Retrospective Evaluation of Tularemia Cases in Muş Province: 2011-2022

Yıl 2023, Cilt: 3 Sayı: 1, 45 - 50, 12.04.2023

Yalçın Dicle , Elif Aydın , Nesibe Efruz Şen Gündoğan

https://doi.org/10.58252/artukluder.1250190

Öz

Objective: Tularemia is a bacterial disease of humans, wild and domestic animals. Recently, an increase in human tularemia cases has been observed in many countries worldwide. This study aimed to calculate the incidence of tularemia cases in Muş, determine the seasonal distribution of cases, and describe the socio-demographic and clinical characteristics of tularemia cases detected over a twelve-year period.
Methods: Data from 162 patients diagnosed clinically and serologically with tularemia and admitted to health facilities in Muş province between 2011 and 2022 were retrospectively analysed.
Results: In our study, among 162 tularemia patients with F. tularensis microagglutination test titres of 1/160 and above, the ratio of male and female cases was equal (50%), and the mean age was 24.51 years. In the twelve-year evaluation, there were two major epidemics, and the most cases were seen in 2018 with 37 cases. Most cases were observed in winter (38.3%) and autumn (25.3%). Oropharyngeal tularemia was the most common form (64.2%) among the cases evaluated. Similar disease was found in 33.3% of patients living in the same neighbourhood as the patients, and no mortality was observed in any of the patients.
Conclusion: As the oropharyngeal form is the most common, contact with contaminated water should be questioned, rodent and tick populations should be monitored and detailed epidemiological studies should be conducted. We believe that hygiene and sanitation measures are important with regard to tularemia outbreaks.

Anahtar Kelimeler

Francisella tularensis, tularemia, epidemic, Muş, oropharyngeal form

Muş İlinde Görülen Tularemi Olgularının Retrospektif Değerlendirilmesi: 2011-2022

Öz

Amaç: Tularemi, insanların, vahşi ve evcil hayvanların bakteriyel bir hastalığıdır. Son zamanlarda, dünya çapında birçok ülkede insan tularemi vakalarının sayısında bir artış fark edilmiştir. Bu çalışma ile Muş ilindeki tularemi vaka sıklığının hesaplanması, vakaların mevsimsel dağılımının belirlenmesi, on iki yıllık süre boyunca saptanan tularemi olgularının sosyodemografik ve klinik özelliklerinin tanımlanması amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: 2011-2022 tarihleri arasında Muş ilinde sağlık kurumlarına başvuran, klinik ve serolojik olarak tularemi tanısı konulmuş 162 hastanın verileri retrospektif olarak incelenmiştir.
Bulgular: Çalışmamızda F. tularensis mikroaglütinasyon titresi 1/160 ve üzerinde olan 162 tularemi hastaları arasında kadın ve erkek olgu oranı eşit olup (%50), yaş ortalaması 24,51’di. On iki yıllık değerlendirmede iki önemli salgın yaşanmış bunlar arasında en çok olgu ise 37 vaka ile 2018 yılında görülmüştür. Olgular en çok kış (%38,3) ve sonbahar (%25,3) aylarında görülmüştür. Değerlendirilen olgular arasında en sık (%64,2) orofarengeal tularemi formu görülmüştür. Hastalarla aynı mahallede yaşayanlarda %33,3 oranında benzer hastalık saptanmış, olguların hiçbirinde mortaliteye rastlanmamıştır.
Sonuç: Orofarengeal formun en sık görülmesinden dolayı kontamine sularla temas sorgulanmalı, kemirici ve kene popülasyonunun takibi ve ayrıntılı epidemiyolojik çalışmalar yapılmalıdır. Hijyen ve sanitasyon önlemleri alınmasının tularemi salgınları açısından önemli olduğunu düşünmekteyiz.

Anahtar Kelimeler

Francisella tularensis, tularemi, salgın, Muş, orofarengeal form

Kaynakça

• Mihelčić M, Marečić V, Ožanič M, Kelava I, Knežević M, Šantić M. Epidemiologic and epizootic data of tularemia in the past and in the recent history in Croatia. Microorganisms. 2020;8(5):721.
• Appelt S, Faber M, Köppen K, Jacob D, Grunow R, Heuner K. Francisella tularensis subspecies holarctica and tularemia in Germany. Microorganisms. 2020; 8(9):1448.
• Maurin M, Gyuranecz M. Tularaemia: Clinical aspects in Europe. Lancet Infect. Dis. 2016;16(1):113–124.
• Penn RL. Francisella tularensis (tularemia). In: Mandell GL, Bennett JE, Dolin R, eds. Mandell, Douglas, and Bennett’s Principles and Practice of Infectious Diseases. 6th ed. Philadelphia: Churchill Livingstone. 2005;2674-85.
• Engin A, Altuntaş EE, Cankorkmaz L, Kaya A, Elaldı N, Şimşek H, et al. The first tularemia outbreak in the Sivas province: A review of 29 Cases. Klimik Derg. 2011;24(1):17-23.
• Korkmaz M, Korkmaz P, Koç F, Gültekin H, Ünlüoğlu İ. Evaluation of tularemia cases in Eskişehir, Turkey. Klimik Derg. 2013;26(3):94-7.
• Çeviker S, Günal Ö, Kılıç SS. Evaluation of tularemia cases in Samsun province between 2011 and 2018. Klimik Derg. 2019;32(1):62-6.
• Tularemi Hastalığının Kontrolü İçin Saha Rehberi. Ankara: Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü Zoonotik Hastalıklar Daire Başkanlığı. Erişim tarihi: 10 Şubat 2023. Erişim linki: https://www.halksagligiokulu.org/Kitap/DownloadEBook/52882fa2-5dec-48a3-9f19-c9560255798e
• Faber M, Heuner K, Jacob D, Grunow R. Tularemia in Germany-A Re-Emerging Zoonosis. Front. Cell. Infect. Microbiol. 2018;8(1):40.
• Seiwald S, Simeon A, Hofer E, Weiss G, Bellmann-Weiler R. Tularemia Goes West: Epidemiology of an Emerging Infection in Austria. Microorganisms. 2020;8(10):1597.
• Janse I, van der Plaats R.QJ, de Roda Husman AM, van Passel MWJ. Environmental Surveillance of Zoonotic Francisella tularensis in the Netherlands. Front. Cell. Infect. Microbiol. 2018;8(1):140.
• Özden K, Özden A, Albayrak A, Özkurt Z, Döneray H, Parlak M. Doğu Anadolu Bölgesi’nden Hastanemize Başvuran Orofarengeal Tularemi Olgularının Epidemiyolojik ve Klinik Özelliklerinin Değerlendirilmesi. Mikrobiyol Bul. 2018;52(1):108-110.
• Yazgı H, Uyanık MH, Ertek M, Kılıç S, Kireçci E, Özden K, Ayyıldız A. Erzurum Merkez ve Kırsalında Yaşayan Riskli Gruplarda Tularemi Seroprevalansı. Mikrobiyol Bul. 2011;45(1):67-74.
• Bayram Y, Ozkacmaz A, Parlak M, Basbugan Y, Kilic S, Guducuoglu H. Seroprevalence of tularemia in risk groups of humans and animals in Van, Eastern Turkey. Mikrobiyol Bul. 2015;49(4):532–541.
• Kılıç S. Francisella tularensis ve Türkiye’de tularemi epidemiyolojisine genel bir bakış. Flora. 2010;15(2):37-58. 16. CDC, Tularemia. Erişim tarihi: 16 Aralık 2021. Erişim linki: https://www.cdc.gov/tularemia/index.html
• Tezvaran Z, Tanrıöver Ö. Doğu Akdeniz Aile Hekimliği Sempozyumu Poster Bildirileri, Özel Sayı. Turkish Journal of Family Medicine and Primary Care. 2011;5(2).
• Köse H, Temoçin F, Sarı T. Tularemi salgını ve sonrası; mevsimsel değişikliklerin etkisi. Mikrobiyol Bul 2020;54(2):203-210.
• Akalın H. Türkiye’de tularemi salgınları. Klinik Gelişim. 2010;23(3):36-9.
• Karadenizli A. Francisella tularensis. In: Willke Topçu A, Söyletir G, Doğanay M, eds. Enfeksiyon Hastalıkları ve Mikrobiyolojisi. 4. baskı. İstanbul: Nobel Tıp Kitabevleri, 2017;1977-81.
• Boz A, Aktuna G, Özgülcü Ş, Sezgin B, Temelk F, Çelebi B. Afyonkarahisar ili Dinar ilçesinde 2015 yılı ocak ayında görülen tularemi vakaları. Turk Hij Den Biyol Derg. 2016;73(3):233-44.
• Mengeloglu Z, Duran A, Hakyemez I, Ocak T, Küçükbayrak A, Karadağ M, et al. Evaluation of patients with Tularemia in Bolu province in northwestern Anatolia, Turkey. J Infect Dev Ctries. 2014;8(3):315-9.
• Kazak E, Akın H, Helvacı S. Artropod ısırması sonrası ortaya çıkan bir ülseroglandüler tularemi olgusu. Klimik Derg. 2013;26(3): 126-9.