Öz
Evliyâ Çelebî, XVII. Yüzyılda Asya, Avrupa ve Afrika kıtalarını dolaşmış
bir Türk seyyahtır. Seyahatlerinde gördüklerini ve duyduklarını akıcı bir dille
ve tarafsız olarak anlatmıştır. Seyyahımız Asya kıtasının kadim bir milleti olan
Kürtlerin yaşadığı coğrafyayı da baştanbaşa gezmiş, gözlem ve
değerlendirmelerini Seyahatname’sine almıştır. Osmanlı ülkesindeki Kürt
coğrafyasını diğer Müslüman seyyahlar gibi Kürdistan diye isimlendiren
Çelebî, bu ülkenin hemen her vilayetini gezmiştir. Diyarbekir, Bitlis, Van,
Malatya, Elazığ, Urfa, Mardin, Erbil, Sincar, İmadiye ve Hakkâri gibi Kürt
illerini dolaştığını, bir ifadesinde yedi yıl diğer bir yerde de bu seyahatin on bir
yıl olduğunu belirtir. Osmanlıdaki Kürtlerin yaşadığı topraklar için bazen
“Kürdistan”, bazen de “Diyar-ı Kürdistan” tabirini kullanan Evliyâ Çelebî,
Mısır, Suriye gibi coğrafyalarda kurulmuş olan Eyyubiler için de “Ekradiyyun
Devleti” ifadesini kullanır. Kürdistan’ın bir kasaba ya da vilayetinden
bahsettiği zaman da “Vilayet-i Kürdistan ya da kasaba-i Kürdistan” der.
Mısır’da bir kısım Kürd’ün yaşadığını ve orada bazı meşhur Kürt şahsiyetlerin
medfun oldukları yerleri belirtir. Burada Cami-i Ekrad adında bir camiden
bahseder. Evliyâ Çelebî, Kürt coğrafyasındaki Yezidî Kürtler hakkında da geniş
malumat verir. Onlar için “Saçlı Kürt” ifadesini kullanır ki, bu da Yezidî
erkeklerin saçlarını uzatmalarından dolayıdır. Yezidîlerden öldürülenlere dair
yer yer rakamlar verir. Onların batıl inançlarından haber verir. Kürtlerin
adetlerinden, giyimlerinden, yemek kültürlerinden, yer yer çocukların oynadığı
oyunlara kadar, sosyal ve kültürel hayata dair bazı bilgiler aktarır.