Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Moss Flora of Acarlar Lake Longoz Forest (Sakarya)

Yıl 2021, Cilt: 7 Sayı: 1, 23 - 32, 15.06.2021
https://doi.org/10.26672/anatolianbryology.887257

Öz

In this study, a total of 248 moss samples were collected from 25 stations as a result of the field studies carried out in the Acarlar Lake Longoz Forests during the different vegetation periods of 2016 and 2017. According to the identification studies of the collected samples, 23 families, 58 genera and a total of 93 taxa belonging to these genera were determined. Of the determined taxa, 29 are new records for Sakarya province bryophyte flora and 6 taxa are new records for A2 square. Also, registered from this region; Atrichum crispum, Pseudephemerum nitidum and Dicranella staphylina are also important species for bryophyte flora of Turkey.

Proje Numarası

Bu çalışma, TÜBİTAK tarafından 115Z364 No’lu proje ile desteklenmiştir

Kaynakça

  • Alataş M. Batan N. Ezer T. 2019. The Epiphytic Bryophyte Communities of Kamilet Valley (Artvin/Turkey). Turkish Journal of Botany. 43:4, 551-569.
  • Alataş M. Uyar G. Ezer T. Ören M. 2019a. The Epiphytic Bryophyte Communities of Akyazı District (Sakarya, Turkey): A Multivariate Study of Community-Habitat Relationships. Anatolian Bryology. 5:2, 85-99.
  • Baykal M.H. 2006. Acarlar Longozu (Sakarya) Örneğinde Korunan Alanlarda Eğitim ve Bilinçlendirme Araçlarının Genel Özelliklerinin Saptanması. Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi.
  • Can Gözcü M. Uyar G. Alataş M. Ezer T. Ören M. 2018. Epiphytic bryophyte vegetation of the Samanlı Mountains (Sakarya-Kocaeli-Yalova-Bursa) in Northwest Turkey. Botanica Serbica. 42:2, 157-171.
  • Can Gözcü M. Uyar G. Alataş M. Ezer T. Ören M. 2019. The Bryophyte Flora of The Samanli Mountains (Sakarya, Kocaeli, Yalova, Bursa) In North-West Turkey. Arctoa. 28:1, 58-74.
  • Ezer T. 2017. Contributions to the bryophyte flora of Turkey. Acta Biologica Turcica. 30:4, 128-133.
  • Gönençgil B. 2008. Tehdit Altındaki Kıyı Alanlarına Bir Örnek: Acarlar Longozu-Karasu, Sakarya, Ankara Üniversitesi Türkiye Coğrafyası Araştırma ve Uygulama Merkezi (TÜCAUM). V. Ulusal Coğrafya Sempozyumu. Ankara. pp. 31-38.
  • Greven H.C. 2003. Grimmias of The World. Leiden: Backhuys Publishers. Leiden.
  • Henderson D.M. 1961. Contributions to the Bryophyte Flora of Turkey: IV. Notes from the Royal Botanic Garden Edinburgh. 23, 263-278.
  • Heyn C.C. Bernstadt I. 2004. The Bryophyte Flora of Israel and Adjacent Regions. The Israel Academy of Sciences and Humanities, Jerusalem.
  • Hodgetts N. Lockhart N. 2020. Checklist and country status of European bryophytes – update 2020. Irish Wildlife Manuals, No. 123. National Parks and Wildlife Service, Department of Culture, Heritage and the Gaeltacht, Ireland.
  • Işın Z. Ursavaş S. 2018. The Moss Flora of İğneada Floodplain Forests National Park (Demirköy, Kırklareli) Turkey. Anatolian Bryology. 4:2, 92-106.
  • Kavgaci A. Özalp G. Özhayat N. 2007. Flora of Igneada Fioodplain Forests (Longozes) and Their Surroundings. JFFIU. 57, 60-89.
  • Kürschner H. Erdağ A. 2005. Bryophytes of Turkey: An annotatedreference list of the species with synonyms from the recentliterature, and an annotated list of Turkish bryological literature. Turk J. Bot. 29, 95-154.
  • Cortini P.C. 2001. Flora dei muschi d’Italia (Sphagnopsida, Andreaeopsida, Bryopsida. I parte). Antonio Delfino Editore Press. Roma.
  • Cortini P.C. 2006. Flora dei muschi d’Italia (Sphagnopsida, Andreaeopsida, Bryopsida.II parte). Antonio Delfino Editore Press. Roma.
  • Sarıoğlu S. Keçeli T. 2018. Contributions to the Liverwort (Marchantiophyta) Flora of Acarlar Lake Floodplain Forest (Sakarya). Anatolian Bryology. 4:2, 107-121.
  • Schuck A. Parviainen J. Bücking W. 1994. A review of approaches to forestry research on structure, succession and biodiversity of a disturbed and semi-natural forests and woodland in Europe. European Forest Institute Working Paper 3. Joensuu.
  • Smith A.J.E. 1980. The Moss Flora of Britain and Ireland. Cambridge University Press. Cambridge.
  • Smith A.J.E. 2004. The Moss Flora of Britain and Ireland (Second Edition). Cambridge University Press. London.
  • URL1. Demirköy 2006. Web sitesi: http://demirkoy1.sitemynet.com/Doga.htm, [Erişim: 9 Temmuz 2006].
  • Ursavaş S. Abay G. 2009. Türkiye’nin A2 Karesinin Karayosunları (Musci) Kontrol Listesi. Bartın Orman Fakültesi Dergisi. 11:16, 33-43.
  • Ursavaş S. Keçeli T. 2019. The Moss Flora of Kocaçay Delta (Karacabey-Bursa) Floodplain Forests in Turkey. Anatolian Bryology. 5:1, 22-34.
  • Ursavaş S. Işın Z. 2019. New records of Bryum gemmiferum and Atrichum crispum for Turkey. Plant Biosystems. 153:5, 686-690.
  • Ursavaş S. Keçeli T. Uyar G. Ören M. 2020. Dicranella staphylina (Dicranaceae), a new moss record from Turkey and South West Asia. Plant Biosystems. https://doi.org/10.1080/11263504.2020.1762778.
  • Ursavaş S. Şahin A. Abay G. 2009. Türkiye'nin A1 karesinin karayosunları (Musci) kontrol listesi. I. Ulusal Batı Karadeniz Ormancılık Kongresi Bildiriler Kitabı. Özel sayı. 2, 604-612.
  • Uyar G. Çetin B. 2004. A new check-list of the mosses of Turkey Journal of Bryology. 26, 203-220.
  • Wenger E. Zinke A. Gutzweiler K.A. 1990. Present Situation of the European Floodplain Forests. For Ecology and Management. 33:34, 5-12.

Acarlar Gölü Longoz Ormanı (Sakarya) Karayosunu Florası

Yıl 2021, Cilt: 7 Sayı: 1, 23 - 32, 15.06.2021
https://doi.org/10.26672/anatolianbryology.887257

Öz

Bu çalışmada, 2016-2017 yıllarının farklı vejetasyon dönemlerinde Acarlar Gölü Longoz Ormanlarında yapılan arazi çalışmaları sonucunda 25 istasyondan toplam 248 karayosunu örneği toplanmıştır. Toplanan örneklerin teşhis çalışmaları yapılmış olup 23 familya, 58 cins ve bu cinslere ait toplam 93 takson tespit edilmiştir. Bu taksonlardan; 29’u Sakarya ili briyofit florası için, 6 takson ise A2 karesi için yeni kayıtır. Ayrıca, bu bölgeden kaydı verilen; Atrichum crispum, Pseudephemerum nitidum ve Dicranella staphylina Türkiye briyofit florası için önemli taksonlardandır.

Destekleyen Kurum

Bu çalışma, TÜBİTAK tarafından 115Z364 No’lu proje ile desteklenmiştir

Proje Numarası

Bu çalışma, TÜBİTAK tarafından 115Z364 No’lu proje ile desteklenmiştir

Kaynakça

  • Alataş M. Batan N. Ezer T. 2019. The Epiphytic Bryophyte Communities of Kamilet Valley (Artvin/Turkey). Turkish Journal of Botany. 43:4, 551-569.
  • Alataş M. Uyar G. Ezer T. Ören M. 2019a. The Epiphytic Bryophyte Communities of Akyazı District (Sakarya, Turkey): A Multivariate Study of Community-Habitat Relationships. Anatolian Bryology. 5:2, 85-99.
  • Baykal M.H. 2006. Acarlar Longozu (Sakarya) Örneğinde Korunan Alanlarda Eğitim ve Bilinçlendirme Araçlarının Genel Özelliklerinin Saptanması. Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi.
  • Can Gözcü M. Uyar G. Alataş M. Ezer T. Ören M. 2018. Epiphytic bryophyte vegetation of the Samanlı Mountains (Sakarya-Kocaeli-Yalova-Bursa) in Northwest Turkey. Botanica Serbica. 42:2, 157-171.
  • Can Gözcü M. Uyar G. Alataş M. Ezer T. Ören M. 2019. The Bryophyte Flora of The Samanli Mountains (Sakarya, Kocaeli, Yalova, Bursa) In North-West Turkey. Arctoa. 28:1, 58-74.
  • Ezer T. 2017. Contributions to the bryophyte flora of Turkey. Acta Biologica Turcica. 30:4, 128-133.
  • Gönençgil B. 2008. Tehdit Altındaki Kıyı Alanlarına Bir Örnek: Acarlar Longozu-Karasu, Sakarya, Ankara Üniversitesi Türkiye Coğrafyası Araştırma ve Uygulama Merkezi (TÜCAUM). V. Ulusal Coğrafya Sempozyumu. Ankara. pp. 31-38.
  • Greven H.C. 2003. Grimmias of The World. Leiden: Backhuys Publishers. Leiden.
  • Henderson D.M. 1961. Contributions to the Bryophyte Flora of Turkey: IV. Notes from the Royal Botanic Garden Edinburgh. 23, 263-278.
  • Heyn C.C. Bernstadt I. 2004. The Bryophyte Flora of Israel and Adjacent Regions. The Israel Academy of Sciences and Humanities, Jerusalem.
  • Hodgetts N. Lockhart N. 2020. Checklist and country status of European bryophytes – update 2020. Irish Wildlife Manuals, No. 123. National Parks and Wildlife Service, Department of Culture, Heritage and the Gaeltacht, Ireland.
  • Işın Z. Ursavaş S. 2018. The Moss Flora of İğneada Floodplain Forests National Park (Demirköy, Kırklareli) Turkey. Anatolian Bryology. 4:2, 92-106.
  • Kavgaci A. Özalp G. Özhayat N. 2007. Flora of Igneada Fioodplain Forests (Longozes) and Their Surroundings. JFFIU. 57, 60-89.
  • Kürschner H. Erdağ A. 2005. Bryophytes of Turkey: An annotatedreference list of the species with synonyms from the recentliterature, and an annotated list of Turkish bryological literature. Turk J. Bot. 29, 95-154.
  • Cortini P.C. 2001. Flora dei muschi d’Italia (Sphagnopsida, Andreaeopsida, Bryopsida. I parte). Antonio Delfino Editore Press. Roma.
  • Cortini P.C. 2006. Flora dei muschi d’Italia (Sphagnopsida, Andreaeopsida, Bryopsida.II parte). Antonio Delfino Editore Press. Roma.
  • Sarıoğlu S. Keçeli T. 2018. Contributions to the Liverwort (Marchantiophyta) Flora of Acarlar Lake Floodplain Forest (Sakarya). Anatolian Bryology. 4:2, 107-121.
  • Schuck A. Parviainen J. Bücking W. 1994. A review of approaches to forestry research on structure, succession and biodiversity of a disturbed and semi-natural forests and woodland in Europe. European Forest Institute Working Paper 3. Joensuu.
  • Smith A.J.E. 1980. The Moss Flora of Britain and Ireland. Cambridge University Press. Cambridge.
  • Smith A.J.E. 2004. The Moss Flora of Britain and Ireland (Second Edition). Cambridge University Press. London.
  • URL1. Demirköy 2006. Web sitesi: http://demirkoy1.sitemynet.com/Doga.htm, [Erişim: 9 Temmuz 2006].
  • Ursavaş S. Abay G. 2009. Türkiye’nin A2 Karesinin Karayosunları (Musci) Kontrol Listesi. Bartın Orman Fakültesi Dergisi. 11:16, 33-43.
  • Ursavaş S. Keçeli T. 2019. The Moss Flora of Kocaçay Delta (Karacabey-Bursa) Floodplain Forests in Turkey. Anatolian Bryology. 5:1, 22-34.
  • Ursavaş S. Işın Z. 2019. New records of Bryum gemmiferum and Atrichum crispum for Turkey. Plant Biosystems. 153:5, 686-690.
  • Ursavaş S. Keçeli T. Uyar G. Ören M. 2020. Dicranella staphylina (Dicranaceae), a new moss record from Turkey and South West Asia. Plant Biosystems. https://doi.org/10.1080/11263504.2020.1762778.
  • Ursavaş S. Şahin A. Abay G. 2009. Türkiye'nin A1 karesinin karayosunları (Musci) kontrol listesi. I. Ulusal Batı Karadeniz Ormancılık Kongresi Bildiriler Kitabı. Özel sayı. 2, 604-612.
  • Uyar G. Çetin B. 2004. A new check-list of the mosses of Turkey Journal of Bryology. 26, 203-220.
  • Wenger E. Zinke A. Gutzweiler K.A. 1990. Present Situation of the European Floodplain Forests. For Ecology and Management. 33:34, 5-12.
Toplam 28 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Serhat Ursavaş 0000-0001-5480-5590

Tamer Keçeli 0000-0001-7958-072X

Proje Numarası Bu çalışma, TÜBİTAK tarafından 115Z364 No’lu proje ile desteklenmiştir
Yayımlanma Tarihi 15 Haziran 2021
Gönderilme Tarihi 26 Şubat 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 7 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Ursavaş, S., & Keçeli, T. (2021). Acarlar Gölü Longoz Ormanı (Sakarya) Karayosunu Florası. Anatolian Bryology, 7(1), 23-32. https://doi.org/10.26672/anatolianbryology.887257

13304133141331513316133242069422229 27016 27017 27017  27018