Kültürel Miras Turizminde Bireysel Seyahat Maliyet Yönteminin Uygulanması

Yıl 2020, , 276 - 286, 21.12.2020

Gülsüm Sadık , Seda Süer

https://doi.org/10.17123/atad.741878

Öz

Çalışmada, kültürel miras turizminin önemli merkezlerinden biri olan Bergama Antik Kenti’nin ekonomik değerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Ekonomik değerin belirlenmesi, kültürel miras alanlarının daha bilinçli kullanılmasına ve sürdürülebilir şekilde yönetilmesine yardımcı olmakta, böylece gelecek kuşaklara aktarılmasını sağlamaktadır. Çalışmada, ekonomik değerin belirlenmesinde yaygın olarak kullanılan Bireysel Seyahat Maliyet Yöntemi uygulanmıştır. Bireysel Seyahat Maliyet Yöntemi’nde kullanılacak verileri elde etmek için, Bergama Antik Kenti’ni 2019 Ağustos ayında ziyaret eden 400 kişiye yüz yüze anket tekniği uygulanmıştır. Çalışmada, Bergama Antik Kenti’nin seyahat maliyeti değerini ölçmek için çoklu doğrusal regresyon modeli kurularak analizi gerçekleştirilmiştir. Çoklu doğrusal regresyon modeli analizinde Bergama Antik Kenti için yıllık bireysel tüketici rantı ve toplam tüketici rantı hesaplanmıştır. Bulgulara göre, Bergama Antik Kenti’nin yıllık bireysel tüketici rantı 26.309 TL, toplam tüketici rantı ise 10.349.329.184 TL/yıl olarak bulunmuştur. Toplam Tüketici Rantı değeri, Bergama Antik Kenti’nin bir yıllık kültürel turizm kullanım değerine karşılık gelmektedir.

Anahtar Kelimeler

Kültürel Miras Turizmi, , Ekonomik Değerleme, , Bireysel Seyahat Maliyet Yöntemi

Kaynakça

• Adamowicz, W. L., Fletcher, J. J. ve Graham T. (1989). Functional Form and the Statistical Properties of Welfare Measures, American Journal of Agricultural Economics, 71 (2): 414-421.
• Alberini, A. ve Longo, A. (2006). Combining the Travel Cost and Contingent Behavior Methods to Value Cultural Heritage Sites: Evidence from Armenia, Journal of Cultural Economics, 30 (4): 287–304.
• Alkan, Y. (2019). Bireysel Seyahat Maliyet Yöntemi Kullanılarak Ekonomik Değer Tespiti: Troya Tarihi Milli Parkı Örneği, Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 21 (3): 633-643.
• Alora, J. ve Nandagiri, L. (2015). Evaluation of Economic Value of Pilikula Lake Using Travel Cost and Contingent Valuation Methods, Aquatic Procedia, 4: 1315- 1321.
• Apostolidis, G. (2017). Applying a Travel Cost Method to Evaluate the Thermal Tourism in Greece: Case Study of Loutraki Arideas Springs, Proceedings of the 8th International Conference on Information and Communication Technologies in Agriculture, Food and Environment (HAICTA) (ss. 482-488). 21-24 Eylül 2017. Yunanistan: Crete Island.
• Baker, R. ve Ruting, B. (2014). Environmental Policy Analysis: A Guide to Non-Market Valuation, Productivity Commission Staff Working Paper, Canberra: Australian Government Productivity Commission.
• Bann, C. (1998). The Economic Valuation of Tropical Forest Land Use Options: A Manual for Researchers. Economy and Environment Program for Southeast Asia. Singapore: Research Report Series.
• Başar, H. (2007). Dilek Yarımadası-Büyük Menderes Deltası Milli Parkının Rekreasyon Amacıyla Kullanımının Ekonomik Değerinin Saptanması: Bir Seyahat Maliyeti Yöntemi Uygulaması. (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi). İzmir: Ege Üniversitesi Tarım Ekonomisi Ana Bilim Dalı.
• Belkayalı, N. (2009). Yalova Termal Kaplıcalarının Rekreasyonel ve Turizm Amaçlı Kullanımının Ekonomik Değerinin Belirlenmesi. (Basılmamış Doktora Tezi). Ankara: Ankara Üniversitesi Peyzaj Mimarlığı Ana Bilim Dalı.
• Bowker, J. M., English, D. B. K. ve Donovan J. A. (1996). Toward a Value for Guided Rafting on Southern Rivers, Journal of Agricultural and Applied Economics, 28 (2): 423-432.
• Can, A. (2018). SPSS ile Bilimsel Araştırma Sürecinde Nicel Veri Analizi. Ankara: Pegem Akademi.
• Clawson, M. ve Knetsch, J. (1966). Economics of Outdoor Recreation. Baltimore: John Hopkins Üniversitesi.
• Czajkowski, M., Giergiczny, M., Kronenberg, J. ve Englin, J. (2019). The Individual Travel Cost Method with Consumer-Specific Values of Travel Time Savings. Environmental and Resource Economics, 74 (3): 961–984.
• Das, S. (2013). Travel Cost Method for Environmental Valuation. Madras School of Economics Dissemination Paper 23. Hindistan: Madras.
• Demir, A. (2013). Determination of the Recreational Value of Botanic Gardens, Kev, London, Hacettepe Journal of Biology and Chemistry, 41 (2): 87-102.
• Demircioğlu, H. (2014). Karatepe-Aslantaş Milli Parkında Rekreatif Kullanımların Ekonomik Analizi ve Yönetsel Araştırmalar. (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi). Kahramanmaraş: Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Orman Mühendisliği Ana Bilim Dalı.
• Dönmez, R. (2013). Trabzon İli Uzungöl Doğa Parkı’ndan Rekreasyonel ve Turizm Amaçlı Yararlanmanın Ekonomik Değerinin Belirlenmesi: Seyahat Maliyeti Yöntemi Uygulaması. (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi). Erzurum: Atatürk Üniversitesi Tarım Ekonomisi Ana Bilim Dalı.
• Fleming, C.M. ve Cook, A. (2008). The Recreational Value of Lake McKenzie, Fraser Island: An Application of the Travel Cost Method, Tourism Management, 29 (6): 1197-1205.
• Gülhan, D. (2016). Sürdürülebilir Kent ve Kentsel Kimlik Örnekler: Birgi ve Bergama. (Basılmamış Doktora Tezi). Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Çevre Ana Bilim Dalı.
• Hotelling, H. (1949), The Economics of Public Recreation; An Economic Study of the Monetary Evaluation of Recreation in the National Park, Washington D.C.: Land and Recreational Planning Division, National Park Service.
• Kalaycı, Ş. (2018). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. Ankara: Dinamik Akademi.
• Mangan, T., Brouwer, R., Lohano, H. D. ve Nangraj, G. M. (2013). Estimating the Recreational Value of Pakistan’s Largest Freshwater Lake to Support Sustainable Tourism Management Using a Travel Cost Model, Journal of Sustainable Tourism, 21(3): 473-486.
• Mathis, M. L., Fawcet, A.A. ve Konda, L.S. (2004). Valuing Nature: A Survey of the Non-Market Valuation Literature, Discussion paper (ss. 93-98), VNT03-01, Houston Advanced Research Center: USA.
• Menkhaus, S. ve Lober, D. J. (1996). International Ecotourism and the Valuation of Tropical Rainforests in Costa Rica, Journal of Environmental Management, 47 (1) :1-10.
• Ortaçeşme, V., Özkan, B. ve Karagüzel, O. (1999). Rekreasyon Alanlarının Ekonomik Değerinin Saptanmasında Seyahat Maliyeti Yönteminin Kullanımı, Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 12 (1): 107-120.
• Ortaçeşme, V., Özkan, B. ve Karagüzel, O. (2002). An Estimation of The Recreational Use Value of Kursunlu Waterfall Nature Park by the Individual Travel Cost Method, Turkish Journal of Agriculture and Forestry, 26 (1): 57-62.
• Ortega, S.T., Alvarez, R.P., Simal, P.D., Luis-Ruiz, J. M. ve Garcia, F.P. (2018). Economic Valuation of Cultural Heritage: Application of Travel Cost Method to the National Museum and Research Center of Altamira, Sustainability, 10 (7): 1-13.
• Özkök, F., Mercan, Ş. O., Yıldırım, H.M., Korkmaz, H., Sünnetçioğlu, S. ve Ayhan, Ç. (2019). Kaz Dağları’nın Turizmdeki Ekonomik Değerinin Seyahat Maliyet Yöntemi ile Belirlenmesi, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 18 (69): 412-424.
• Pak, M. (2003). Orman Kaynağından Rekreasyonel Amaçlı Yararlanmanın Ekonomik Değerinin Tahmin Edilmesi ve Bu Değer Üzerinde Etkili Olan Değişkenler Üzerine Bir Araştırma. (Basılmamış Doktora Tezi). Trabzon: Karadeniz Teknik Üniversitesi Orman Mühendisliği Ana Bilim Dalı.
• Willis, K.G. ve Garrod, G.D. (1991). An Individual Travel Cost Method of Evaluating Forest Recreation, Journal of Agricultural Economics, 42 (1): 33-42.
• Yılmaz, F. (2016). Beydağları Sahil Milli Parkı’nın Rekreasyonel Değeri’nin Belirlenmesi: Seyahat Maliyeti ve Koşullu Değerleme Yöntemi Örneği. (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi). Antalya: Akdeniz Üniversitesi İktisat Ana Bilim Dalı.
• Zhang, F., Wang, X.H., Nunes, P.A.L.D. ve Ma, C. (2015). The Recreational Value of Gold Coast Beaches, Australia: An Application of the Travel Cost Method, Ecosystem Services, 7 (1): 106–114.