Öz-duyarlık, acı, yetersizlik ve yaşam trajedileri karşısında kişinin kendisine nazik davranması, kendisini başkalarından ayrı görmemesi ve yaşadığı deneyimlere farklı anlamlar yüklemesi olarak ifade edilebilir. Dini yönelim ise kişinin dini inanış ve bağlılığının uygulama ve yaşama biçimi olarak ifade edilmesidir. Bu çalışmada öz-duyarlık ile dini yönelim arasındaki ilişki belirlenmeye çalışılmıştır. Veriler Kayseri’de devlet okullarında görev yapan 437 öğretmenden anket yoluyla toplanmıştır. Çalışmaya 257 kadın ve 180 erkek öğretmen katılmıştır. Çalışmada “Öz-duyarlık Ölçeği” ile “Yeniden Yapılandırılmış Müslüman Dini Yönelim Ölçeği” ve kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Verilerin çözümlenmesinde SPSS-25 istatistiksel paket programı kullanılmıştır. Verilerin analizinde nicel analiz tekniklerinden yararlanılmıştır. Çalışmanın bulgularına göre, öğretmenlerin öz-duyarlık düzeyleri ve dini yönelim düzeylerinde ise içsel dini yönelimin en yüksek olduğu, onu sırasıyla fundamental, dışsal ve sorgulayıcı dini yönelim düzeylerinin takip ettiği görülmüştür. Korelasyon analizi sonucunda genel öz-duyarlığın hem içsel dini yönelimle hem de fundamental dini yönelimle pozitif yönde anlamlı ilişki içinde olduğu bulunmuştur. Öz-duyarlığın alt boyutlarında da benzer ilişki düzeyleri tespit edilmiştir. Aşamalı regresyon analizi sonucunda ise öz-duyarlığın alt boyutlarından olan bilinçlilik alt boyutunun içsel dini yönelimle, öz-duyarlığın öz-sevecenlik alt boyutunun fundamental dini yönelimle, öz-duyarlığın izolasyon alt boyutunun da sorgulayıcı dini yönelimle anlamlı düzeyde ilişkili olduğu bulunmuştur.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Research Article |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Ocak 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 8 Sayı: 1 |