ORGANİK TARIMIN EKONOMİK ANALİZİ: KİLİS İLİ UYGULAMASI

Yıl 2019, Cilt: 6 Sayı: 13, 112 - 131, 30.04.2019

Mehmet Serkan Çınaroğlu , Taner Akçacı

Öz

Bilimsel, teknolojik, endüstriyel ve kırsal gelişmişlikle ilgili alanlardaki ilerlemeler, tarımsal faaliyetlerin oluşma şeklini ve tarım faaliyetlerindenbeklentilerin değişmesine yol açmıştır. Bu değişim sürecinin tarım alanlarına etkisi, organik tarım biçiminde ortaya çıkmıştır. Hayvansalvebitkiselüretimlerinibirbütünlükiçindeelealan, toprağın verimliliği ile hayvan sağlığını amaç edinen, gelişmiş bilimsel ve teknolojik verilerden faydalanan; tohumdan toprağa, girdilerden ürünlerin işlemesine kadar belli kurallar içerisinde kontrol etmeyi ve belgelendirmeyi gerekli kılan bir tarımsalsistem olan organik tarım, bir tarım yöntemi olmakla kalmayıp aynı zamanda, sağlık ve hayat formülü olarak da kabul edilmektedir. Toplumlarda çevreye vesağlığabakıştakiduyarlılıkseviyesinedoğruorantılıolarakorganiktarımaolanilgi de yükselmekte ve küresel anlamda organik tarım piyasası her geçen gün büyümektedir.

Bu çalışma, genelde Türkiye’de, özelde ise Kilis ilinde organik tarım ürünlerinin oluşturduğu piyasanın ekonomik boyutu değerlendirilmiştir. Türkiye, özellikle Kilis ili mevcut potansiyelinin çok gerisinde kalarak bünyesinde bulunan ekolojik tarım avantajlarını henüz harekete geçirememiştir. Bu gerçekler ışığında uygulanacaktarımstratejilerinin,ilinihtiyaçlarınıgidermeyeteneğininüstdüzeylerde olması beklenmektedir. Bu süreç içinde, kırsal kalkınmanın amaçlanan seviyede oluşabilmesi için üretici ve tüketicilerin zihninde organik tarımla ilgili farkındalığın arttırılması büyük bir önem taşımaktadır. Kilis ilinin mevcut durumu ve potansiyeli ortaya konulmuş, üretimin arttırılması için çözüm önerilerisunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Organik Tarım, Kırsal Kalkınma

Kaynakça

• Ak, İ. (2007). “Ekolojik Tarım ve Hayvancılık”, 4. Ulusal Zootekni Bilim Kongresi Sözlü Bildiriler, C.1, 490-497, Isparta. Akbay, A. ve Usal, G. (2000). “Ekolojik Tarımda Çiftçi Gelirleri”, Harran Üniversitesi Mühendislik ve Ziraat Fakülteleri, GAP – Çevre Kongreleri, Şanlıurfa. Akgüngör, S. (1998). “IssuesRelatedto Marketing andExtensionforSustainableAgriculturalProduction in Turkey.” TurkishJournal of AgricultureandForestry, TUBITAK - TheScientificand Technical ResearchCouncil of Turkey, Sayı: 22, No: 4 Atlı, S. (2005),Orguder ve Dünya’da, AB ülkelerinde Organik Ürün Pazarları ve İhracatındaki Gelişmeler, Şanlıurfa. Ayla, D. (2011). Türkiye’de Organik Tarım. (Yüksek Lisans Tezi). Trabzon: KaradenizTeknikÜniversitesiSosyalBilimlerEnstitüsüİktisatBölümü. Babaoğlu,M.(2006),Dünya’daOrganikTarımUygulamaları,SelçukÜniversitesi. Ziraat Fakültesi, Tarla Bitkileri, Konya. Candemir,S.,Arpacı,B.B.veAkıncı,İ.E.(2012),“OrganikKırmızıbiberÜretiminde Uygulanan Üretim Sistemlerinin Ekonomik Performanslarının Karşılaştırılması”, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tarım ve Doğa Dergisi, Cilt 15, Sayı 1 Çobanoğlu, F. ve Işın, F. (2009) “Organik Kuru İncir Üreticilerinin Organik Tarım Sistemi Tercihini Etkileyen Kriterlerin Analitik Hiyerarşi Süreci ile Analizi” Tarım Ekonomisi Dergisi, C. 15, S.2 Demirci, R. , Erkuş, A. ve Tanrıvermiş, H., (2002),“Türkiye’de Ekolojik Tarım Ürünleri Üretiminin Ekonomik Yünü ve Geleceği: Ön Araştırma Sonuçlarının Tartışılması”, Türkiye V. Tarım Ekonomisi Kongresi, 18-20 Eylül 2002. Erzurum. Durmaz, D. H. (2010). Türkiye ve Dünya’da Organik Tarımın Ekonomik Boyutu: Organik Tarımın Adana İli Ekonomisindeki Yeri, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir. Er, C. ve Başalma, D. (2008). Organik Tarımdaki Gelişmeler, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara. Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, (2016), Tarımsal Üretim ve Geliştirme Müdürlüğü, Organik Tarım Strateji Belgesi (Taslak), Ankara. Gök,S.A.(2008).ABUzmanlıkÖdevi.DışİlişkilerveAvrupaBirliğiKoordinasyon Dairesi Başkanlığı,Ankara. İlbaş, İ. A. (2009), Organik Tarım (İlkeler ve Mevzuat), Eflatun Yayınevi, Ankara. Marangoz, M. (2008). Organik Ürünlerin Pazarlanması. Bursa: Ekin Yayınevi, s.193. Merdan, K. (2014), Türkiye’de Organik Tarımın Ekonomik Analizi: Doğu Karadeniz Uygulaması. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Erzurum. Olhan, E. (1996), “Türkiye’de Bitkisel Üretimde Girdi Kullanımının Yarattığı Çevre Sorunları ve Organik Tarım Uygulaması-Manisa Örneği”, Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Ekonomisi Bölümü, Ankara. Özbağ,C.B.(2010).Türkiye’deOrganikTarımınEkonomikAnalizi,Yayımlanmamış YüksekLisans Tezi, Uludağ Üniversitesi Fen BilimleriEnstitüsü, Bursa. Rehber, E. (2011), Organik Tarım Ekonomisi,Ekin Basım Yayın Dağıtım, Bursa. Sayın, C. (2002),“Avrupa Birliği’nde Organik Tarıma Yönelik Politikalar”, Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, C. 15, S. 2, Antalya. Sönmez, İ. ve Kaplan, M. (2008) Batı Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü, Derim Dergisi. TÜİK. (2016). Türkiye İstatistik Kurumu Web Sayfası Bitkisel Üretim İstatistikleri; Organik Bitkisel Üretim, Organik Bitkisel Üretim ve Yüzde Değişimi İstatiksel Tabloları http://tuikapp.tuik.gov.tr/bitkiselapp/bitkisel.zul. Erişim Tarihi: 27.01.2017 Usal, G. (2006), Toros Dağ Köylerinde Organik Tarım Yoluyla Üretici Gelirlerini Artırma Olanakları,Yayımlanmamış Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana. Uzun, F. (2006). Organik Tarım Üretim ve İhracatı,Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Vatansever, H. (2007), AB ve Türkiye’de Organik Tarım, Ankara. Weiers, R (2008). Introductionto Business Statistics, 7th. South Western Cenage Learning. http://www.eto.org.tr/tureko.asp,(Erişim Tarihi: 12.12.2016). http://www.ito.org.tr/wps/portal/tesvikler-destekler?initView=true, (Erişim Tarihi: 07.11.2016). http://www.izmirtarim.gov.tr/organik/orgtardon.asp, (Erişim Tarihi: 25.01.2017). http://www.kilis.gov.tr/kurumlar/kilis.gov.tr/DigerDosyalar/TarimHayvancilik/tarim Hayvancilik.pdf, (Erişim Tarihi: 06.02.2017). http://www.tarim.gov.tr/uretim/organiktarim/organiktarim_taslak_strateji.html. (Erişim Tarihi: 11.11.2016).