Kentlileşen Gelenek, Geleneklileşen Kent

Yıl 2019, Cilt: 2 Sayı: 2, 176 - 189, 27.12.2019

Fatih Öztaş , Abdullah Özbolat

Öz

Bu
çalışmanın konusunu, Türkiye örneğinde kırsal yapıdan kente göç sürecinde
gelenek ve değişme oluşturmaktadır. Gelenekler; kent hayatına uyum gösterirken,
kent ise kent hayatına göç süreciyle taşınan gelenekten etkilenmektedir.
Dolayısıyla, gelenek kentlileşirken, kent de geleneklileşmektedir. Değişim ve
dönüşüm, karşılıklılık temelinde ilerlemekte, melez bir görünüm sunmaktadır.
Yönelim kentlere doğru olduğu için kent, geleneksellik ve modernliğin
karşılaşma alanı olarak nitelenmekte, geleneğin kentlileşmesi süreci ise, kente
özgü tutumlara göre ve kurumsal ve rasyonel davranmaya göre geleneğin
kentlileşmesi boyutlarıyla incelenmektedir. Bu çalışmada modernleşme kuramının
ikili, birbirini dışlayan ayrımı yerine Türk toplumu örneğinde
"gelenek" ve modern" ayrımının birlikte ve iç içe geçmiş olarak
bulunabildiği ön kabulünden hareket edilmektedir. Dolayısıyla tek yönlü
kırsaldan kente veya geleneksellikten modernliğe doğru şeklinde düz gidişatı
ifade eden bir okumayla Türk toplum yapısının çözümlenemeyeceğini
savunmaktadır. Türk modernleşmesi sürecinin kentleşme, sanayileşme boyutunun
ortaya çıkardığı göç olgusu, kent kültürüyle eklemlenmeye ve sonuçta yeni,
karmaşık modeller ortaya çıkmaya devam etmektedir.

Anahtar Kelimeler

Kentleşme, Kentlileşme, Göç, Gelenek, Geleneğin Değişimi

Tradition That Being Urbanized, Urban That Being Tradition

Öz

The subject of this study, tradition and change in the case of Turkey is
process of rural-urban migration structure. Traditions compliance with urban
life, urban life in the city is influenced by tradition that move in the
process of migration, thus tradition that being urbanized, urban that being
tradition. Change and transformation progress on the basis of reciprocity,
offers a hybrid view. Tendency to be true for the cities, the urban is
characterized as an area of confrontation of tradition and modernity. In the
process of urbanization of tradition, ıt is examined to behave according to
city-specific attitudes and institutional and the rational aspects of
urbanization of tradition. In this study, rather than the binary theory of
modernization that mutually exclusive distinction between tradition and the
modern in the case of the Turkish society, it is started from pre-acceptance
that the distinction between tradition and modern that containing up to be
nested together in the case of the Turkish society. The phenomenon of migration
emerge that size of industrialization and urbanization of Turkish modernization
process, urban culture continues to articulation and new, complex models
continue to emerge.

While rural-to-urban migration continues (urbanization), on the other
hand, rural-urban interaction (rurbanization) continues with the migration
process. Breaking from
soil, migration to the city continues despite everything. It is seen that it is
going to a point that cannot be prevented. Migration was originally a tool, but it became a goal. The repulsion of the
countryside and the attractiveness of the city force the masses to migrate. These people carry
their culture and traditions with them to the city. The city is thus differentiating and transforming. Migrants face
adaptation problems while trying to hold onto the city and need various
mechanisms to feel safe.
During the urbanization process, some of the traditional elements of the
rural structure were maintained, while others were either changed or abandoned. For the immigrant,
urban life has witnessed a confrontation of tradition and modernity. With the effect of
some processes such as modernization, globalization and secularization in the
world balance, tradition decreases not only in public institutions but also in
daily life. The
confrontation of tradition and modern is often in favor of the modern,
including the religious sphere. But tradition did not disappear completely. On the contrary, as Giddens points out (2000: 57),
tradition seems to continue to evolve and take root and maintain its existence
with its different versions.

Turkey in the 2010s in the village-urban divide, Günay (2012: 408.610)
one way expressing "transitional society" is increasingly difficult
to explain by conceptualizing. It is understood that the present table mostly emphasizes a
non-directional reality that will eliminate the distinction between village and
city. This reality,
Turkey, for example, in the city, "unique to us" we can say that a
new type of peasantry in the countryside with rural tradition and structure,
individualized, and urban rationalization that confronts us offer a combination
of a table. In a sense, it
appears that although traditional and modern seem to evoke different poles,
they cannot be thought independently of each other.

Anahtar Kelimeler

Urbanization, Migration, İmmigration, Tradition, Change of Tradition

Kaynakça

• Akşit, B. (1998). "İçgöçlerin Nesnel ve Öznel Toplumsal Tarihi Üzerine Gözlemler: Köy Tarafından Bir Bakış". Türkiye'de İçgöç, Konferans Bolu-Gerede, 6-8 Haziran 1997, İstanbul: Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı.
• Atacan, F., Ercan, F., Kurtuluş, H.  Türkay, M. (2000). Mübeccel Kıray İçin Yazılar. İstanbul: Bağlam Yayınlan.
• Çelik, C. (2002). Şehirleşme ve Din. Konya: Çizgi Kitabevi.
• Fıchter, J. (2002). Sosyoloji Nedir? (çev. N. Çelebi). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Gellner, E. (1994). Postmodernizm İslam ve Us. (çev. B. Peker). Ankara: Ümit Yayıncılık.
• Giddens, A. (2000). Elimizden Kaçıp Giden Dünya. (çev. O. Akınhay). İstanbul: Alfa Kitabevi.
• Giddens, A. (2001). Sosyoloji Eleştirel Bir Giriş. (çev. Ü. Oskay). Ankara: Phoenix Yayınevi.
• Giddens, A. (2014). Modernite ve Bireysel Kimlik Geç Modern Çağda Benlik ve Toplum. (Çev.: Ü. Tatlıcan). (İkinci Baskı), İstanbul: Say Yayınları.
• Günay, Ü. (1997). Türkiye'de Toplumsal Değişme ve Din. Türk Yurdu, 17 (117), 80-89.
• Günay, Ü. (2012). Din Sosyolojisi. İstanbul: İnsan Yayınları.
• Günay, Ü., Ecer, A. V. (1999). Toplumsal Değişme, Tasavvuf, Tarikatlar ve Türkiye. Kayseri: Erciyes Üniversitesi.
• Güngör, E. (1986). İslam'ın Bugünkü Meseleleri. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
• Hollinger, R. (2005). Postmodernizm ve Sosyal Bilimler Tematik Bir Yaklaşım. (çev. A. Cevizci), İstanbul: Paradigma Yayınları.
• Karpat, K. (2003). Türkiye'de Toplumsal Dönüşüm. (çev. A. Sönmez). Ankara: İmge Kitabevi.
• Kılıçbay, M. A. (2000). Şehirler ve Kentler. Ankara: İmge Kitabevi.
• Kıray, M. (1999). Toplumsal Yapı Toplumsal Değişme. İstanbul: Bağlam Yayınları.
• Kıray, M. (2003). Kentleşme Yazıları. İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
• Kıray, M. B. (2000). Ereğli Ağır Sanayiden Önce Bir Sahil Kasabası. İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
• Kirman, M. A. (2004). Din Sosyolojisi Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Rağbet Yayınları.
• Kirman, M. A. (2005). Din ve Sekülerleşme. Adana: Karahan Kitabevi.
• Kongar, E. (2004). Toplumsal Değişme Kuramları ve Türkiye Gerçeği. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Mardin, Ş. (2001). Türkiye'de Din ve Siyaset, İstanbul: İletişim Yayınları.
• Ozankaya, Ö. (1980). Toplumbilim Terimleri Sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Redfield, R. (1947). The Folk Society. The American Journal of Sociology, 52/4, 293-308.
• Shıls, E. (2003). Gelenek Nedir? (çev. H. Arslan), Doğu- Batı Dergisi, 7 (25), 101-134.
• Simmel, G. (1996). Metropol ve Zihinsel Yaşam. Kent ve Kültürü. Cogito, sayı 8 (96), 81-90.
• Tekeli, İ. (2000). Değişmenin Sosyologu: Mübeccel Belik Kıray Mübeccel Kıray İçin Yazılar, İstanbul: Bağlam Yayınları.
• Tönnies, F. (2019). Cemaat ve Cemiyet. (çev. E. Güler). İstanbul: Vakıfbank Kültür Yayınları.
• Türkdoğan, O. (1996). Aydınlıktakiler ve Karanlıktakiler. İstanbul: Timaş Yayınları.
• Türkdoğan, O. (2004a). Kültür- Değişme ve Toplumsal Çözülme. İstanbul: IQ Kültür Sanat Yayıncılık.
• Türkdoğan, O. (2004b). Milli Kültür Modernleşme ve İslam. İstanbul: IQ Kültür Sanat Yayıncılık.
• Ülgener, S. F. (2006). Zihniyet, Aydınlar ve İzmler. İstanbul: Derin Yayınları
• Ülken, H. Z. (1969). Sosyoloji Sözlüğü, Ankara: Talim ve Terbiye Dairesi Yayınları.