Öz
Towards the end of the twentieth century drug use became widespread in Turkey. The use of these substances as a recreational matter apart from their necessary medical use has worried the new regime. The increase in the number of people addicted to these substances has caused many social and economic problems in the society. The state has taken many legal measures and produced new policies to protect new generations from these habits. The state also tried to control the production and sale of drug raw materials.
Since opium agriculture was an important source of income for the Republic of Turkey, the administration at first refrained from entering international alliances that would limit such production. The unjustified accusations of some states, especially England and Egypt, that Turkey was involved in drug smuggling, led to significant debates in the country. For this reason, Turkey has participated in international cooperation on drugs since 1933. The state has made great efforts to eradicate drug smuggling activities and to save the society from this habit.
This study involves social and health policies developed towards drug use in Turkey between the years 1920-1950. The aim of the study is to reveal Turkey's attitude towards drug use, production and export in those mentioned years.
Kaynakça
- Arslan, Y. , Katar, D. , Kayaçetin, F. ve Subası, İ. (2008). “Afyon (Opium) Alkaloitleri ve Önemi”. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi 17 (1-2), 11-11.
- Ceylan, O. (2021). “Cumhuriyetin İlk Döneminde Geleneksel Bir Ürün: Kastamonu Kendirinin (Kenevir) Tarihsel Gelişimi (1923-1950)”. Belgi 22, 195-218.
- Çıtır, B. (2015). “Uluslararası Afyon Anlaşmalarında Osmanlı İmparatorluğu”. Sosyal ve Kültürel Araştırmalar Dergisi I (I), 17-47.
- Çolak, F. (2013). “Anadolu’da Afyon Ziraati ve Ticaretine Dair İzlenimler”. The Journal of Academic Social Science Studies 6, 513-529.
- Hamdi, H. (1928). Sıhhî Müze Rehberi. Ankara: Yenigün Matbaası.
- Öner, M. Z.(2010). “Türk Ceza Kanunu’nda Uyuşturucu Madde İmal, İthal ve İhraç Suçları”. TBB Dergisi 88, 106-151.
- Tekin, M. (2005) “Cumhuriyet Döneminde Türkiye’de Uyuşturucu Madde Kullanımı ile Mücadele (1920-1940)”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Atatürk İlkeleri ve İnkılâp Tarihi Ana Bilim Dalı, İstanbul, .24-26.
- Tezcan, D. (1982). “Uyuşturucu Madde Kaçakçılığını Önleme Tedbirleri”. Ankara Ünv. SBF Dergisi 37, 205-215.
Öz
Yirminci yüzyılın sonlarına doğru uyuşturucu madde kullanımı Türkiye’de yaygınlaşmıştır. Bu maddelerin tıbbi kullanımının dışında keyif verici bir madde olarak halk tarafından kullanılması yeni rejimi kaygılandırmıştır. Bu maddelere bağımlı olan insan sayısının artması toplumda birçok sosyal ve ekonomik sorunlara sebep olmuştur. Devlet, yeni nesillerin bu alışkanlıklardan uzak durması için birçok yasal tedbirler almış ve yeni politikalar üretmiştir. Devlet aynı zamanda uyuşturucu madde üretim, satışını denetim altına almaya çalışmıştır.
Afyon ziraatı Türkiye Cumhuriyeti’nin önemli bir gelir kaynağı olduğu için yönetim, ilk başlarda bu üretimi sınırlayacak uluslararası ittifaklara girmekten çekinmiştir. Başta İngiltere ve Mısır olmak üzere bazı devletlerin, Türkiye’nin uyuşturucu madde kaçakçılığı yaptığına dair haksız ithamları ülkede önemli tartışmalara yol açmıştı. Bu nedenle Türkiye 1933 yılından itibaren uyuşturucu madde konusundaki uluslararası işbirliklerine katılmıştır. Devlet, uyuşturucu madde kaçakçılık faaliyetlerini yok etmek ve toplumu bu kötü alışkanlıktan kurtarmak için oldukça çaba harcamıştır.
Bu çalışma 1920-1950 yılları arasında Türkiye’de uyuşturucu madde kullanımı ile ilgili geliştirilen sosyal ve sağlık politikalarını kapsamaktadır. Çalışmanın amacı söz konusu yıllarda Türkiye’nin uyuşturucu madde kullanımı, üretimi ve ihracına yönelik tavrını ortaya koymaktır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Arslan, Y. , Katar, D. , Kayaçetin, F. ve Subası, İ. (2008). “Afyon (Opium) Alkaloitleri ve Önemi”. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi 17 (1-2), 11-11.
- Ceylan, O. (2021). “Cumhuriyetin İlk Döneminde Geleneksel Bir Ürün: Kastamonu Kendirinin (Kenevir) Tarihsel Gelişimi (1923-1950)”. Belgi 22, 195-218.
- Çıtır, B. (2015). “Uluslararası Afyon Anlaşmalarında Osmanlı İmparatorluğu”. Sosyal ve Kültürel Araştırmalar Dergisi I (I), 17-47.
- Çolak, F. (2013). “Anadolu’da Afyon Ziraati ve Ticaretine Dair İzlenimler”. The Journal of Academic Social Science Studies 6, 513-529.
- Hamdi, H. (1928). Sıhhî Müze Rehberi. Ankara: Yenigün Matbaası.
- Öner, M. Z.(2010). “Türk Ceza Kanunu’nda Uyuşturucu Madde İmal, İthal ve İhraç Suçları”. TBB Dergisi 88, 106-151.
- Tekin, M. (2005) “Cumhuriyet Döneminde Türkiye’de Uyuşturucu Madde Kullanımı ile Mücadele (1920-1940)”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Atatürk İlkeleri ve İnkılâp Tarihi Ana Bilim Dalı, İstanbul, .24-26.
- Tezcan, D. (1982). “Uyuşturucu Madde Kaçakçılığını Önleme Tedbirleri”. Ankara Ünv. SBF Dergisi 37, 205-215.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Erken Görünüm Tarihi | 31 Aralık 2021 |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2021 |
| Kabul Tarihi | 27 Aralık 2021 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 4 Sayı: 5 |
Dergimiz CrossRef üyesidir
ANKARA