The Unchanging Image of Women From The Exorcist to 2000s in Horror Movies: Feminist Criticism of “The Exorcism of Emily Rose”

Yıl 2021, Cilt: 23 Sayı: 3, 1086 - 1103, 27.09.2021

Tülin Sepetci

https://doi.org/10.32709/akusosbil.876885

Cited By: 1

Öz

In this study, it is assumed that in the horror genre of popular cinema, the image of women is presented in a way that supports the status quo and reproduces the dominant ideology and gender discrimination; and this situation has not changed since the 70s. The 2005 production “The Exorcism of Emily Rose” is chosen as the sample film and the film was analyzed qualitatively within the framework of Feminist Film Criticism. The aim of the study is not only to reveal the patterns of representation of women in horror films, but also to discuss within the framework of feminist film criticism that women are similarly positioned in the home, education and business life, despite the two films being made in different periods and different dynamics of social change. As a result of the analysis, it was seen that the movie " The Exorcism of Emily Rose" was also capable of reproducing stereotypes to ensure the continuity of the patriarchal system. It is seen that the anti-feminist mindset, which is the basis of The Exorcist film made in the 70s, remained valid in the 2000s, because the patriarchal capitalist system continues its function that reproduces the secondary position of women through the genre of horror. The woman still mediates the birth of evil and is punished if she escapes the gender roles that society deems appropriate for her. It is possible to see all of this both in what happened to Emily and in the character change of the lawyer woman, Erin, who is the main character of the film. Both films reflect a misogynist patriarchal point of view with the depictions they create; It contributes to the reproduction of conservative and reactionary by aligning being a woman with evil and supernatural beings.

Anahtar Kelimeler

Woman, horror movies, The Exorcist, feminist film criticism, gender

Korku Filmlerinde “Şeytan”dan 2000’lere Değişmeyen Kadın İmgesi: “Şeytan Çarpması” Filminin Feminist Eleştirisi

Öz

Popüler sinemanın korku türünde, kadınların ve toplumdaki rollerinin statükoyu destekleyip, egemen ideolojiyi yeniden üretecek tarzda sunulduğu, cinsiyet ayrımcılığı yapıldığı ve bu durumun 70’li yıllardan beri değişmediği varsayımından hareket edilen bu çalışmada, örnek film olarak 2005 yapımı “Şeytan Çarpması” filmi seçilmiş ve film, Feminist Film Eleştirisi çerçevesinde nitel olarak analiz edilmiştir. Çalışmanın amacı yalnızca korku filmlerinde kadın temsil kalıplarını ortaya koymak değil, aynı zamanda iki film farklı dönemlerde ve farklı toplumsal değişim dinamiklerinde çekilmiş olmalarına rağmen kadınların ev içinde, eğitim hayatında ve iş hayatında benzer biçimde konumlandırıldıklarını feminist film eleştirisi çerçevesinde tartışmaktır. Analiz sonucunda “Şeytan Çarpması” filminin de ataerkil sistemin devamlılığını sağlama yönünde basmakalıp yargıları yeniden üretir nitelikte olduğu görülmüştür. 70’li yıllarda çekilen “Şeytan-The Exorcist” filminin temelinde olan anti-feminist düşünce yapısının 2000’li yıllara gelindiğinde hala geçerliliğini koruduğu görülmektedir, çünkü ataerkil kapitalist sistem kadının ikincil konumunu yeniden üreten işleyişini korku türü aracılığıyla sürdürmeye devam etmektedir. Kadın hala kötülüğün doğuşuna aracılık etmekte ve toplumun ona uygun gördüğü cinsiyet rolleri dışında hareket ederse cezalandırılmaktadır. Tüm bunları hem Emily'nin başına gelenlerde hem de filmin ana karakteri olan avukat kadın Erin'in film boyunca görülen karakter değişiminde görmek mümkündür. Her iki film de kurguladığı tasvirlerle kadın düşmanı ataerkil bir bakış açısını yansıtmakta; kadın olmanın kötülük ve doğaüstü varlıklarla hizalanmasıyla muhafazakar gericiliğin yeniden üretimine katkıda bulunmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Kadın, korku filmleri, Şeytan, feminist film eleştirisi, toplumsal cinsiyet

Kaynakça

• Armstrong, E. (2020). “Marxist and Socialist Feminism.” Study of women and gender: Faculty publications, Smith Scholar Works, https://scholarworks.smith.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1014&context=swg_facpubs (Erişim tarihi: 22.01.2021).
• Bond, J. C., Roberts, S. C. M., Greenfield, T. K., Korcha, R., Ye, Y. ve Nayak, M. B. (2010). “Gender differences in public and private drinking context: A multi-level GENACIS analysis”. International Journal of Environmental Research and Public Health, 7, 2136-2160.
• Boyacı, N. P. (2014). “Platon’da kadın sorunu üzerine bir tartışma.” Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi, 18, 205-230.
• Clover, C. J. (1987). “Her body, himself: Gender in the slasher film.” Representations, 20, Özel Sayı, Misogyny, misandry, and misanthropy, 187-228, ABD: University of California Press.
• Creed, B. (2007). The monstrous-feminine, New York ve Londra: Routledge.
• Değirmenci, E. (2005). “Cins ayrımcılığının diyalektiği.” Toplumsal Ekoloji, 4, 51-58.
• Galatzer-Levy, R. (2008). “Freud, Anna, and the problem of female sexuality.” Psychoanalytic Inquiry, 28, 3-26.
• Gromkowska-Melosik, A. (2014). “The masculinization of identity among successful career women? A case study of Polish female managers.” Journal of Gender and Power, 1,1, 25-47.
• Gül, M. E. ve Sepetci, T. (2018). “Sinemada şiddetin estetize edilmesi: Zincirsiz ve Birkaç Dolar İçin filmlerinin metinlerarası karşılaştırması”. Abant Kültürel Araştırmalar Dergisi, 3(5), 21-42.
• Lauretis, T. D. (1984). Alice does-n’t feminism semiotics cinema, Bloomington: Indiana University Press.
• Manaar, K. S. ve Haider, S. Y. J. (2019). “The representation of women in the horror movies: A study in selected horror movies.” Communication and Linguistics Studies, 5, (1), 14-17.
• Mank, G. W. (1999). Women in horror films 1930's. ABD: McFarland.
• Mulvey, L. (1975). “Visual pleasure and narrative cinema.” Screen, 16, (3), https://www.asu.edu/courses/fms504/total-readings/mulvey-visualpleasure.pdf (Erişim tarihi: 15.01.2021).
• Notz, G. (2018). Feminizm, (S. D. Çetinkaya, Çev), Ankara: Phoenix Yayınevi.
• Novak, S. L. (2014). The problems and potentials in haunted maternal horror narratives (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). University of South Florida: ABD.
• Özbey, A. U. ve Bardakçı, A. (2019). “‘Women’ in public and private spheres in the context of modern feminist theories from ancient civilizations to the present.” OPUS–International Journal of Society Researches, 14(20), 1789-1818.
• Ryan, M. ve Kellner, D. (2010). Politik kamera. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Sa'eed, M. K. ve Jubran, H. S. Y. (2019). "The representation of women in the horror movies: a study in selected horror movies." Communication and Linguistics Studies, 5(1), 14-17.
• Scahill, A. (2015). “Demons are a girl’s best friend: Queering the revolting child in The Exorcist.” Red Feather Journal, 39-55.
• Schopenhauer, A. (2003). Aşkın metafiziği. (V. Atayman, Çev), İstanbul: Bordo-Siyah Dünya Klasikleri.
• Shehan, E. (2017). “Sounds, screams, and the score: An exploration of sound in classic horror slashers.” Render: The Carleton Graduate Journal of Art and Culture, 5. https://carleton.ca/aah/wp-content/uploads/Shehan_SoundScreamsandtheScore.pdf (Erişim tarihi: 24.04.2021).
• Steeves, H. L. (1994). “Feminist teoriler ve medya çalışmaları.” Medya, İktidar, İdeoloji, M. Küçük (Der ve Çev), içinde (ss.107-148), Ankara: Ark Yayınevi.
• Tasker, Y. (2010). “Cinsiyet ve ırk tahayyülü: Çağdaş Hollywood aksiyon sinemasında kadınlar.” Hollywood’a yeniden bakmak içinde (ss. 174-188). Y. G. Topçu (Der), Ankara: Deki Yayınevi.
• The World Bank (2014). Voice and agency-Empowering women and girls for shared prosperity, The World Bank Group, https://tostan.org/wp-content/uploads/voice_and_agency_lowres.pdf (Erişim tarihi: 23.04.2021).
• Topçu, Y. G. (2004). “Hollywood’dan kriz dönemi kıyamet öyküleri: felaket filmleri.” Hollywood’a yeniden bakmak (ss. 153-174). Y. G. Topçu (Der), Ankara: Deki Yayınevi.
• Topçu, Y. G. (2004). “Karanlığın kızları: Korku sineması ve kadın.” Sinemada anlatı ve türler, içinde (ss. 157-212). A. Doğan; T. A. Gürata; F. Küçükkurt (Der), Ankara: Vadi Yayınları.
• Uçar İlbuğa, E. “Reha Erdem sinemasında suskun karakterler ve dile getirilemeyen cinsellik.” 2000 sonrası Türk sinemasına eleştirel bakış, içinde (ss. 119-149). Ö. Yılmazkol (Ed), İstanbul: Okur Kitaplığı.
• Üste, R. B. (2015). “Hegel-Rousseau, Mill ve Hayek’in değerlendirmelerinde toplumda ötekileştirilen kadının konumu.” Dokuz Eylül Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 3(4), 103-126.
• Van Zoonen, L. (1991). “Feminist perspectives on the media.” Mass Communication and Society, Ed. J. Curran ve M. Gurevitch, Londra: Edward Arnold.
• Wiesner-Hanks, M. E. (2020). Tarihte toplumsal cinsiyet, (M. Çiyan Şenerdi, Çev), İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Yaşartürk, G. (2006). “Feminist eleştiri ve kadının sunumu.” Sinemasal Dergisi, 14, Ocak-Şubat-Mart, İzmir: Dokuz Eylül Yayınları.