Cumhuriyet Sonrası Türkiye’deki Din Eğitimine Politik Açıdan Genel Bir Bakış

Yıl 2024, Cilt: 2 Sayı: 1, 1 - 9, 30.06.2024

Ebru Murat , İsmail Demir

Öz

Bu makalenin amacı, Cumhuriyet sonrası Türkiye’deki din eğitimi politikalarının nasıl farklılaştığını gözler önüne sermektir. Makalede geçmişe ilişkin bilgi elde etme amacı güdülmüş ve bu sebeple konuya uygun doküman incelemesi yöntemi seçilmiştir. Değişen politikaların, din eğitimine tesirlerinin nasıl olduğunun anlatıldığı bu makalede, öncelikle tarihsel süreçler sınıflandırılmıştır. Bu sınıflandırma ile birlikte süreçlerin daha kolay analiz edilmesi hedeflenmiştir. Bu sınıflamalar sonucunda hangi dönemde, hangi eğitim kurumunun nasıl bir muameleye tabi tutulduğu incelenmiştir. İlkokul, ortaokul, lise, İmam Hatip Okulları ve İlahiyat Fakülteleri kapsamında bir araştırma yapılmıştır. Bu araştırma yapılırken geçmişe yönelik detaylı bir tarama yapıldığı için doküman incelemesi yöntemi kullanılmıştır. Yapılan analizler sonucunda görülmüştür ki, laiklik kavramının laik ve muhafazakâr kesim tarafından farklı yorumlanması ve değerlendirilmesi sonucunda, din eğitiminin kaderi hep değiştirilmiştir. Çalışmanın genel amacı ise; Cumhuriyet’in ilanından sonraki dönemlerde, din eğitiminin politik açıdan geçirdiği dönüşümleri sorgulama şansı yakalayan her bireye, ana hatlarıyla konu hakkında bilgi sunabilmektir. Bu bağlamda Türkiye toplumundaki her ferdin, geçmişini bilme ve anlama hakkı vardır. Bu makale, insanların bahsi geçen haklarına ışık tutabilmesi açısından önem göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Din Eğimi, Politika, Laiklik, Muhafazakârlık.

A Political Overview of Religious Education in Post-Republican Turkey

Öz

Kaynakça

• Akın, A. (2010). Cumhuriyet Dönemi din eğitimi (1920-1950). [Yayımlanmamış doktora tezi]. Bursa: Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Akyüz, İ. (2016). Adalet ve Kalkınma Partisi’nin din politikaları (Recep Tayyip Erdoğan Dönemi). [Yayımlanmamış doktora tezi]. Sakarya: Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Baytal, Y. (2020). Demokrat Parti’nin eğitim politikalarında din ve dini okullar. Atatürk Yolu Dergisi, 66, 91-122. Eğitim-Bir-Sen. (2014). Rakamlarla 28 Şubat Raporu. Eğitim-Bir-Sen Eğitimciler Sendikası. Ankara.
• Okumuşlar, M. (2017). Din Eğitimi’nin Bilimselleşmesi/Neliği. R. Doğan ve R. Ege (Ed), Grafiker Yayınları.
• Öcal, M. (1998). Cumhuriyet Döneminde Türkye’de Din Eğitimi ve Öğretimi. Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 7(4), 241-268.
• Sinan, A. (2018). 12 Eylül 1980 Darbesi ile 28 Şubat 1997 Darbesi arası siyaset ilişkileri ve din eğitimi politikaları. Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi, 6(13), 586-607.
• Şimşek, E. (2013). Çok Partili Dönemde yeniden din eğitimi ve öğretimine dönüş süreci (1946-1960). Journal Of Turkish Research Institute, 49, 391-391. https://doi.Org/10.14222/Turkiyat1183
• Şimşek, H., ve Yıldırım, A. (2021). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık. Millî Eğitim Bakanlığı (2023). Tebliğler Dergisi. 86(2789-Ek 2).
• TBMM Tutanak Dergisi, Dönem 9, C. Vı, Birleşim 1, Toplantı Olğ., 29.05.1950, s. 31.
• Turan, İ. (2019). Cumhuriyet Türkiyesi’nde din eğitimi politikaları. Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 19(2), 269-292. https://doi.Org/10.33415/Daad.486187