Worship is located in the center of
social life in the Turkish-Islamic culture. It represents the state's independence.
It’s one of the places where performed of public education. Largest church converted
into a mosque in the conquered lands. This indicates the relationship of
religion and state. It is also a symbol of conquest. Center of the Ottoman neighborhood
mosque/prayer room shows the legitimacy of the rulers. Authorities have built places
of worship.
Our study examines religious structures
in Amasya and Canik Sanjaks. Our basic sources are Ottoman Archive’s reports of
Ali Rıza Efendi’s who was an inspector in 1863-1864.
The Ottoman Empire Tanzimat the mosque Inspector Ali Rıza Efendi
Sosyal yaşamın merkezinde yer alan dini yapılar Türk-İslam
toplumu için bir ibadethane olmanın yanında devletin bağımsızlığının
göstergesi, toplumsal eğitiminin gerçekleştirildiği mekânlardır. İslam
topraklarına katılan şehirlerde en büyük kilisenin camiye dönüştürülmesi din ve
devletin bütünleşmesinin yansımasının yanında fethin sembolüdür. Osmanlıların
mahallesinin merkezi olarak kabul ettikleri cami/mescitler idarecinin
meşruiyetinin de temelidir. Nitekim bu doğrultuda idareciler veya toplumun
ileri gelenleri cami/ibadethane yaptırmayı görev bilmiş, yapılan her ibadethane
ile sevap kapısının kapanmayacağına inanmıştır.
Çalışmamız, ifade edilen zihin dünyasının yansıdığı Osmanlı
Dönemi Canik ve Amasya Sancaklarındaki dini yapıların durumunu incelemektedir.
Başbakanlık Osmanlı Arşivi’nde bulunan ve 1863-1864 yıllarında müfettiş olarak
bölgede görev yapan Ali Rıza Efendi’nin göndermiş olduğu raporlar temel
kaynağımızı oluşturmaktadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 13 Ocak 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Sayı: 3 |