This study presents archaeological evidence that demonstrates glass, a vital commodity in ancient maritime trade, had been traded in different locations. The aim of this study is to provide information about the shipwrecks and the glass found in the shipwrecks by determining the routes where the societies took an active role in the maritime trade from the second millennium BC to the fourth century AD carried out the glass trade. The understanding of trade is carried out as an activity related to the purchasing and selling of various substances in ancient times, as it is today. Among the basic commercial items, there are faience, frit, and glass finds, all of which are classified as vitrified ware. In terms of the subject, glass and glass artifacts are viewed as a critical commodity for marine commerce activation. The trade of these structurally fragile artifacts to the Mediterranean, Aegean, and Black Sea coasts reveals the target societies socioeconomic and cultural relationship with glass. The glass trade ship wrecks of Uluburun, Gelidonya, Sanguinaires, Pozzino, Antikythera, Tradeliere, Mljet, Grado, Ouest-Embiez, Iulia-Felix, Porticco, Mellieha ve Ognina which have been studied in this light, are among the important shipwrecks of the glass trade. Glass ingots, beads, glasses/cups, bowls, plates, bottles and glass plates were found as semi-finished products in the ship wrecks. Red, blue, bluish-green and colorless glasses were popularly used. Glass works of this type are inextricably linked to the evolution of the technology/pyrotechnology from which the are made, and they provide information about manufacturing and decoration techniques. The trade network established through the sale of semi-finished products and finished products to the increase in the production of luxury and every day materials, and the maritime activities associated with production had given the glass trade a new dimension.
Ancient Maritime Trade Glass Uluburun Shipwreck Gelidonya Shipwreck
Bu çalışmayla Eskiçağ’da deniz ticaretinin önemli bir alım-satım metası olan camın, farklı lokasyonlarda ticaretinin yapıldığını kanıtlayan arkeolojik veriler tanıtılmıştır. Buradaki amaç MÖ II. binyıldan MS IV. yüzyıla dek deniz ticaretinde aktif bir şekilde rol alan toplumların cam ticaretini gerçekleştirdikleri rotaları belirleyerek bu ticaretin sevkiyatını sağlayan batıklar ve batıklarda bulunmuş camlar hakkında bilgi vermektir. Ticaret anlayışı günümüzdeki gibi Eskiçağ’da da çeşitli maddelerin alım-satımıyla ilgili bir faaliyet olarak yapılmaktadır. Temel ticaret mallar arasında vitrifiye malları şeklinde tanımlanan fayans, frit ve cam buluntuları yer almaktadır. Konumuz açısından cam ve cam eserler ise deniz ticaretindeki aktivasyonun önemli bir metası olarak görülmektedir. Yapısal olarak bu tipteki kırılgan eserlerin Akdeniz, Ege ve Karadeniz kıyılarına dek ticaretinin yapılması, hedef toplumların sosyo-ekonomik ve kültürel bakımdan cam kullanımıyla olan ilişkisini ortaya çıkarmaktadır. Bu kapsamda incelenmiş Uluburun, Gelidonya, Sanguinaires, Pozzino, Antikythera, Tradeliere, Mljet, Grado, Ouest-Embiez, Iulia-Felix, Porticco, Mellieha ve Ognina cam ticaretinin önemli batıkları arasındadır. Batıklarda yarı-bitmiş mamül olarak cam külçeler, boncuk, bardak/fincan, kase, tabak, şişe ve cam levha tespit edilmiştir. Kırmızı, mavi ve mavimsi-yeşil camlar ile renksiz camlar, popüler olarak kullanılmıştır. Bu türevdeki cam eserler, üretildikleri teknolojinin/piroteknolojinin gelişimiyle yakından ilişkili olup, üretim ve bezeme teknikleri hakkında bilgiler sunmaktadır. Yarı-bitmiş mamül ve son halini almış ürün olarak satışından lüks ve gündelik malzemelerin üretiminin artışına ve üretimin denizcilik faaliyetleriyle oluşturulan ticaret ağı, cam ticaretine farklı bir boyut kazandırmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 22 Haziran 2022 |
Yayımlanma Tarihi | 21 Haziran 2022 |
Gönderilme Tarihi | 16 Mayıs 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Sayı: 11 |
ISSN: (online) 2602-2567