Son yıllarda genel ısınma içerisinde yer almaya başlayan aletli inspiratuar kası ısınma egzersizlerinin (IMT-D) performansa olumlu yönde katkı sağladığı görülmüştür. Literatürde IMT-D’leri genellikle maksimal inspiratuar basıncın (MIP) %40 ile yapılmaktadır. IMT-D’leri ile ilgili hem akut hem de kronik çalışmalarda en iyi MIP yüzdesinin kaç olduğu açıklayan ya da belirleyen bir çalışmaya literatürde rastlanmamıştır. Bu düşünceler ile yapılan çalışmada IMT-D’lerinde solunum parametrelerini geliştirmek için en önemli basınç yüzdesinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışmaya 12-14 yaşları arasında toplam 40 lisanslı sporcu katılmıştır. Katılımcılara farklı günlerde MIP’in %15, %30, %40, %45, %50 ve %60’ında powerbreathe plus solunum egzersiz cihazı ile IMT-D yaptırılmış ve bu egzersizlerin hemen ardından spirometre ile solunum parametreleri (FVC, FEV1, PEF) ölçülmüştür. Ölçümler arası farkı belirlemede Kruskal Wallis H testi kullanılmıştır. İstatistik analiz sonucunda; MIP’in %15’ine göre %30, %40 %45, %50, %60’da yapılan IMT-D’nin solunum parametrelerini daha fazla geliştirdiği, ayrıca en yüksek gelişimin MIP’in %45, %50 ve %60’ın da olduğu görülmüştür. Solunum parametrelerini geliştirmek isteyen sedanterlerin ve sporcuların IMT-D’lerinde daha yüksek bir gelişim için sadece literatürde uygulanan MIP’in %40’ına bağlı kalmadan MIP’in %45, %50 ve %60’ı ile de çalışabilecekleri söylenebilir.
It has been observed that device inspiratory muscle warm-up exercises (IMW-D), which has started to take place in general warm-up in recent years, contribute to performance in a positive fashion. In the literature, IMW-Ds are usually performed with 40% of maximum inspiratory pressure (MIP). There is not a single study explaining or determining the best percentage of MIP in both acute and chronic studies on IMW-Ds in the literature. Therefore, in this study, it was aimed to determine the most important pressure percentage to improve respiratory parameters in IMW-Ds. A total of 40 athletes with licenses in a federation between the ages of 12-14 participated in the study. Participants underwent IMW-D with a powerbreathe plus respiratory exercise device at 15%, 30%, 40%, 45%, 50% and 60% of the MIP on different days, and immediately following these exercises were performed with a spirometer, respiratory parameters were measured as (FVC, FEV1, PEF). Kruskal Wallis H test was used in order to determine the difference between measurements. As a result of statistical analysis, it was found that while there was significant difference in PEF values between 15% and 40%, 45% of MIP; and the highest improvement was 45%, 50% and 60% of MIP in FVC, FEV1 and PEF values. It can be suggested that sedentary people and athletes who want to improve their respiratory parameters can also train with 45%, 50% and 60% of MIP without depending on 40% of the MIP applied only as given in the literature for a higher improvement in their IMW-D.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Antrenman |
Bölüm | Arşiv |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 28 Eylül 2022 |
Gönderilme Tarihi | 3 Ağustos 2022 |
Kabul Tarihi | 5 Eylül 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 5 Sayı: 3 |
Mediterranean Journal of Sport Science (MJSS) is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License CC BY-NC 4.0 .