Examining of Job Satisfaction and Burnout Levels of Music Teachers

Yıl 2022, Cilt: 28 Sayı: 48, 24 - 32, 31.03.2022

Derya Can Karabulut , Barış Demirci

https://doi.org/10.54614/ArtVis.2022.1028493

Öz

This study was conducted to determine the job satisfaction and burnout levels of music teachers according to different variables. Modelled as descriptive type of research, this study is a kind of general survey. It is research conducted to determine the current situation. Maslach Burnout Inventory was used to measure burnout of music teachers. In addition to this measure tool, Job Satisfaction Scale was used for measure satisfaction. Firstly, Mann Whitney U Test was used to determine the significance of the difference between groups (gender, marital status, educational status). Because the seniority of the teachers consisted of three categories, the analyses of the seniority of the teachers were analysed by Kruskal Wallis test. According to the data obtained from the implementation of the scales, there is a negative relationship between the teacher’s burnout and job satisfaction. As a result of the study, it was determined that the level of burnout was related to negative relationship with job satisfaction, and that both levels differed independently from each other. Female and male teachers’ levels of job satisfaction are close to each other, job satisfaction level doesn’t change according to education level. Female and male music teacher’s have the same level of problems and burnout they encounter in their professional life, and that the music teachers with graduate education are less exposed to like depersonalization, which is one of the sub-dimensions of burnout, and that teachers are single or married do not affect the levels of burnout in a level that will make a difference. It is concluded that seniority in the profession does not affect burnout.

Anahtar Kelimeler

Music education, teacher, music teacher, burnout, professional satisfaction

Müzik Öğretmenlerinin Mesleki Doyumları ile Mesleki Tükenmişlik Düzeylerinin İncelenmesi

Öz

Bu çalışma, müzik öğretmenlerinin mesleki doyumları ile mesleki tükenmişlik seviyelerinin değişkenlere göre incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Betimsel türde ve genel tarama modelindedir. Mevcut durumu tespit etmeye yönelik yapılmış bir araştırmadır. Araştırmada müzik öğretmenlerinin tükenmişliğini ölçmek için "Maslach Tükenmişlik Envanteri", mesleki doyum seviyelerini belirlemek için "Mesleki Doyum Ölçeği" kullanılmıştır. Verilerin analizinde ilk olarak, gruplar (cinsiyet, medeni durum, eğitim durumu) arasındaki farklılıkların anlamlı olup olmadığını tespit etmek için Mann Whitney U Testi kullanılmıştır. Öğretmenlerin kıdemleri üç kategoriden oluştuğu için öğretmenlerin kıdemlerine ilişkin analizler Kruskal Wallis testiyle analiz edilmiştir. Elde edilen verilere göre öğretmenlerin mesleki tükenmişlikleri ile mesleki doyumları arasında negatif anlamlı bir ilişki bulunmaktadır yani mesleki tükenmişlik arttıkça mesleki doyum azalmakta, mesleki doyum arttıkça ise mesleki tükenmişlik azalmaktadır. Çalışma sonucunda, mesleki tükenmişlik düzeyinin mesleki doyum ile negatif anlamlı ilişkili olduğu, her iki düzeyin birbirinden bağımsız olarak farklı değişkenler karşısında değişiklik gösterdiği tespit edilmiştir. Kadın ve erkek öğretmenlerin mesleki doyum düzeylerinin birbirine yakın, mesleki doyum düzeyinin eğitim durumuna göre değişiklik gösterememekte olduğu, bekâr öğretmenlerin mesleki doyum düzeylerinin evli öğretmenlere göre daha yüksek olduğu, kıdemleri ne olursa olsun doyum düzeylerinin benzer olabileceği elde edilen sonuçlar arasındadır. Kadın ya da erkek müzik öğretmenlerinin meslek yaşantılarında karşılaştıkları problemlerin ve mesleki tükenmişliklerinin aynı ölçüde olduğu, lisansüstü eğitim almış müzik öğretmenlerinin mesleki tükenmişlik alt boyutlarından olan "Duyarsızlaşmaya" daha az maruz kaldığı, öğretmenlerinin bekâr ya da evli olmaları durumu mesleki tükenmişlik düzeylerini farklılık yaratacak düzeyde etkilemediği, meslekteki kıdemlerinin tükenmişliği etkilemediği elde edilen sonuçlar arasındadır.

Anahtar Kelimeler

Müzik eğitimi, öğretmen, müzik öğretmeni, tükenmişlik, mesleki doyum

Kaynakça

• Aslan, A. K. (2001). İlköğretim I. kademe öğretmenlerinin yaşam kalitesi ve mesleki doyumları. Ege Eğitim Dergisi, 1(1), 63-82.
• Avcı, U., Dönmez, F. G., & Artun, C. (2017). Mesleki doyum ve mesleği bırakma niyeti ilişkisi: Turizm çalışanları üzerine görgül bir araştırma. Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 3(3), 111-127.
• Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Pegem Akademi Yayınları.
• Başaran, İ. E. (1982). Örgütsel davranış. Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları.
• Baltaş, A., & Baltaş, Z. (1990). Stres ile başa çıkma yolları. Remzi Kitapevi.
• Cronbach, L. J. (1951). Coefficient alpha and the internal structure of tests. Psychometrika, 16(3), 297-334.
• Çağlıyan, Y. (2007). Tükenmişlik sendromu ve iş doyumuna etkisi devlet ve vakıf üniversitelerindeki akademisyenlere yönelik alan araştırması (Yüksek Lisans). Yükseköğ retim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir. (Tez No. 226112)
• Çam, O. (1992). Tükenmişlik envanterinin geçerlik ve güvenilirliğinin araştırılması. 7.Ulusal Psikoloji Kongresi Bilimsel Çalışmaları içinde (ss. 155-160). Hacettepe Üniversitesi.
• Edelwich, J., & Brodsky, A. (1980). Burnout: Stages of disillusionment in the helping professions. NY: Human Sciences Pres.
• Eren, E. (2007). Örgütsel davranış ve yönetim psikolojisi. Beta Yayıncılık.
• Ersever, G. (1995). İlköğretim müfettiş adaylarının iş doyumlarımın bazı değişkenlere göre incelenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1), 85-92.
• Freudenberg, H. J. (1974). Staff burnout. Journal of Social Issues, 30, 159-164.
• Girgin, G., & Baysal, A. (2005). Zihinsel engelli öğrencilere eğitim veren öğretmenlerin mesleki tükenmişlik düzeyi ve bazı değişkenler. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 1-10.
• Karasar, N. (2010). Bilimsel araştırma yöntemi. Nobel Yayın Dağıtım.
• Kıncal, R. (1997). Eğitim bilimlerine giriş. Eser Ofset.
• Kuzgun, Y., Aydemir, S. S., & Hamamcı, Z. (1999). Mesleki doyum ölçeğinin geliştirilmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(11), 14-18.
• Maslach, C., & Jackson, S. E. (1981). The measurement of experienced burnout. Journal of Occupational Behavior, 2, 73-81.
• Meier, S. T. (1983). Toward a theory of burnout. Human Relations, 36(10), 899-910.
• Perlman, B., & Hartman, E. (1982). Burnout: summary and future research. Human Relations, 35(4), 283-305.
• Pines, A. M., & Aranson, E., (1988). Career burnout: Causes and cures. NY: The Free Press.
• Sevimli, F., & İşcan, Ö. F. (2005). Bireysel ve iş ortamına ait etkenler açısından iş doyumu. Ege Akademik Bakış Dergisi, 5(1), 55-64.
• Stout, K. J., & Williams, J. M. (1983). Comparison of two measures of burnout. Psychological Reports, 53(1), 283-289.
• Suran, B. G., & Sheridan, E. P. (1985). Management of burnout: training psychologists in professional life span perspectives. Professional Psychology: Research and Practice, (15), 741-752.
• Şahin, D. (2007). Öğretmenlerin mesleki tükenmişlik düzeyleri (Tez No. 190958) [Yüksek Lisans]. Yükseköğ retim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir.
• Turgut, E. (2010). İş doyumu ve yaşam doyumu ilişkisi ve İstanbul'daki devlet üniversite hastanelerinde çalışan ameliyathane hemşirelerine yönelik bir araştırma. (Tez No. 264514) [Yüksek Lisans]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir.
• Torun, A. (1996). "Stres ve Tükenmişlik", Endüstri ve Örgüt Psikolojisi, Türk Psikologlar Derneği ve Kalite Derneği Ortak Yayını.
• Yıldırım, F. (2007). İş doyumu ve örgütsel adalet. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 62(1), 253-278.