ANTİK ÇAĞ'DA KONYA OVASINI TAŞELİ PLATOSUNA BAĞLAYAN YOLLAR

Yıl 2018, Sayı: 3, 39 - 45, 31.03.2018

Kürşat Bardakcı

https://doi.org/10.31455/asya.390030

Cited By: 1

Öz

Konya Ovası, Batı
Anadolu’dan Akdeniz’e ulaşımı sağlaması itibariyle önemli bir konuma sahiptir. Kavşak
noktasında bulunan Konya Ovası’ndan Akdeniz kıyısına çeşitli yollarla ulaşım
sağlanmaktadır. Bu ulaşım ağlarından birisi de Taşeli Platosu güzergâhıdır.
Taşeli Platosu yol güzergâhlarının bazıları antik dönemden beri
kullanılmaktadır. Söz konusu bu yolları Göksu Nehri ve kolları oluşturmuştur.
Antik dönemde Kalykadnos (Göksu) Vadisi yolu olarak bilinen yolun en önemli güzergâhı;
Seleukeia (Silifke)-Olba (Uzuncaburç)-Claudiopolis (Mut)-Laranda (Karaman)
üzerinden Ikonium’a (Konya) uzanan güzergâhtır. Ayrıca Sertavul Geçidi ile de
ovadan kıyıya ulaşım sağlanmıştır. Sertavul Geçidi ile Konya-Ermenek-Anamur ya
da Konya-Mut-Silifke üzerinden Kıbrıs ve Mısır bağlantısı sağlanmıştır. Bu geçit stratejik konumu sebebiyle antik
dönemde uğrak yeri olmuştur. Bu geçidin önemli özelliklerinden birisi de iklimsel
geçiş noktası olmasıdır. Bunun yanı sıra, bu geçit daha kestirme olmasına
rağmen Gülek Geçidi daha sık kullanılmıştır. Bunun sebebi de Sertavul Geçidi
çevresinin dağlık yapısı ve bölgede yaşayan dağlı kavimler olmuştur. Özellikle
Hellenistik dönemde bölgede büyük bir otorite sahibi olan korsanlar bu geçidi
ellerinde tutmaya çalışmışlardır. Buraya egemen olan siyasi gücün, bu geçitten
geçiş ücreti aldığı da düşünülmektedir. Bu geçiş ücreti ile ekonomik gelir elde
edilmekteydi. Ayrıca günümüzde kullanılan yayla yolları da antik dönem yol
güzergâhlarına benzerliğiyle dikkat çekmektedir. Bu
çalışmanın amacı da, eskiçağda kullanılan bu yolları, antik kaynaklar ve modern
çalışmalar ışığında ortaya çıkarmaktır.

Anahtar Kelimeler

Antikçağ, Yol, Konya Ovası, Taşeli Platosu, Göksu Nehri

Kaynakça

• Antik Kaynaklar:Ksenophon (1998): Anabasis, (Onbinlerin Dönüşü), (Çev: T. Gökçöl), İstanbul: Sosyal Yayınlar.Strabon (1993): Geographica (Antik Anadolu Coğrafyası: XII, XIII, XIV), (Çev: A. Pekman), İstanbul: Arkeoloji ve Sanat Yayınları.Modern Kaynaklar: Alagöz, C. A. (1993): Türkiye’de Yaylacılık Araştırmaları, Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.Bahar, Hasan (1995): “Konya Çevresi Tarih Araştırmaları-I: Hititlerden Romalılar’a Kadar Isauria Bölgesi”, Selçuk Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Edebiyat Dergisi (9-10): 219-246.Bahar, Hasan (1998): “Konya Araştırmaları III; Lykaonia (Konya Merkez Bölgesi)”, Selçuk Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Dergisi (12): 197-206.Bahar, Hasan (2015): “Eskiçağ’da Konya”, Şehirlerin Sevdalısı İbrahim Hakkı Konyalı Armağanı, Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü (7): 271-297.Bardakcı, Kürşat (2017): Hellenistik ve Roma Dönemlerinde Kilikia Bölgesi ile Lykaonia Bölgesi Arasındaki İlişkiler, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.Cronin, H. S. (1902): “First Report of a Journey in Pisidia, Lycaonia and Pamphylia”, The Journal Hellenic Studies, Vol. (22): 94-125.Doğanay, Osman (2005): Ermenek ve Yakın Çevresindeki Antik Yerleşim Birimleri, Konya: Çizgi Kitabevi.French, David (1965): “Prehistoric Sites in the Göksu Valley”, Anatolian Studies, Vol. (15): 177-201.Girginer, K. S. (2000): “Tepebağ Höyük (Adaniia) Kizzuwatna Ülkesinin Başkenti Miydi?”, Efsaneden Tarihe Tarihten Bugüne Adana: Köprübaşı, 70-85.Hall, A. S. (1959): “The Site of Misthia”, Anatolian Studies, Vol. (9): 119-124.İzbırak, Reşat (1972): Türkiye I-II, Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.Jones, A. H. M. (1937): The Cities of the Eastern Roman Provinces, Oxford: Oxford University Press.Kurt, Mehmet (2001): Eskiçağ’da Göksu (Kalykadnos) Havzası, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.Kurt, Mehmet (2009): “Karaman’da Eskiçağlara Ait Kültürel Unsurlar ve Turizm Açısından Önemi”, Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi 21 (2009): 165-196.Lloyd, Seton (2000): Türkiye’nin Tarihi: Bir Gezginin Gözüyle Anadolu Uygarlıkları, (Çev: Ender Varinlioğlu), Ankara: Tubitak Popüler Bilim Kitapları 50.Mellaart, James (1962): “The Late Monuments of Eflatun Pınar and Fasıllar near Beyşehir”, Anatolian Studies, Vol. (12): 111-117.Özsait, Mehmet (1985): M. Özsait, Hellenistik ve Roma Döneminde Pisidia, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi.Ramsay, W. M. (1960): Anadolu’nun Tarihi Coğrafyası, (Çev: Mihri Pektaş), İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Basımevi.Saraçoğlu, Hüseyin (1989): Akdeniz Bölgesi, İstanbul: MEB Yayınları.Uca, Alaadddin (2012): “Karaman’da Kırsal Turizmin Örneği: Sertavul”, Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi (2): 71-75.Ünal A. ve Girginer K. S. (2007): Kilikia-Çukurova İlk Çağlardan Osmanlı Dönemi’ne Kadar Kilikia’da Tarihi Coğrafya, İstanbul: Homer Kitabevi.Ward, W. H. (1886): “Unpulished or Imperfectly Published Hittite Monuments, I. The Façade at Eflatun-Bunar”, The American Journal of Archaelogy and of the History of the Fine Arts, Vol. (2/1): 49-51.Zoroğlu, Levent (1994): “Kelenderis’in İlkçağ Tarihine Ait Notlar”, Türk Tarih Kurumu-XI/1: 437–448.