From east to west, from north to south, weaving culture is found in every region
of Anatolia. Some of them are called kirkitli weaving in forms of carpets, rugs,
etc. . A large part of them are shuttle weaving which are also called reginal
weavings and in forms of traditional fabrics, clothing, quilts, and home
decorative items, etc. However, each of them carries unique characteristics with
its material, production and usage style, pattern and composition. These cloths,
which have been produced and used for centuries, have been affected negatively
in parallel with the developments experienced in the textile sector in recent
years; especially clothes in modern cities which are easy and cheap to obtain
in everyday life and which are also compatible with fashion and have common
lines have become preferred. As the consumption increased at the same rate all
over the world, and large stacks of textiles occured, which are discarded after
being used for a short time. Whereas Anatolian hand weavings are generally
produced with natural fibers and offer the possibility of ecological use, thus
be used by several generations. However, due to limited production, this value
generally stays within a region.
Since traditional weaving culture has a tremendous variety, in order to present
a brief introduction to shuttle hand weaving and its past and present situation,
some samples from various regions of Turkey were selected for this report,
which is prepared by Atatürk Culture Center on 10-11.03.2017 in the scope of
the workshop titled “Past, Present, Future of Traditional Turkish Arts”
Doğusundan batısına, güneyinden kuzeyine, Anadolu’nun her yöresinde dokuma kültürüne rastlanmaktadır. Bunların bazıları halı, kilim gibi yaygılar vb.
şeklinde kirkitli dokumalar; büyük bir kısmı da giysi, örtü, ev süsleme eşyası vb.
amaçlarla üretilen mekikli dokumalardır, yani yöresel bezlerdir. Her biri malzemesi, üretim ve kullanım şekli, desen ve kompozisyonu ile kendine has özellikler
taşımaktadır. Yüzyıllardır üretilen ve kullanım alanı bulan bu bezler son yıllarda
tekstil sektöründe yaşanan gelişmelere paralel olarak olumsuz yönde etkilenmiş;
özellikle modern şehirlerde günlük yaşamda kolay ve ucuz elde edilebilen, aynı
zamanda modaya da uyum gösteren kumaşlar ve ortak çizgilere sahip giysiler
tercih edilir hale gelmiştir. Tüm dünyada tüketim hızı aynı oranda artmış, kısa
süre kullanıldıktan sonra atılan tekstillerden büyük yığınlar meydana gelmiştir.
Halbuki Anadolu bez dokumaları genellikle doğal elyaflarla üretilen ve ekolojik kullanım imkanı sunan, üretildiği sayı sınırlı olduğundan bölgeye özel kalan,
taşıdığı değerden dolayı anneden kıza geçen ve yıllarca saklanan değerlerdir.
Geleneksel dokuma kültürü muazzam bir çeşitliliğe sahip olduğundan; Atatürk
Kültür Merkezi Başkanlığı tarafından 10-11.03.2017 tarihinde düzenlenen
“Gelenekli Türk Sanatlarının Dünü, Bugünü, Geleceği” konulu çalıştay
kapsamında hazırlanan bu makalede, mekikli el dokumacılığını kısaca tanıtmak amacıyla yurdumuzun çeşitli yörelerinden bazı örneklemeler seçilmiş,
geçmiş ve günümüzdeki durumları tanıtılmaya çalışılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 2 Aralık 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Sayı: 13 |