Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Öğrencilerinin Ritim Eğitimi ve Dans Dersine İlişkin Tutumlarının İncelenmesi

Yıl 2022, Cilt: 3 Sayı: 2, 156 - 167, 29.12.2022

Ayşe Feray Özbal , Arıkan Ektirici , Berk Hakan Yılmaz

Öz

Araştırmanın amacı, beden eğitimi ve spor öğretmenliği bölümünde okuyan öğrencilerin Ritim Eğitimi ve Dans dersine ilişkin düşüncelerini belirlemektedir. Araştırmanın katılımcılarını farklı üniversitelerin Spor Bilimleri Fakülteleri ve Beden Eğitimi ve Spor Yüksek Okulları’nda okuyan ve küme örnekleme yöntemi ile belirlenen 229 (103 kadın, 126 erkek) üniversite öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmada, veri toplama aracı olarak Ayyıldız Durhan ve Gökyürek (2020) tarafından geliştirilen “Ritim Eğitimi ve Dans Dersine Yönelik Tutum Ölçeği” kullanılmıştır. Yapılan analizler sonucunda, cinsiyet değişkeninde kazanım alt boyutunda gruplar arasında anlamlı farklılık tespit edilmiştir (t=2,214, p<,05). Kadın katılımcıların bu alt boyuta ilişkin ortalamalarının erkek katılımcılara göre daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Kadınların ortalamalarının yüksek çıkmasının nedeni, kadınların ritim çalışmalarına daha yatkın olduklarını düşündürmektedir. Katılımcıların saat bazında haftalık dinledikleri müzik süresine göre yapılan analiz sonucunda ise kazanım ve empati alt boyutlarında anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir (F=4,553, p<,012; F=7,397, p<,05). Daha az sürede müzik dinleyen katılımcıların 7 saat ve üzeri müzik dinleyen katılımcılara göre skorlarının daha düşük olduğu sonucuna varılmıştır. Sonuç olarak süre olarak daha çok müzik dinleyen katılımcıların az müzik dinleyenlere göre ruhen daha iyi olması, bedenini tanıması, enerjik olması, koordinasyon, denge ve uyum açısından daha iyi durumda olduğu söylenebilir çünkü müzikle birlikte hareket etmek ve ritim tutmak bahsedilen unsurların gelişimine katkı sağlayabilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Ritim Eğitimi, Dance, Spor, Beden Eğitimi

Investigation of Attitudes of Physical Education and Sports Teaching Students Towards Rhythm Education and Dance Course

Öz

This study aimed to determine the thoughts of the students studying in the physical education and sports teaching department about the Rhythm Education and Dance course. The participants of the research consist of 229 (103 female, 126 male) university students studying at the physical education and sports departments of different universities and determined by the cluster sampling method. "Attitude Scale Towards Rhythm Education and Dance Lesson" developed by Ayyıldız Durhan and Gökyürek (2020) was used as a data collection tool. As a result of the analysis, a significant difference was found between the groups in the gender variable in the achievement sub-dimension (t=2,214, p<,05). Female participants had higher scores. This situation can be explained by the fact that women are more inclined to do rhythm studies. Significant differences were found according to the weekly music listening time of the participants on an hourly basis in the achievement and empathy sub-dimensions (F=4,553, p<,05; F=7,397, p<,05). The participants who listened to music for less had lower scores than the participants who listened to music for 7 hours or more. As a result, it can be said that the participants who listen to music more for some time are better in terms of spirituality, knowing their body, being energetic, coordination, balance, and harmony than those who listen to less music, because moving with the music and keeping rhythm can contribute to the development of the mentioned elements.

Anahtar Kelimeler

Rythm Education, Dance, Sport, Physical Education

Kaynakça

• Açılmış, H., Bedir, D., Gerek, Z., ve Tuzcuoğulları, T. (2021). Spor ve konservatuvar eğitimi alan öğrencilerin ritim algılarının incelenmesi. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 6(4), 359-366. https://doi.org/10.31680/gaunjss.1002677
• Akgül, P. K. (2014). İletişim, dans ve beden dili. Cinius Yayınları
• Aksu, A. İ. (2021). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin dans özyeterliği ve sağlıklı yaşam biçimleri arasındaki ilişki. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Afyon.
• Atılgan, A. O. E. (2003). Ritim eğitiminin kompleks jimnastik beceri öğrenimi ve motor özellikler üzerine etkisinin değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, İstanbul.
• Ayyıldız Durhan, T. ve Gökyürek, B. (2020). Ritim eğitimi ve dans dersine yönelik tutum ölçeği geliştirme çalışması. SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 18(2), 59-76. https://doi.org/10.33689/spormetre.584586
• Başar, Ş. (2016). 6-12 yaş orta-ağır zihinsel geriliği olan çocuklarda ses, ritim ve hareket uygulamaları. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, İstanbul.
• Ceylan, S. (2021). Otizm spektrum bozukluğu olan çocuklarda ritim eğitiminin bazı fiziksel parametreler ve sosyal beceriler üzerindeki etkisinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Düzce.
• Çakır, B. (2016). Sivas yöresine ait türkülerin ritim kalıpları ve bu ritim kalıplarının müzik eğitiminde uygulanabilirliği. Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Dündar, M. (2003). Anaokulu ve ilköğretimin birinci sınıfında ritim eğitimi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(2). Fraenkel, J. R., Wallen, N. E., and Hyun, H. H. (2012). How to design and evaluate research in education. New York: McGraw-Hill Humanities/Social Sciences/Languages.
• Durhan, T. A., ve Gökyürek, B. (2020). Ritim eğitimi ve dans dersine yönelik tutum ölçeği geliştirme çalışması. SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 18(2), 59-76.
• Gerek, Z., Yıldırımer, E. ve Açılmış, H. (2021). Dans ve müzik eğitimi alan konservatuvar öğrencilerinin işitsel ve görsel ritim algılarının incelenmesi. Uluslararası Egzersiz Psikolojisi Dergisi, 3(2), 60-67. https://doi.org/10.51538/intjourexerpsyc.1037878
• Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi. Nobel Akademik Yayıncılık.
• Özkale, B. (2010). Ritim çalışmalarının altı yaş çocuklarının bilişsel becerilerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Sayın Bilgin, S., ve Anlıatamer, F. (2002). Ritim eğitimi ve harekete eşlik, Arya Matbaacılık Yayıncılık Ltd. Şti.
• Sun, M. ve Seyrek, H. (1993). Okul öncesi eğitiminde müzik. Mey Müzik Eserleri Yayınları.
• Wolf, H. (1975). Nonusical effect of the kodaly mussic cirriculum in primary grade children in Primary Grade. Journal Of Learning Disabilities, 8(3). https://doi.org/10.1177%2F002221947500800310
• T.C. Millî Eğitim Bakanlığı (2007). MEGEP (Mesleki Eğitim ve Öğretim Sisteminin Güçlendirilmesi Projesi), Eğlence Hizmetleri Hareket ve Ritim, Ankara.
• Tercan, C. (2016). Topluma katılım aracı olarak dans. Yüksek Lisans Tezi. T.C. Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
• Turan, Z. (2001). Türk halk oyunları türlerinden halayların yapısal özelikleri. Yüksek Lisans Tezi. T.C. Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Türk Dil Kurumu TDK, 2022. Erişim adresi https://sozluk.gov.tr/, Erişim tarihi: 23.06.2022
• Yoncalık, O. (2007). Kültür ve spor bağlamında cinsiyetin "dans" a yönelik tutuma etkisi (beden eğitim ve spor alanında öğrenim gören öğrenciler üzerinde yapılan bir analiz). Milli Eğitim, 36(176), 109-118.