational culture and student persistence: prospects and puzzles. Journal of College Student Retention: Research, Theory & Practice, 3(1), 23-39.
• Lassibille, G., & Gómez, L. N. (2008). Why do higher education students drop out? Evidence from Spain. Education Economics, 16(1), 89-105.
• Mahoney, J. L., Cairns, B. D., & Farmer, T. W. (2003). Promoting interpersonal competence and educational success through extracurricular activity participation. Journal of Educational Psychology, 95(2), 409-418.
• Namal, Y. (2012). Türkiye'de 1933-1950 yılları arasında yükseköğretime yabancı bilim adamlarının katkıları. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 2(1), 14-19.
• Nandeshwar, A., Menzies, T., & Nelson, A. (2011). Learning patterns of university student retention. Expert Systems with Applications, 38(12), 14984-14996.
• Nayır, F. (2011). Eğitim bilimleri alanında lisansüstü öğrenim görmekte olan müfettiş, okul yöneticisi ve öğretmenlerin sorunları. Journal of Faculty of Educational Sciences, 44(2), 199-222.
• Norm Staffing Regulations. (2018). Norm kadro yönetmeliği. Retrieved from http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2018/11/20181102-14.htm in January 2019.
• Organization for Economic Cooperation and Development. (2015). Education at a glance-2015 highlights.
• Organization for Economic Cooperation and Development. (2017). Education at a glance-2017 highlights.
• Ölçer, N., & Koçer, S. (2015). Örgütsel iletişim: Kocaeli Üniversitesi akademik personeli üzerine bir inceleme. Global Media Journal TR Edition, 6(11), 339-383.
• Özmen, Z. M., & Aydın-Güç, F. (2013). Doktora eğitimi ile ilgili yaşanan zorluklar ve baş etme stratejileri: Durum çalışması. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 3(3), 214-219.
• Pleitz, J. D., MacDougall, A. E., Terry, R. A., Buckley, M. R., & Campbell, N. J. (2015). Great expectations: Examining the discrepancy between expectations and experiences on college student retention. Journal of College Student Retention: Research, Theory & Practice, 17(1), 88-104.
• Saraç, Y. (2017a). Araştırma Üniversitesi ne demek. Retrieved from http://www.hurriyet.com.tr/arastirma-universitesi-ne-demek-universiteler-icin-kriterler-nasil-belirlendi-40591036 in January 2019.
• Saraç, Y. (2017b). Araştırma üniversitesi nedir. Retrieved from https://www.haberturk.com/arastirma-universitesi-nedir-turkiye-deki-arastirma-universiteleri-2017-1648740 in January 2019.
• Sayan, Y., & Aksu, H. H. (2005). Akademik personel olmayan lisansüstü eğitim yapan bireylerin karşilaştiklari sorunlar üzerine bir çalişma: dokuz eylül üniversitesi, balikesir üniversitesi durum belirlemesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1), 59-66.
• Seçkin, M., Aypay, A., & Apaydın, Ç. (2014). Lisansüstü eğitim alan öğrencilerin akademik danışmanlık hakkındaki görüşleri. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 4(1), 28-35.
• Sevinç, B. (2001). Türkiye’de lisansüstü eğitim uygulamaları, sorunlar ve öneriler. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 34(1-2), 125-137.
• Stalleno, M. D. (2014). Factors associated with student attrition and retention in an educational leadership doctoral program. Journal of College Teaching & Learning, 1(6), 17-24.
• Stratton, L. S., O’Toole, D. M., & Wetzel, J. N. (2007). Are the factors affecting dropout behavior related to initial enrollment intensity for college undergraduates? Research in Higher Education, 48(4), 453-485.
• Summak, M. S., Summak, A.E.G., & Balkar, B. (2010). Yüksek lisans tez sürecinde danışman ve öğrencilerin görev ve sorumluluklarına ilişkin beklentilerinin incelenmesi. Çağdaş Eğitim Dergisi, 35(372), 23-31.
• Şimşek, H., & Adıgüzel, T. (2012). Yükseköğretimde yeni bir üniversite paradigmasına doğru. Eğitim ve Bilim, 37(166), 250-261.
• Tinto, V. (2017). Through the eyes of students. Journal of College Student Retention: Research, Theory & Practice, 19(3), 254-269.
• Umbach, P. D., & Wawrzynski, M. R. (2005). Faculty do matter: The role of college faculty in student learning and engagement. Research in Higher Education, 46(2), 153-184.
• Ünal, Ç., & İlter, İ. (2010). Sınıf öğretmeni adaylarının lisansüstü eğitime olan tutumları (Fırat, Erzincan ve İnönü Üniversitesi Sınıf Öğretmenliği ABD örneği). Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(2), 147-164.
• Ürü-Sanı, F. O., Çalışkan, S. C., Atan, Ö., & Yozgat, U. (2013). Öğretim üyelerinin hizmetkâr liderlik davranışları ve ardılları üzerine bir araştırma. Ege Akademik Bakış, 13(1), 63-82.
• Vogt, C. M. (2008). Faculty as a critical juncture in student retention and performance in engineering programs. Journal of Engineering Education, 97(1), 27-36.
• Wild, L., & Ebbers, L. (2002). Rethinking student retention in community colleges. Community College Journal of Research and Practice, 26(6), 503-519.
• Winston, G. C. (1999). Subsidies, hierarchy and peers: The awkward economics of higher education. Journal of Economic Perspectives, 13(1), 13-36.
• Yi, P. S. (2008). Institutional climate and student departure: A multinomial multilevel modeling approach. The Review of Higher Education, 31(2), 161-183.
• Yirmibeşoğlu, G. (2016). Türkiye’deki kadın akademisyen sayısı Avrupa ortalamasının üstünde. Retrieved from http://aa.com.tr/tr/egitim/turkiyede-kadin-akademisyen-sayisi-avrupa-ortalamasinin-ustunde/532386 in May 2017.