EXPLOITATION OF WOMEN THROUGH THE BODY AND FEELINGS: A CASE STUDY OF MATCHMAKING SHOWS

Yıl 2018, Cilt: 5 Sayı: 1, 1 - 11, 30.01.2018

Sait Yıldırım

Öz

Quantitative indicators on the popularity of matchmaking show lead to a significant effect and field of interest in terms of sociology. In matchmaking programs exploitation through the body and feelings of women occurs by means of capitalism. Corporate identity of marriage and the family are presented in different forms. Corporate and cultural values are presented by simulations progressing over symbols in these programs. Fictions, which lost own reality in modern societies and are formed virtually, blind the reality on the family. Life stories, life styles and actions of the program attendants lead to a deformation in the cultural structure. Reflection of this process is compared to destructive effect of the opportunities which capitalism gives to cultural imperialism on the family in postmodern society. Fictional signs which are presented on TVs can be analysed by semiology. Basic component of audiences and the fiction presented on TV consist of language and symbols. Differences of denotation and connotation in these programs are analysed by interpreting through semiology as a science of constative signs in the society. Aspects which are functioned, seen and reflected to the audience define denotation while facts affecting subconscious through discourse and symbols define connotation. Connotation reflects real aspect of text, discourse or system. Realities according to analysis method of semiology, realities structure according to alternative realities to phenomenological views of myth and symbolic behaviours. In this study, subconscious effects of matchmaking programs on audiences are revealed by analysing denotation and connotation of symbolic signification through semiology. 

Anahtar Kelimeler

Semiology, Denotation, Connotation, Matchmaking Programs, Cultural Imperialism, Family

KADININ BEDENİ VE DUYGULARI ÜZERİNDEN SÖMÜRÜLMESİ: EVLENDİRME PROGRAMLARI ÖRNEĞİ

Öz

Evlilik programlarının popülerliği üzerine nicel göstergeler sosyolojik anlamda önemli bir
etki ve ilgi alanı oluşmasına yol açmaktadır. Evlilik programlarında kadının bedeni ve
duyguları üzerinden kapitalizm aracılığı ile sömürü gerçekleştiği söylenebilir. Evlilik ve
ailenin kurumsal kimliği değişik formlarda sunulmaktadır. Söz konusu programlarda
kurumsal ve kültürel değerler, semboller üzerinden ilerleyen simülasyonlar tarafından
sergilenmektedir. Modern toplumda gerçekliğini yitirmiş ve sanal olarak inşa edilmiş kurgular
aile kurumu üzerindeki gerçekliği köreltmektedir. Programlarda katılımcı bireylerin hayat
hikâyeleri, yaşam biçimleri ve eylemleri kültür yapısında bir dezenformasyona yol
açmaktadır. Bu sürecin yansıması post modern toplumda kapitalizmin kültür emperyalizmine
tanıdığı olanakların aile kurumu üzerindeki yıkıcı etkisi ile karşılaşılmaktadır. Televizyon
ekranlarında sergilenen kurgusal göstergeler semiyoloji aracılığı ile çözümlenebilmektedir.
Seyirci ile ekranda sergilenen kurgunun temel bileşeni dil ve sembollerden oluşmaktadır.
Toplumdaki betimleyici işaretlerin bilimi olarak semiyoloji aracılığı ile programlardaki düz
ve yan anlam ayrımları anlamlandırılarak çözümlemeler yapılmaktadır. Kurgulanan, görünen
ve izleyiciye yansıyan yönü düz anlamı tanımlarken, söylem ve semboller aracılığı ile
bilinçaltını etkileyen olgular yan anlamı ifade etmektedir. Yan anlam metnin, söylemin veya
dizgenin gerçek yönünü yansıtmaktadır. Semiyolojinin analiz yöntem göre gerçeklikler
söylence ve sembolik davranışların fenomonolojik görünümlerine alternatif gerçekliklere göre
yapılanmaktadır. Çalışmada semiyoloji aracılığı sembolik anlamlamaların düz ve yan
anlamları çözümlenerek izleyici kitlesi üzerindeki bilinçaltı etkiler ortaya konulmaya
çalışılmıştır. 

Anahtar Kelimeler

Semiyoloji, Düz Anlam, Yan Anlam, Evlilik Programları, Kültür Emperyalizmi, Aile

Kaynakça

• AKINER, N., Eren, Ş.(2013)“Toplumsal Cinsiyet Bağlamında Evlilik Programları”. Karadeniz Teknik Üniversitesi İletişim Araştırmaları Dergisi (5-6) .(ss. 1-19).
• BARTHES, R.( 1993). Göstergebilimsel Serüven,(Çev.: Mehmet Rifat- Sema Rifat). İstanbul Yapıkredi Yayınları.(Tarih Belirtilmemiş). BARTHES, R.(2011). Çağdaş Söylenler,(Çev.: Tahsin Yücel), İstanbul:Metis Yayınları.(1957).
• BAUDRILLARD, J.(2005). Simülarklar ve Simülasyon,(Çev.: Oğuz Adanır), Ankara: Doğu Batı Yayınları.(1982).
• BAUDRILLARD, J.(2011). Çaresiz Stratejiler,(Çev.: Oğuz Adanır), İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi(1983).
• BAUDRILLARD, J.(2012) Tüketim Toplumu Söylenceleri/Yapıları ,(Çev.: Hasan Deliceçaylı, Ferda Keskin). İstanbul: Ayrıntı yayınları,(1970).
• DAĞTAŞ, B., DAĞTAŞ, E. (2009). “Tüketim Kültürü, Yaşam Tarzları, Boş Zamanlar ve Medya Üzerine Bir Literatür Taraması” Medya, Tüketim Kültürü ve Yaşam Tarzları Türkiye Medyasından Örüntüler, (Ed. Banu Dağtaş, Erdal Dağtaş), (ss. 27-76). Ankara: Ütopya Yayınevi.
• DAĞTAŞ, B., DAĞTAŞ, E. (2009). “Yaygın Medyanın Hafta Sonu Eklerinde Tüketime Dayalı Yaşam tarzı Sunumları” Medya, Tüketim Kültürü ve Yaşam Tarzları Türkiye Medyasından Örüntüler, (Ed. Banu Dağtaş, Erdal Dağtaş), (ss. 167-202). Ankara: Ütopya Yayınevi.
• DEBORD, G.(2012). Gösteri Toplumu ve Yorumlar. (Çev.: Ayşen Emekçi, Okşan Taşkent). İstanbul: Ayrıntı Yayınları(1992).
• DOĞAN, Ş.(2016). “Medyanın Boşanmaya Etkisi”.[Bildiri]. İbrahim Mazman, Halil İbrahim Gök, Çağatay Sarp (Ed.). II. Uluslar ası Ortadoğu Sempozyumu 4-7 Mayıs 2016,(ss. 449- 458). Kırıkkale: Kırıkkale Üniversitesi
• DUMAN, M. Z.(2014). Tüketim toplumu Eleştirel bir bakış, Ankara: Kadim yayınları.
• ERKMAN, F.(1987). Göstergebilime Giriş, İstanbul: Alan Yayıncılık.
• HALAÇOĞLU, B.(2009). “Tüketim Kültürü, Yaşam Tarzları ve 1990’lı Yıllar: Yeni Kuşak Türkiye Sinemasında ‘Marjinal’ Kimlikler” Medya, Tüketim Kültürü ve Yaşam Tarzları Türkiye Medyasından Örüntüler, (Ed. Banu Dağtaş, Erdal Dağtaş), (ss. 267-303). Ankara: Ütopya Yayınevi.
• İMANÇER, D.(2006). “Cinsiyet Rolü Temsili: Medya Kültürü, Feminizm, Televizyon ve Seriyaller”, (Ed. Dilek İmançer). Medya ve Kadın. (ss. 47-67). Ankara: Ebabil Yayınları.
• KAYA, T.(2013). “Televizyonda Yayınlanan İzdivaç Programlarında Toplumsal Cinsiyetin Temsili”, Kadın Araştırmaları Dergisi. 2(13), (ss. 81-110).
• KELLNER, D.(2010). Medya Gösterisi,(Çev.: Zeynep Paşalı). İstanbul: Açılım Kitabevi(2003).
• KORKMAZ, N.(2009). “Türkiye’de Tüketim Kültürü ve Mekansal Ayrışma” Medya, Tüketim Kültürü ve Yaşam Tarzları Türkiye Medyasından Örüntüler, (Ed. Banu Dağtaş, Erdal Dağtaş), (ss. 142-165). Ankara: Ütopya Yayınevi.
• KÖSE, H.(2010). Medya ve Tüketim Sosyolojisi, Ankara: Ayraç Kitabevi.
• NÜFUSÇU, G. A., Yılmaz, A. (2012). “Evlilik Pratiklerinin Dönüşüm/Yeniden Üretim Sürecinde Evlendirme Programları”. Galatasaray Üniversitesi İletişim Dergisi. (16).(ss. 23- 48).
• RAND, A.(2004). Kapitalizm: Bilinmeyen İdeal.(Çev.:Nejdet Kandemmir), İstanbul: Plato Film Yayınları.
• SAYIN, Ö.(2014). Göstergebilim ve Sosyoloji. Ankara: Anı Yayıncılık.
• YAYLAGÜL, L.(2009). “Yarışma Programları, Tüketim Kültürü ve Kültür Emperyalizmi” Medya, Tüketim Kültürü ve Yaşam Tarzları Türkiye Medyasından Örüntüler, (Ed. Banu Dağtaş, Erdal Dağtaş), (ss. 240-267). Ankara: Ütopya Yayınevi.
• Evleneceksen Gel | Show TV.(26 Mayıs 2016). https://www.youtube.com/watch? v=PIgfr3LvKoA&index=5&list=PLalJO3d3oJJn_y4RKKuiMugiPZoglc0jr.
• Evleneceksen Gel | Show TV.(18 Kasım 2016). https://www.youtube.com/watch?v=vcVqUYTU2Q8.
• Mehmet Yücel. (29 Oca 2016). https://www.youtube.com/watch?v=Gj9SpErG36I