Changes and Current State in the Transportation Sector in Turkey

Yıl 2016, Cilt: 21 Sayı: 36, 135 - 156, 02.08.2016

TAŞKIN Deniz

https://doi.org/10.17295/dcd.79471

Cited By: 17

Öz

Abstract

                In this study, road, rail, sea and air current situation in Turkey of the transport system it has been examined. While rail transport forefront until the 1950s in Turkey, starting from this year, Marshall Aids is past the rule with the impact of road transport within the scope of the planned period.  Sea transport in the 1980s and the air transport began to develop after 1990. However, especially in maritime transport could not be reached at desired levels. Significant improvements in the airline and rail transport have started to happen with the investments made in recent years. The establishment of a private airline will start the fast trains, such as making advances have transformed the two-way road transport sector in Turkey is also a major area of employment. Today, 89.5 % of the nominal current situation with 89.8 % of passenger transport and freight transport in Turkey are provided with transportation. Spatial and ensuring integration between the transport sector, which leads to functional changes in the city, and both quantitative and qualitative consideration should be given to increasing the quality. Primarily related to the subject in this research sources, including the structure of the existing transportation system in Turkey (books, articles, reports, theses,) and the scanned data in the web pages of the relevant institutions.The numerical data obtained subsequently visualized by means of tables. Results indicating the current situation and has presented suggestions for the improvement.

 Key Words: Turkey, Road transportation, Railway transportation, Airway transportation, Seaway transportation.

TÜRKİYE’DE ULAŞIM SEKTÖRÜNDE YAŞANAN DEĞİŞİMLER VE MEVCUT DURUM

Öz

Bu çalışmada karayolu, demiryolu, denizyolu ve havayolu ulaşım sistemlerinin Türkiye’deki mevcut durumu incelenmiştir. Türkiye’de 1950’li yıllara kadar demiryolu ulaşımı ön planda iken bu yıllardan itibaren Marshall Yardımları’nın da etkisi ile planlı dönem kapsamında üstünlük karayolu ulaşımına geçmiştir. Deniz yolu ulaşımı 1980’li yıllardan, havayolu ulaşımı ise 1990’lardan sonra gelişmeye başlamıştır. Ancak özellikle denizyolu ulaşımında istendik düzeye ulaşılamamıştır. Havayolu ve demiryolu ulaşımında önemli gelişmeler son dönemde yapılan yatırımlar ile gerçekleşmeye başlamıştır. Özel havayolu şirketlerinin kurulması, hızlı tren seferlerinin başlaması, çift yönlü karayollarının yapılması gibi gelişmeler Türkiye’de ulaşım sektörünü aynı zamanda önemli bir istihdam alanına dönüştürmüştür. Günümüzde Türkiye’de mevcut durum itibari ile yolcu taşımacılığının % 89.8’i ve yük taşımacılığının % 89.5’i karayolu ulaşımıyla sağlanmaktadır. Mekansal ve şehirlerde fonksiyonel değişimlere yol açan ulaşım sektörleri arasında entegrasyonun sağlanması ve hem nicel hem de nitel kalitesinin artırılmasına önem verilmelidir.

Türkiye’de ulaşım sistemlerinin mevcut yapısını kapsayan bu araştırmada öncelikle konu ile ilgili kaynaklar (kitap, makale, rapor, tez, …) ve ilgili kurumların internet sayfalarındaki veriler taranmıştır. Ardından elde edilen sayısal veriler tablolar aracılığı ile görselleştirilmiştir. Sonuçlar belirtilerek mevcut durum ve geliştirilmesine yönelik öneriler sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Türkiye, Ulaşım Coğrafyası, Karayolu, Demiryolu, Havayolu, Denizyolu

Kaynakça

• AVCI, Sedat, (2005), Ulaşım Coğrafya Açısından Türkiye’nin Ulaşım Politikaları ve Coğrafi Sonuçları, Ulusal Coğrafya Kongresi 2005, Bildiriler Kitabı, s: 87-96.
• BAKIRCI, Muzaffer, (2012), Ulaşım Coğrafyası Açısından Türkiye’de Havayolu Ulaşımının Tarihsel Gelişimi ve Mevcut Durumu, Marmara Coğrafya Dergisi, Sayı 25, s: 340-377.
• ÇEKEROL, Gülşen Serap, NALÇAKAN, Meserret, (2011), Lojistik Sektörü İçerisinde Türkiye Demiryolu Yurtiçi Yük Taşıma Talebinin Ridge Regresyonla Analizi, Marmara Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt 3, Sayı 2, s: 321-344.
• DHMİ, (2009), Kuruluş Tarihçesi, 2009 Faaliyet Raporu, Ankara, s: 16.
• DOĞANAY, Hayati, (1997), Türkiye Ekonomik Coğrafyası, Çizgi Kitabevi, Konya, s. 456.
• DPT, (2005), Karayolu Ulaşımı Özel İhtisas Raporu No: 33, Ankara.
• ERTİN, Gaye, (1998), Türkiye Coğrafyası: Ulaşım, TC Anadolu Üniversitesi Yayınları No: 1069, s: 185-197.
• KAPLUHAN, Erol, (2014), Ulaşım Coğrafyası Açısından Türkiye’de Karayolu Ulaşımının Tarihsel Gelişimi ve Mevcut Yapısı, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt 7, Sayı 33, s: 426-439.
• KAYA, Sait, (2008), Türkiye’de Ulaştırma Sektörünün Genel Görünümü ve Sorunları, AR-GE Bülten, Şubat, s: 31-38.
• KGM, (2007), Stratejik Plan 2007-2011, KGM Yayını, Ankara, http://www.kgm.gov.tr/SiteCollectionDocuments/KGMdocuments/Kurumsal/StratejikPlan/strateji.pdf (erişim tarihi: 22.09.2015)
• KURT, Cihan, (2010), Türkiye’de Ulaştırma Sektörü İçerisinde Lojistiğin Yeri ve Önemi, İstanbul Üniversitesi, s: 44, 45, 46.
• T.C. ULAŞTIRMA, DENİZCİLİK ve HABERLEŞME BAKANLIĞI, (2015), T.C. Demiryolları İstatistik Yıllığı 2010-2014, Araştırma Planlama ve Koordinasyon Dairesi Başkanlığı İstatistik Şubesi, Ankara.
• THY, (2011), Türk Hava Yolları Tarihçesi, http://www.turkishairlines.com/tr-tr/kurumsal/tarihce (erişim tarihi: 15.06.2015)
• TÜMERTEKİN, Erol, (1965), Münakale Coğrafyası Hakkında, İstanbul Üniversitesi Coğrafya Ens. Dergisi, Sayı: 15.
• TÜMERTEKİN, Erol, ÖZGÜÇ, Nazmiye, (1999), Ekonomik Coğrafya, Çantay Kitabevi, İstanbul, s. 590, 594, 595.
• TÜSİAD, (2007), Kurumsal Yapısı, Yasal Çerçevesi ve Göstergeleriyle Ulaşım Sektörü, İstanbul, TÜSİAD Yayın No: 20073/431, s: 170.
• ULAŞTIRMA BAKANLIĞI, (2009), 2002’den 2008’e Sivil Havacılık, Sivil Havacılık Genel Müdürlüğü Yayını, Ankara, s: 17.
• ULAŞTIRMA BAKANLIĞI, (2010), Türkiye Ulaşım ve İletişim Stratejisi Hedef 2023, Ankara, s: 33, 41, 48, 68, 69, 74, 96, 97.
• ULAŞTIRMA BAKANLIĞI, (2015), 2003-2014 İstatistiklerle Ulaştırma Denizcilik ve Haberleşme, Strateji Geliştirme Başkanlığı, Anakara, s: 11, 18, 30, 41, 54, 56, 61, 106, 108.