AMAÇ
Çalışmamızda; periferik sinir sitimülatörü ile gerçekleştirilen, infraklaviküler brakiyal pleksus blokajı uygulamasında, eşit konsantrasyon ve volümdeki bupivakain ile levobupivakaini; hemodinamik stabilite, duyusal ve motor blok başlama ve bitiş süreleri, ilk analjezik gereksinim zamanı ve cerrah memnuniyeti açısından karşılaştırılması amaçlanmıştır.
MATERYAL VE METOD
Etik kurulundan onay alındıktan sonra, tek taraflı el veya kol cerrahisi geçirecek hastalar seçildi. ASA I-II-III grubu, 18-70 yaş arası 40 olgu çalışmaya dahil edildi. Hastaların kan basınçları (sistolik, diyastolik ve ortalama arter basınçları), kalp tepe atımı (KTA) ve periferik oksijen satürasyonu (SpO2) monitörize edildi. Bütün olgulara vertikal infraklaviküler teknikle ve periferik sinir stimülatörü kullanılarak, brakiyal pleksus blokajı yapıldı. Çalışmaya alınan olgular 20 kişilik 2 gruba ayrıldı. Grup I’e 30 ml (% 0.5; 5 mg/ml) levobupivakain, grup II’ye 30 ml (% 0.5; 5 mg/ml) bupivakain uygulandı. Uygulama yapıldıktan 5 dakika sonra operasyon bölgesi 5 dakikalık aralıklarla pin-prick testi ile kontrol edilmeye başlandı. Blok yerleşince operasyon başlatıldı. Anestezinin yerleşme süresi pin-prick testi ile anestezi ve motor blok kalitesi ise Holmenn skalası ile değerlendirilerek kaydedildi. Tüm hastaların; blok başlama süresi, motor ve duyusal blok süreleri kaydedildi.
BULGULAR
Gruplar arasında demografik özellikler açısında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı. (p>0.05) Grupların hemodinamik parametreleri karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmadı. (p>0.05) Gruplar arasında, blok başlama süresi, duyusal blok ve motor blok süreleri, analjezik etkinlik açısından anlamlı bir farklılık bulunmadı. (p>0.05)
SONUÇ
Sonuç olarak üst ekstremite cerrahisinde; ekonomik, çevreci, yan etki ve komplikasyonu az bir teknik olan infraklaviküler brakiyal pleksus blokajının güvenli bir yöntem olduğu, levobupivakain ile bupivakainin birbirlerine üstünlüklerinin olmadığı gösterilmiştir.
AIM
In our study, it was aimed to compare bupivacaine and levobupivacaine at equal concentration and volume in terms of hemodynamic stability, sensory and motor block onset and end times, first analgesic requirement time, and surgeon satisfaction in the application of infraclavicular brachial plexus blockade performed with a peripheral nerve stimulator.
MATERIAL AND METHOD
After obtaining approval from the ethics committee, patients who would undergo unilateral hand or arm surgery were selected. Forty patients in the ASA I-II-III group, aged between 18-70 years, were included in the study. The patients' blood pressures (systolic, diastolic and mean arterial pressures), heart rate (HR) and peripheral oxygen saturation (SpO2) were monitored. Brachial plexus blockade was performed in all cases using a vertical infraclavicular technique and a peripheral nerve stimulator. The cases included in the study were divided into 2 groups of 20 people. Group I received 30 ml (0.5%; 5 mg/ml) of levobupivacaine, and group II received 30 ml (0.5%; 5 mg/ml) bupivacaine. 5 minutes after the application, the operation area was started to be controlled with a pin-prick test at 5-minute intervals. When the block was settled, the operation was started. The settling time of anesthesia was recorded using the pin-prick test, and the quality of anesthesia and motor block was evaluated with the Holmenn scale. Block onset time, motor and sensory block times were recorded for all patients.
RESULTS
There was no statistically significant difference between the groups in terms of demographic characteristics. (p>0.05) There was no statistically significant difference between the hemodynamic parameters of the groups. (p>0.05) There was no significant difference between the groups in terms of onset of block, duration of sensory and motor block, and analgesic efficacy. (p>0.05)
CONCLUSION
In conclusion, it has been shown that infraclavicular brachial plexus blockade, which is an economical, environmental friendly technique with less side effects and complications, is a safe method in upper extremity surgery, and that levobupivacaine and bupivacaine are not superior to each other.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Klinik Tıp Bilimleri |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Şubat 2022 |
Gönderilme Tarihi | 14 Temmuz 2021 |
Kabul Tarihi | 17 Kasım 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 8 Sayı: 1 |
All site content, except where otherwise noted, is licensed under a Creative Common Attribution Licence. (CC-BY-NC 4.0)