This paper aims at understanding the First World War in the German colony of Deutsch-Ostafrika from all important perspectives. It aims to show that the situation led to a crisis of colonialism; Therefore, it firstly takes a close look at the actual history of the course of the First World War in Deutsch-Ostafrika and its immediate effects for the African population. Its arguments are that German armed forces consisted mainly of African soldiers under white officers, whose constant replacement weakened the army. A lack of supplies and infrastructure led to lootings and the forced recruitment of local porters, of whom many died in service, and whose absence on their fields let to famine. The Germans therefore were at the good will of Africans, what undermined the classical colonial distribution of roles. Until the war there had been an ideological frontier between black Africans and whites of all European nations. This was important to establish a deterring system of representation, to make Africans feel inferior and not to attempt revolt. The war changed this radically, as black soldiers learned to kill white people and to understand their weaknesses. For long, furthermore colonial missionaries had struggled to spread Christianity among natives; the waring Europeans’ display of “Christianity” though led to major setbacks. The following spiritual vacuum was in part filled by the spread of Islam. The paper argues that this interplay of military, ideological and religious points shook the colonial system to its foundations. The article’s final chapter traces how some of the events of the war in Africa then effected the subsequent period.
Deutsch-Ostafrika World War One Colonialism Paul von Lettow-Vorbeck Religion
Bu makale, Alman Deutsch-Ostafrika kolonisinde Birinci Dünya Savaşı'nı tüm önemli açılardan anlamayı ve durumun bir sömürgecilik krizine yol açtığını göstermeyi amaçlamaktadır. Bu nedenle ilk olarak Deutsch-Ostafrika‘da Birinci Dünya Savaşı'nın seyrini ve Afrika nüfusu üzerindeki etkilerini yakından incelemektedir. Almanya’nın silahlı kuvvetleri ağırlıklı olarak beyaz subaylar ve onların emrinde olan Afrikalı askerlerden oluşmaktaydı. Fakat beyaz subayların sürekli değişmesi orduyu zayıflatmaktaydı. Takviyelerin yetersizliği ve alt yapıyla ilgili sorunlar bazı sıkıntılara sebebiyet vermiştir. Bunlardan ilki yağmalar olmuştur. Yağmaların yanında askerler birçok yerli halka zorla hamallık yaptırmış ve onların ölümüne sebep olmuştur. Hamallık yapan yerlilerin kendi tarlalarında çalışmaması sonucu da kıtlık meydana gelmiştir.
Birinci Dünya Savaşı‘na kadar siyah Afrikalılar ve tüm Avrupalı beyazlar arasında ideolojik bir sınır vardı. Kurulan bu sınırın hedefi caydırıcı bir temsil sistemi kurarak Afrikalıları daha aşağı hissettirmek ve onların isyan girişiminde bulunmalarını engellemekti. Savaş, siyah askerlerin beyaz insanları öldürmesi ve beyazların zayıflıklarını anlamasıyla bu fikri kökten değiştirdi. Uzun zaman sömürgeci misyonerler Hıristiyanlığı yerliler arasında yaymak için ciddi mücadele verdiler; fakat Avrupalıların bu Hristiyanlık planları yerliler üzerinde tutmadı ve ters tepki oluşturdu Hristiyanlığa karşı oluşturulan tepki sonrası oluşan manevi boşluk, kısmen İslamiyet’in yayılmasıyla dolduruldu.
Bu çalışmada askeri, ideolojik ve dini konuların etkileşimlerinin sömürge sisteminin temellerini nasıl sarstığı ortaya çıkarılacaktır. Son kısımda ise, Afrika’daki savaş durumunun etkilerinin sonraki yıllarda nasıl ortaya çıktığı ele alınacaktır.
Deutsch-Ostafrika Birinci Dünya Savaşı Sömürgecilik Paul Von Lettow-Vorbeck Din
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Siyaset Bilimi |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2020 |
Gönderilme Tarihi | 31 Mayıs 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 |
Asya Studies dergisinde yer alan eserler Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.