UZAKTAN EĞİTİM ARACILIĞIYLA GERÇEKLEŞTİRİLEN FEN BİLİMLERİ DERSİNİN ETKİLİLİĞİNE İLİŞKİN ÖĞRETMEN GÖRÜŞLERİ

Yıl 2022, Cilt: 6 Sayı: 1, 121 - 147, 30.06.2022

Hande Birhan Mustafa Doğru

https://doi.org/10.35346/aod.1066331

Cited By: 3

Öz

Bu çalışmanın amacı, uzaktan eğitim aracılığıyla gerçekleştirilen fen bilimleri dersinin etkililiğine ilişkin öğretmen görüşlerinin incelenmesidir. Öğretmen görüşlerinin incelenmesinde nicel ve nitel boyutlarda iki farklı teknik içeren karma teknik kullanılmıştır. Araştırmada 2020-2021 eğitim öğretim yılında Antalya merkez ve Korkuteli ilçelerinde bulunan fen bilimleri öğretmeni olarak çalışmakta olan 130 kişi araştırmanın nicel boyutuna ait örneklemi oluşturmaktadır. Ayrıca bu örneklem içinden seçilen 5 fen bilimleri öğretmeni ile yarı yapılandırılmış görüşmeler aracılığıyla nitel boyutta incelenmiştir. Araştırmanın nicel boyutunun analizi için hazırlanmış olan anket formu Google dokümanlar aracılığıyla online olarak uygulanmış ve veriler toplanmıştır. Veriler istatistiksel analizler yardımıyla analiz edilmiş ve yorumlanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre; eğitimdeki fırsat eşitsizliği nedeniyle derslere katılamayan öğrencilerin fazla olması, altyapı yetersizliği, uzaktan eğitimdeki etkileşim eksikliği nedeniyle yüz yüze eğitimin daha etkili olduğu düşünülmektedir. Araştırmanın nitel boyutunun analizinde görüşme soruları katılımcılara yöneltilmiş ve veriler içerik analizi ile analiz edilmiştir. Yapılan analiz sonuçlarına göre uzaktan eğitimin yüz yüze eğitime entegre edilerek gerçekleşmesinin yararlı olacağı ancak yalnızca uzaktan eğitim ile gerçekleştirilen fen bilimleri dersinin yüz yüze eğitime göre daha verimsiz olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Fen Eğitimi, Uzaktan Eğitim, Fen Bilimleri Dersinin Etkililiği

OPINIONS OF TEACHERS ON THE EFFECTIVENESS OF THE SCIENCE COURSE CONDUCTED BY ONLINE EDUCATION

Öz

The aim of this study is to examine the views of teachers on the effectiveness of science courses through online education. A mixed technique, which includes two different techniques in quantitative and qualitative dimensions, was used in the examination of teachers' opinions. In this research, 130 people working as science teachers in Antalya center and Korkuteli districts in the 2020-2021 academic year constitute the sample of the quantitative dimension of the research. In addition, it was analyzed qualitatively through semi-structured interviews with 5 science teachers selected from this sample. The questionnaire form, which was prepared for the analysis of the quantitative dimension of the research, was applied online through Google documents and data were collected. The data were analyzed and interpreted with the help of statistical analyses. According to the research results; It is thought that face-to-face education is more effective due to the high number of students who cannot attend the classes due to the inequality of opportunity in education, the lack of infrastructure, and the lack of interaction in distance education. In the analysis of the qualitative dimension of the research, interview questions were directed to the participants and the data were analyzed with content analysis. According to the results of the analysis, it was concluded that it would be beneficial to integrate distance education with face-to-face education, but the science course, which is carried out only with distance education, is more inefficient than face-to-face education.

Anahtar Kelimeler

Science Education, Online Education, Effectiveness of Science Lesson

Kaynakça

• Ağaoğlu, E., Gulriz, I. M. E. R., ve Kurubacak, G. (2002). A case study of organizing distance education: Anadolu University. Turkish Online Journal of Distance Education, 3(1), 45-51.
• Ally, M. (2004). Foundations of educational theory for online learning. Theory and practice of online learning, 2, 15-44.
• Altun E. (2020). “Eğitmenlerin uzaktan eğitime yönelik pedagojik yeterliliklerinin uzaktan eğitim ders videoları aracılığıyla incelenmesi”, Yüksek Lisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Ana Bilim Dalı, Samsun.
• Anderson, T., ve Garrison, D. R. (1998). Learning in a networked world: new roles and responsibilities. WI: Atwood
• C. Gibson, (Ed.). (1998). Distance learners in higher education: Institutional responses for quality outcomes. (p. 97-112). Madison WI.: Atwood.
• Arslan, K., Arı, A. G., ve Kanat, M. H. (2021). Covid-19 pandemi sürecinde verilen uzaktan eğitim hakkında veli görüşleri. Ulak Bilge Sosyal Bilimler Dergisi, 57(9), 1-14.
• Bakioğlu, B. & Çevik, M. (2020). “COVID-19 Pandemisi Sürecinde Fen Bilimleri Öğretmenlerinin Uzaktan Eğitime İlişkin Görüşleri”. Electronic Turkish Studies, 15(4).
• Bartolomé-Pina, A. R., & Steffens, K. (2015). ¿ Son los MOOC una alternativa de aprendizaje?. Comunicar: Revista Científica de Comunicación y Educación, 22(44), 91-99.
• Bayburtlu, Y. S. (2020). Covid-19 pandemi dönemi uzaktan eğitim sürecinde öğretmen görüşlerine göre Türkçe eğitimi. Turkish Studies, 15(4), 131-151.
• Boğar, Y. (2020). Koronavirüs (COVID-19) pandemisinin eğitime olan etkilerinin değerlendirilmesi ve fen eğitiminin sanallaştırılması. E. Yeşilyurt (Ed.), Eğitim Sosyal ve Beşerî Bilimlerine Multidisipliner Bakış içinde (s. 78-108). İstanbul: Güven Plus A.Ş. Yayınları.
• Bozkurt, A. (2020). Koronavirüs (Covid-19) pandemi süreci ve pandemi sonrası dünyada eğitime yönelik değerlendirmeler: Yeni normal ve yeni eğitim paradigması. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 6(3), 112-142.
• Bozkurt, A., ve Sharma, R. C. (2020). Emergency remote teaching in a time of global crisis due to corona virus pandemic. Asian Journal of Distance Education, 15(1), i-vi.
• Burke, J., ve Dempsey, M. (2020). COVID-19 Practice in primary schools in Ireland report. National University of Ireland Maynooth.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., ve Demirel, F. (2017). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Pegem Akademi Yayınları.
• Cabı, E. (2016). Uzaktan eğitimde e-değerlendirme üzerine öğrenci algıları. Journal of Higher Education & Science/Yüksekögretim ve Bilim Dergisi, 6(1), 99-101.
• Chao, T., Saj, T., & Tessier, F. (2006). Establishing a quality review for online courses. Educause Quarterly, 29(3), 32.
• Creswell, J. W. (2017). Araştırma tasarımı: Nitel, nicel ve karma yöntem yaklaşımları. (S. B. Demir, Çev.) Ankara: Eğiten Kitap. (Orijinal eserin yayın tarihi 2013).
• Çepni, S., ve Çoruhlu, T. Ş. (2010). Alternatif ölçme ve değerlendirme tekniklerine yönelik hazırlanan hizmet içi eğitim kursundan öğretime yansımalar. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(28), 117-128.
• Demir, S., & Kale, M. (2020). Öğretmen görüşlerine göre, covid-19 küresel salgını döneminde gerçekleştirilen uzaktan eğitim sürecinin değerlendirilmesi. Electronic Turkish Studies, 15(8).
• Doğan, S., ve Koçak, E. (2020). EBA sistemi bağlamında uzaktan eğitim faaliyetleri üzerine bir inceleme. Ekonomi ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(14), 111-124.
• Fidan, M. (2016). Uzaktan eğitim öğrencilerinin uzaktan eğitime yönelik tutumları ve epistemolojik inançları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(3), 536- 550.
• Graham, C. M., ve Jones, N. (2011). Cognitive dissonance theory and distance education: faculty perceptions on the efficacy of and resistance to distance education. International Journal of Business, Humanities and Technology, 1(2), 212- 227.
• Gülnar, B. (2008). Bilgisayar ve internet destekli uzaktan eğitim programlarının tasarım, geliştirme ve değerlendirme aşamaları suzep örneği. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (19), 259-271.
• Hodges, C., Moore, S., Lockee, B., Trust, T., ve Bond, A. (2020). The difference between emergency remote teaching and online learning. Educause review, 27, 1-12.
• İşman, A. (2008). Uzaktan Eğitim. Pegem Akademi.
• Javier, C. L. (2020). The shift towards new teaching modality: examining the attitude and technological competence among language teachers teaching filipino. Asian ESP, 16(2.1), 210-244.
• Karasar, N. (2006). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Kaysi, F. (2020). Covid-19 Salgını Sürecinde Türkiye’de Gerçekleştirilen Uzaktan Eğitimin Değerlendirilmesi. 5th International Scientific Research Congress (IBAD-2020) Bildiriler September 1-2, 2020.
• Keegan, D. (2003). Distance training: Taking stock at a time of change. Routledge.
• Millî Eğitim Bakanlığı (MEB). (2020b). EBA tıklanma oranı https://www.meb.gov.tr/eba12-milyar-tiklanma-sayisiyla-kendi-rekorunu-guncelledi/haber/20862/tr (web adresinden 15 Mayıs 2021 tarihinde edinilmiştir).
• Kurnaz, A., Kaynar, H., Barışık, C. Ş., & Doğrukök, B. (2020). Öğretmenlerin uzaktan eğitime ilişkin görüşleri. Milli Eğitim Dergisi, 49(1), 293-322.
• Moore, M. G. (1989). Distance education: a learner's system. Lifelong Learning, 12(8), 8-11.
• Odabaş, H. (2003). Internet tabanlı uzaktan eğitim ve bilgi ve belge yönetimi. Türk Kütüphaneciliği, 17(1), 22-36.
• Özbay, Ö., & Çınar, S. (2020). Views of nursing students on distance education. Educcon education conference.
• Özgöl, M., Sarıkaya, İ., ve Özürk, M. (2017). Örgün eğitimde uzaktan eğitim uygulamalarına ilişkin öğrenci ve öğretim elemanı değerlendirmeleri. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 7(2), 294-304.
• Özdamar, K. (2004). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi (5. Baskı). Eskişehir: Kaan Kitapevi.
• Özdemir, D. (2020). Uzaktan öğretimde canlı ders uygulama ilkeleri ve örnekleri. Karaman, S. ve Kurşun, E. (Ed). Atatürk Üniversitesi Yayınları.
• Özdil, İ. (1986). Uzaktan öğretimin evrensel çerçevesi ve Türk eğitim sisteminde uzaktan öğretimin yeri. Anadolu Üniversitesi.
• Özmen, H., ve Karamustafaoğlu, O. (2019). Eğitimde araştırma yöntemleri. Pegem Akademi Yayınları.
• Panchabakesan, S. (2011). Problems and prospectives in distance education in India in the 21st century. Problems of Education in the 21st Century, 30, 113.
• Ray, S., ve Srivastava, S. (2020). Virtualization of science education: a lesson from the COVID- 19 pandemic. Journal of Proteins And Proteomics, 11, 77-80.
• Reimers, F. M., & Schleicher, A. (2020). A framework to guide an education response to the COVID-19 Pandemic of 2020. OECD. Retrieved April, 14(2020), 1-40.
• Schlosser, L., ve Simonson, M. (2006). Distance education: Definition and glossary of terms (2nd Edition.). Association for Educational Research and Technology.
• Sintema, E. J. (2020). Effect of COVID-19 on the performance of grade 12 students: Implications for STEM education. Eurasia Journal of Mathematics, Science and Technology Education, 16(7), 1-6.
• Tutar, M. (2015). Eğitim bilişim ağı (EBA) sitesine yönelik olarak öğretmenlerin görüşlerinin değerlendirilmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
• UNESCO. (2020a). COVID-19 educational disruption and response, https://en.unesco.org/covid19/educationresponse, (web adresinden 06 Kasım 2020 tarihinde edinilmiştir.)
• UNESCO. (2020b). United Nations Educational Scientific and Cultural Organization Startling digital divides in distance learning emerge. https://en.unesco.org/news/startling-digital- divides-distance-learning-emerge, (web adresinden 07 Ocak 2021 tarihinde edinilmiştir.)
• UNICEF. (2020). COVID-19: More than 95 per cent of children are out of school in Latin America and the Caribbean. https://www.unicef.org/press-releases/covid-19-more-95- cent-children-are-out-school-latin-america-and-caribbean, (web adresinden 06 Kasım 2020 tarihinde edinilmiştir.)
• Yamamoto, G. T., & Altun, D. (2020). The Coronavirus and the rising of online education. Journal of University Research, 3(1), 25-34.
• Yıldırım, C. (2000). Bilim felsefesi. (7. B.). Remzi Kitabevi.
• Yılmaz, G. K., ve Güven, B. (2015). Determining the teacher candidates’ perceptions on distance education by metaphors. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education (TURCOMAT), 6(2), 299-322.