ARDAHAN'DA ARICILARIN VE ARICILIK İŞLETMELERİNİN YAPISAL DURUMU
Yıl 2022,
Cilt: 1 Sayı: 1, 19 - 28, 30.12.2022
Mahir Murat Cengiz
,
Abdulkerim Diler
,
Kemal Yazıcı
Öz
Ardahan province is an important gene center of the Caucasian honey bee (Apis mellifera caucasia) and is a place housing one of the four important bee races which are economic values in the world. Ardahan province has an important potential with its delicious, high quality and patent honey production. This research was carried out in Ardahan and its 5 districts to determine the structural condition of the beekeepers and beekeeping enterprises. The data of the study were obtained from the questionnaires of 213 settled and migratory beekeepers selected randomly. The obtained data were analyzed by using chi-square test. In addition to the knowledge run in family and skills, it has been determined that reading and practicing this knowledge is effective in learning beekeeping. This rate was determined as 59.40% for the settled beekeepers and 57.90% for the migratory beekeepers. The difference between learning beekeeping methods of the migratory and settled beekeepers was statistically significant (P <0.01). While a large majority of the settled beekeepers (66.66%) regard beekeeping as an additional source of income, a remarkable proportion of the migratory (51.20%) regard it as their main occupation. The difference observed between the migratory and settled beekeepers was significant (P <0.01) for the purpose of beekeeping. While the vast majority of migratory beekeepers (% 62.80) are beekeeping with 100-200 beehives, a great majority of the settled beekepers (%81.90) are working with 1-100 beehives. The proportion of the beekeepers attending the beekeeping course was determined as 82,6%.
Kaynakça
- Adl, M. B. F. and Gençer, H. ve Firatli, Ç. ve Bahreini, R. (2007). "Morphometric characterization of Iranian (Apis mellifera meda), Central Anatolian (Apis mellifera anatoliaca) and Caucasian (Apis mellifera caucasica) honey bee populations”, Journal of Apicultural Research, 46(4), S. 225-231.
- Anonim (2018). Erişim adresi: www.serka.gov.tr/store/file/common/f4fb1a6282d86518e625f3b910ace682.pdfttESK Cengiz, M. M. ve Genç, F. (1999). “Erzurum’da arıcıların ve arıcılık işletmelerinin nitelikleri [Qualifications of beekeepers and beekeeping enterprises in Erzurum]”, Türkiye’de Arıcılığın Sorunları ve I.Ulusal Arıcılık Sempozyumu, S. 210-221, 28-30 Eylül 1999, Kemaliye Erzincan.
- Cengiz, M. M. ve Dülger, C. (2018). “Determining the some physiological characteristic of honey bee (Apis mellifera L.) colonies established by controlled reared queens in migratory and stationary beekeeping conditions”, Atatürk Üniversitesi Veteriner Bilimleri Dergisi, 1, S. 19-27.
- Cochran, W. G. (1977). Sampling Techniques, 3rd Edition, New York: John Wiley and Sons.
- Çelik, H. (1994). “Kalecik İlçesinde Gezginci Arıcıların Sorunları ve Arıcılıkla Yararlanılan Bilgi Kaynakları Üzerine Bir Araştırma”, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Çiçek, A. ve Yücer, A. A. (1993). “Tokat ilinde arıcılığın yeri, ekonomik önemi ve sorunları üzerine bir araştırma”, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 1, S. 50-160.
- Demen, H. ve Karacoğlu M. ve Uçak, K. A. (2016). “Diyarbakır ili arıcılığın yapısı ve sorunları”, Tralleis Elektronik Dergisi, 1, S. 8-17.
- Genç, F. ve Dodoloğlu, A. (2017). “Arıcılığın temel esasları”, Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, Yayın No:341, Atatürk Üniv. Zir. Fakültesi Ofset Tesisi, Erzurum, S. 467.
- Kadirhanoğulları, İ. H. (2016). “Iğdır ili arıcılarının sosyo-ekonomik durumu”, Uludağ Arıcılık Dergisi, 16(1), S. 2 - 11.
- Kaftanoğlu, O. ve Kumova, U. ve Yeninar, H. ve Özkök, D. (1995). “Türkiye’de balarısı (Apis mellifera L.) hastalıklarının dağılımı, koloniler üzerine etkileri ve entegre kontrol yöntemlerinin uygulanması”, Türkiye Bilimsel ve Teknik Araştırma Kurumu Veterinerlik ve Hayvancılık Araştırma Grubu Proje No: VHAG-925, Kesin Sonuç Raporu, Ankara.
- Kumova, U. ve Özkütük, K. (1988). “Çukurova bölgesinde arı yetiştiriciliğinin yapısı”, Ç.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi, 3(1), S. 26-40.
- Kuvancı, A. ve Yılmaz, F. ve Öztürk, S. H. ve Konak, F. ve Buldağ, M. (2017). “Doğu Karadeniz bölgesi arıcılığına genel bakış”, Arıcılık Araştırma Dergisi, 9(2), S. 47-55.
- Önk, K. ve Cengiz, M. M. ve Yazıcı, K. ve Kırmızıbayrak, T. (2016). “Effects of rearing periods on some reproductive characteristics of caucasian (Apis mellifera caucasica) queen bees”, Atatürk Üniversitesi Veteriner Bilimleri Dergisi, 11(3), S. 259-266.
- Özbakır G Ö, Doğan Z & Öztokmak A (2016). “Adıyaman ili arıcılık faaliyetlerinin incelenmesi”, Harran Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi, 20(2), S. 119-126.
- Özhatay, N. ve Eminağaoğlu, Ö. ve Esen, S. (2010). “Karlı yaylaların saklı bahçesi-Ardahan’ın doğal bitkileri”, Promat A.Ş., İstanbul, S. 128.
- TUİK (2018). Türkiye’nin Hayvan Varlığı ve Hayvansal Üretim Verileri, Türkiye İstatistik Kurumu Verileri, Erişim adresi: www.tuik.gov.tr, 7 Şubat 2018.
- Yamane, T. (2006). Temel Örnekleme Yöntemleri, Çev. Esin, A. ve Bakır, M. A. ve Aydın, C. ve Güzbüzsel, E. İstanbul: Literatür Yayınları: 53.
- Yıldız, N. ve Bircan, H. (2006). Uygulamalı İstatistik, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
STRUCTURAL STATUS OF BEEKEEPERS AND BEEKEEPING ENTERPRISES IN ARDAHAN
Yıl 2022,
Cilt: 1 Sayı: 1, 19 - 28, 30.12.2022
Mahir Murat Cengiz
,
Abdulkerim Diler
,
Kemal Yazıcı
Öz
Ardahan province is an important gene center of the Caucasian honey bee (Apis mellifera caucasia) and is a place housing one of the four important bee races which are economic values in the world. Ardahan province has an important potential with its delicious, high quality and patent honey production. This research was carried out in Ardahan and its 5 districts to determine the structural condition of the beekeepers and beekeeping enterprises. The data of the study were obtained from the questionnaires of 213 settled and migratory beekeepers selected randomly. The obtained data were analyzed by using chi-square test. In addition to the knowledge run in family and skills, it has been determined that reading and practicing this knowledge is effective in learning beekeeping. This rate was determined as 59.40% for the settled beekeepers and 57.90% for the migratory beekeepers. The difference between learning beekeeping methods of the migratory and settled beekeepers was statistically significant (P <0.01). While a large majority of the settled beekeepers (66.66%) regard beekeeping as an additional source of income, a remarkable proportion of the migratory (51.20%) regard it as their main occupation. The difference observed between the migratory and settled beekeepers was significant (P <0.01) for the purpose of beekeeping. While the vast majority of migratory beekeepers (% 62.80) are beekeeping with 100-200 beehives, a great majority of the settled beekepers (%81.90) are working with 1-100 beehives. The proportion of the beekeepers attending the beekeeping course was determined as 82,6%.
Kaynakça
- Adl, M. B. F. and Gençer, H. ve Firatli, Ç. ve Bahreini, R. (2007). "Morphometric characterization of Iranian (Apis mellifera meda), Central Anatolian (Apis mellifera anatoliaca) and Caucasian (Apis mellifera caucasica) honey bee populations”, Journal of Apicultural Research, 46(4), S. 225-231.
- Anonim (2018). Erişim adresi: www.serka.gov.tr/store/file/common/f4fb1a6282d86518e625f3b910ace682.pdfttESK Cengiz, M. M. ve Genç, F. (1999). “Erzurum’da arıcıların ve arıcılık işletmelerinin nitelikleri [Qualifications of beekeepers and beekeeping enterprises in Erzurum]”, Türkiye’de Arıcılığın Sorunları ve I.Ulusal Arıcılık Sempozyumu, S. 210-221, 28-30 Eylül 1999, Kemaliye Erzincan.
- Cengiz, M. M. ve Dülger, C. (2018). “Determining the some physiological characteristic of honey bee (Apis mellifera L.) colonies established by controlled reared queens in migratory and stationary beekeeping conditions”, Atatürk Üniversitesi Veteriner Bilimleri Dergisi, 1, S. 19-27.
- Cochran, W. G. (1977). Sampling Techniques, 3rd Edition, New York: John Wiley and Sons.
- Çelik, H. (1994). “Kalecik İlçesinde Gezginci Arıcıların Sorunları ve Arıcılıkla Yararlanılan Bilgi Kaynakları Üzerine Bir Araştırma”, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Çiçek, A. ve Yücer, A. A. (1993). “Tokat ilinde arıcılığın yeri, ekonomik önemi ve sorunları üzerine bir araştırma”, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 1, S. 50-160.
- Demen, H. ve Karacoğlu M. ve Uçak, K. A. (2016). “Diyarbakır ili arıcılığın yapısı ve sorunları”, Tralleis Elektronik Dergisi, 1, S. 8-17.
- Genç, F. ve Dodoloğlu, A. (2017). “Arıcılığın temel esasları”, Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, Yayın No:341, Atatürk Üniv. Zir. Fakültesi Ofset Tesisi, Erzurum, S. 467.
- Kadirhanoğulları, İ. H. (2016). “Iğdır ili arıcılarının sosyo-ekonomik durumu”, Uludağ Arıcılık Dergisi, 16(1), S. 2 - 11.
- Kaftanoğlu, O. ve Kumova, U. ve Yeninar, H. ve Özkök, D. (1995). “Türkiye’de balarısı (Apis mellifera L.) hastalıklarının dağılımı, koloniler üzerine etkileri ve entegre kontrol yöntemlerinin uygulanması”, Türkiye Bilimsel ve Teknik Araştırma Kurumu Veterinerlik ve Hayvancılık Araştırma Grubu Proje No: VHAG-925, Kesin Sonuç Raporu, Ankara.
- Kumova, U. ve Özkütük, K. (1988). “Çukurova bölgesinde arı yetiştiriciliğinin yapısı”, Ç.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi, 3(1), S. 26-40.
- Kuvancı, A. ve Yılmaz, F. ve Öztürk, S. H. ve Konak, F. ve Buldağ, M. (2017). “Doğu Karadeniz bölgesi arıcılığına genel bakış”, Arıcılık Araştırma Dergisi, 9(2), S. 47-55.
- Önk, K. ve Cengiz, M. M. ve Yazıcı, K. ve Kırmızıbayrak, T. (2016). “Effects of rearing periods on some reproductive characteristics of caucasian (Apis mellifera caucasica) queen bees”, Atatürk Üniversitesi Veteriner Bilimleri Dergisi, 11(3), S. 259-266.
- Özbakır G Ö, Doğan Z & Öztokmak A (2016). “Adıyaman ili arıcılık faaliyetlerinin incelenmesi”, Harran Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi, 20(2), S. 119-126.
- Özhatay, N. ve Eminağaoğlu, Ö. ve Esen, S. (2010). “Karlı yaylaların saklı bahçesi-Ardahan’ın doğal bitkileri”, Promat A.Ş., İstanbul, S. 128.
- TUİK (2018). Türkiye’nin Hayvan Varlığı ve Hayvansal Üretim Verileri, Türkiye İstatistik Kurumu Verileri, Erişim adresi: www.tuik.gov.tr, 7 Şubat 2018.
- Yamane, T. (2006). Temel Örnekleme Yöntemleri, Çev. Esin, A. ve Bakır, M. A. ve Aydın, C. ve Güzbüzsel, E. İstanbul: Literatür Yayınları: 53.
- Yıldız, N. ve Bircan, H. (2006). Uygulamalı İstatistik, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.