KOVİD-19 PANDEMİSİNİN TÜRKİYE’DEKİ KENTSEL YOKSULLUĞA ETKİLERİ

Yıl 2021, Sayı: 17, 181 - 196, 31.08.2021

Mustafa Yılmaz

https://doi.org/10.33404/anasay.966331

Cited By: 2

Öz

Bu çalışmanın amacı, Kovid-19 pandemisinin Türkiye’deki kentsel yoksulluğa olan etkilerini ortaya koymaktır. Bilhassa nüfusun yoğun olduğu kentlerde salgının hızla yayıldığı süreç içerisinde görülmüştür. Kentlerde salgından en fazla etkilenenler ise yoksullar olmuştur. Türkiye’de pandemi ile mücadelede alınan kararlar kent yoksullarını özellikle ekonomik açıdan ve eğitim bakımından olumsuz yönde etkilemiştir. Kent yoksulları, ekonomik anlamda gelir kaybı yaşarken eğitimde ise fırsat eşitsizlikleri ile karşılaşmışlardır. Bu durum kent yoksullarını daha da yoksullaştırmıştır. Pandemi sürecinde belediyelerin örnek uygulamalarına bakıldığında ise kentsel yoksullukla mücadelede yerel yönetimlerin önemi daha iyi anlaşılmıştır. Bu sürecin yaratmış olduğu olumsuz tabloda yerelden merkeze doğru bir mücadele şeklinin benimsenmesi salgınla ve kentsel yoksullukla mücadelede daha etkili bir yol olacaktır.

Anahtar Kelimeler

Yoksulluk, Kentsel Yoksulluk, Kovid-19, Pandemi

Kaynakça

• Alpago, H. ve Oduncu Alpago, D. (2020). “Pandemik Salgınlar, Yoksulluk ve Sosyoekonomik Denge”. Covid-19 Pandemisinde Yönetim ve Ekonomi. (Editörler: Erdal Şen, Duygu Hıdıroğlu ve Osman Yılmaz). Gazi Kitabevi: Ankara.
• Arpacıoğlu, Ö. ve Yıldırım, M. (2011). “Dünyada ve Türkiye’de Yoksulluğun Analizi”. Niğde Üniversitesi İİBF Dergisi. 4(2): 60-76.
• Aydın, A. (2021). “Türkiye’de Bölgelere Göre Yoksulluk Oranlarının Sorgulayıcı Veri Çözümlemesi Teknikleri İle Analizi”. Econharran Harran Üniversitesi İİBF Dergisi. 5(7): 184-220.
• Aytaç, Ö. (2016). “Kent, Yoksulluk ve Sosyal Düzensizlik Potansiyeli”. Mukaddime Mardin Artuklu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 7(1): 135-155.
• Bıçkı, D. (2005). “Kentsel Yoksulluğun Yapısal Faktörlerle Analizi: Ekonomik ve Politik Yapının Yeniden Örgütlenmesi: Krşılaştırmalı Bir Analiz”. İş, Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi. 7(1): 104-138.
• Buheji, M., da Costa Cunha, K., Beka, G., Mavrić, B., Leandro do Carmo de Souza, Y., Souza da Costa Silva, S., Hanafi, M. ve Chetia Yein, T. (2020). “The Extent of COVID-19 Pandemic Socio-Economic Impact On Global Poverty. A Global Integrative Multidisciplinary Review”. American Journal of Economics. 10(4): 213-224.
• Burström, B. ve Tao, W. (2020). “Social determinants of health and inequalities in COVID-19”. European Journal of Public Health, 1-2.
• Derin Yoksulluk Ağı & Açık Alan Derneği, (2020). “Pandemi Döneminde Derin Yoksulluk ve Haklara Erişim Araştırması: Yerel Yönetimlere Kriz Dönemi Sosyal Destek Programları İçin Öneriler”. https://derinyoksullukagi.org/wp-content/uploads/2020/11/Pandemi-doneminde-derin-yoksulluk-ve-haklara-erisim-arastirmasi-Yerel-Yonetimlere-Kriz-Donemi-Sosyal-Destek.pdf. (Erişim Tarihi: 16.06.2021).
• Devlet Planlama Teşkilatı, (1995). “Yedinci Beş Yıllık Kalkınma Planı”, https://www.sbb.gov.tr/wp-content/uploads/2018/11/Yedinci-Be%C5%9F-Y%C4%B1ll%C4%B1k-Kalk%C4%B1nma-Plan%C4%B1-1996-2000%E2%80%8B.pdf.
• Devlet Planlama Teşkilatı, (2000). “Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı”, https://www.sbb.gov.tr/wp-content/uploads/2018/11/Sekizinci-Be%C5%9F-Y%C4%B1ll%C4%B1k-Kalk%C4%B1nma-Plan%C4%B1-2001-2005.pdf.
• Devlet Planlama Teşkilatı, (2006). “Dokuzuncu Kalkınma Planı”, https://www.sbb.gov.tr/wp-content/uploads/2018/11/Dokuzuncu-Kalk%C4%B1nma-Plan%C4%B1-2007-2013%E2%80%8B.pdf.
• Güneş, F. (2009). “Kentsel Yoksulluk/Dışlanma (Mı), Göç ve İstihdam: Eskişehir’de Belediyeden Yardım Alan Haneler”. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi. 9(18): 449-471.
• İŞKUR, (2021). “Türkiye İş Kurumu Genel Müdürlüğü İşsizlik Sigortası Fonu Bülteni”. https://media.iskur.gov.tr/46195/05_mayis-2021-bulten.pdf. (Erişim Tarihi: 15.06.2021).
• Kalkınma Bakanlığı, (2013). “Onuncu Kalkınma Planı”, https://www.sbb.gov.tr/wp-content/uploads/2018/11/Onuncu-Kalk%C4%B1nma-Plan%C4%B1-2014-2018.pdf.
• Kara, E. (2020). “Covid-19 Pandemisi ve Türkiye’de Kayıt Dışı Çalışanlar”. Turkish Studies. 15(6): 603-619.
• Kartal, N. ve Demirhan, Y. (2014). “Türkiye’de Kentsel Yoksulluğun Kırsal Nedenleri ve Çözüm Önerileri Üzerine”. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi. 15(2): 135-154.
• Kaya, F. (2011). “Ağrı Kent Profilinde Sosyo-Ekonomik Boyutlarıyla Kentsel Yoksulluk”. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 15(2): 219-242.
• Keleş, R. (2013). Kentleşme Politikası. İmge Kitabevi, Ankara.
• Kesgin, B. (2012). “Kentsel Yoksulluğa Yönelik Yerinden ve Yerel Müdahale: Sosyal Belediyecelik”. SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi. (26): 169.180.
• Kılıç, S. (2015). “Kentsel Yoksulluğa Ekolojik Bir Yaklaşım”. İdealkent. 6(16): 123-154.
• Kocabaş, A. (2020). “Eşitzilik ve COVID-19”. TTB Covid-19 Pandemisi 6. Ay Değerlendirme Raporu. https://www.ttb.org.tr/kutuphane/covid19-rapor_6/covid19-rapor_6_Part50.pdf. (Erişim Tarihi: 23.05.2021).
• Marshall, G. (1999). “Sosyoloji Sözlüğü”. (Çev. Osman Akınhay ve Derya Kömürcü). Bilim ve Sanat Yayınları: Ankara.
• Özel, M. (2015). “Kentsel Yoksulluk ve Türkiye’de Yerel Yönetimlerin İşlevleri”. İdealkent. 6(16): 155-181.
• Saçlı, A. (2019). “Türkiye’de Kentsel Yoksulluk Olgusu Üzerine Bir Değerlendirme”. Türkiye Siyaset Bilimi Dergisi. 2(2): 1-24.
• Sezik, M. (2020). “Türkiye’de Yerel Yönetimlerin Güncel Kentsel Sorunlara Yaklaşımı”. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi. 15(22): 1540-1562.
• Strateji ve Bütçe Başkanlığı, (2019). “On Birinci Kalkınma Planı”, https://www.sbb.gov.tr/wp-content/uploads/2019/11/ON_BIRINCI_KALKINMA-PLANI_2019-2023.pdf.
• Taş, H.Y. ve Özcan, S. (2012). “Türkiye’de ve Dünya’da Yoksulluk Üzerine Bir Araştırma”. International Conference On Eurasian Economies. 11-13 Ekim Kazakistan, 423-430.
• Tuğaç, Ç. (2020). “Kentsel Sürdürülebilirlik ve Kentsel Dirençlilik Perspektifinden Tarihteki Pandemiler ve Covid-19 Pandemisi”. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Salgın Hastalıklar Özel Sayısı: 259-292.
• World Bank. (2021). “Urban population”. https://data.worldbank.org/indicator/SP.URB.TOTL?end=2019&start=1960&view=chart. (Erişim Tarihi: 12.06.2021).
• Yaşar, S. ve Taşar, M.O. (2019). “Kavramsal Olarak Yoksulluk ve Türkiye’de Yoksullukla Mücadele Politikalarının Etkileri”. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi. 19(38): 118-144.
• Yıldız, A. ve Akar Vural, R. (2020). “Covid-19 Pandemisi ve Derinleşen Eğitim Eşitsizlikleri”. TTB Covid-19 Pandemisi 6. Ay Değerlendirme Raporu. https://www.ttb.org.tr/kutuphane/covid19-rapor_6/covid19-rapor_6_Part64.pdf. (Erişim Tarihi: 23.05.2021).
• Yılmaz, M. (2012). “Küreselleşme ve Kentsel Yoksulluk: Sosyolojik Bir Perspektif”. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi. 1(4): 257-287.
• Yorğun, S. (2020). “Covid-19 Salgını’nın Sosyal Politikalara Etkileri”. Covid-19 Pandemisinin Ekonomik, Toplumsal ve Siyasal Etkileri. (Editörler: Dilek Demirbaş, Veysel Bozkurt, Sayım Yorğun). İstanbul Üniversitesi Yayınevi: İstanbul.
• Zeybekoğlu Dündar, Ö. (2011). “Türkiye’de Kentsel Yoksulluk Sorunu Açısından Sosyal Belediyeciliğin Önemi”. Mediterranean Journal of Humanities. 1(2): 117-126.
• 5216 sayılı “Büyükşehir Belediyesi Kanunu”, Resmî Gazete Sayısı: 25531.
• 5302 sayılı “İl Özel İdaresi Kanunu”, Resmî Gazete Sayısı: 25745.
• 5393 sayılı “Belediye Kanunu”, Resmî Gazete Sayısı: 25874.