BALIKESİR ŞEHRİNDE GÜVENLİKLİ SİTELER, ÇAĞDAŞ KENT ÖRNEĞİ

Yıl 2015, Cilt: 20 Sayı: 34, 157 - 170, 06.04.2015

Alpaslan Aliağaoğlu

https://doi.org/10.17295/dcd.33188

Cited By: 6

Öz

Güvenlikli toplumlar, şehirlerin farklı yerlerinde, özellikle
çeperlerinde ortaya çıkan farklı büyüklükte olan ve girişi kontrol edilen özel
konut alanlarıdır. Güvenlikli siteler konusunda yapılan çalışmalarda daha çok
büyük şehirler ele alınmış, küçük şehirler incelenmemiştir. Bu çalışmada gerçek
manada büyük olmayan bir şehirde (Balıkesir) ortaya çıkan güvenlikli site,
Çağdaş Kent örneğinde ele alınmaktadır. Çalışmada Blakely ve Snyder
tipolojisi (1997) kavramsal çerçeve olarak kullanılmış; veriler anket metoduyla
elde edilmiştir. Sonuçta görülmektedir ki Çağdaş kent güvenlikli sitesi, elit
güvenlikli toplumlara benzemektedir. Ancak bu benzerlik bütünüyle bir
benzerlik olmaktan uzaktır. Bu bağlamda Çağdaş kent güvenlikli toplumunun
kendine özgü özellikleri olduğu söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

Güvenlikli toplum, elit güvenlikli toplum, Çağdaş Kent, Balıkesir

Kaynakça

• Kaynaklar
• Akçal, A. (2004). Place Attachment in Gated Communities: A Case study in Bilkent Housing Settlements, Bilkent Üniversitesi, Güzel Sanatlar Enstitüsü Basılmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Akyol Altun,T.D. (2012). “İzmir’de Yeni Bir Konut Üretim Süreci olarak Kapalı Konut Siteleri”, İdeal Kent, Kent Araştırmaları Dergisi, S. 6, s. 40-61.
• Alver, K. (2013). Siteril Hayatlar, Kentte Mekânsal Ayrışma ve Güvenlikli Siteler, 3. Baskı, Hece Yayınları, Ankara.
• Atkinson, R., Filint, J. (2004). “Fortress UK? Gated Communities, the Spatial Revolt of the Elites and Time-Space Trajectories of Segregation”, Housing Studies, Vol. 19, No. 6, s. 875-892.
• Aydın, S. (2012). “İstanbul’da ‘Orta Sınıf’ ve Kapalı Siteler”, İdeal Kent, Kent Araştırmaları Dergisi, S. 6, s. 96-123.
• Baycan Levent, T., Gülümser, A.A. (2007), “Gated Communities in Istanbul: The New Walls of the City”, EURODIV PAPER.
• Berköz, L. (2012). “Güvenlikli Yerleşmeler: Konut Kullanıcılarının Yaşam Tercihlerindeki Değişim”, İdeal Kent, Kent Araştırmaları Dergisi, S. 6, s. 172- 189.
• Blakely, E.J., Snyder, N.G. (1997). Fortress America: Gated Communities in the United States, Brookings Institution Press, Washington, D.C.
• Blakely, E.J., Snyder, N.G. (1997). “Divided We Fall: Gated and Walled Communities in the Uneted State”, Architecture of Fear, İçinde Nan Ellin, Princeton Architectural Press, New York.
• Blandy, S., Lister , D. (2005). “Gated Communities: (Ne)Gating Community Development ?”, Housing Studies, Vol. 20, No. 2, s. 287-301.
• Caldeira, TPR. (1996). “Fortified Enclaves: New Urban Segregation, Public Culture, Vol. 8, s. 303-328.
• Firidin Özgür, E. (2006). “Sosyal Mekânsal Ayrışma Çerçevesinde Yeni Konutlaşma Eğilimleri: Kapalı Siteler, İstanbul, Çekmeköy Örneği”, Planlama 4, s. 79-95.
• Geniş, Ş. (2007). “Producing Elite Localities: The Rise of Gated Communities in Istanbul, Urban Studies, Vol. 44, No. 4, s. 771-798.
• Grant, J., Mittelsteadt, L. (2004), “Types of Gated Communities”, Environment and Planning B: Planning and Disign, Vol. 31, s. 913-930.
• Grant, J., Rosen, G. (2009). “Armed Compounds and Broken Arms: The Cultural Production of Gated Communities”, Annals of Association of American Geographers, Vol. 99(3), s. 575-589.
• Güzey, Ö. (2014). “Neoliberal Urbanism Restructuring the City of Ankara: Gated Communities as a New Life Style in a Suburban Settlement”, Cities, Vol. 36, s. 93-106.
• Işık, O., Pınarcıoğlu, M.M. (2013). Nöbetleşe Yoksulluk Sultanbeyi Örneği, İletişim Yayınları, İstanbul.
• Irazabal, C. (2015), “Localizing Urban Design Traditions: Gated and Edge Cities in Curitiba. http://academiccommons.columbia.edu/catalog.
• İnal Çekiç, T., Gezici F. (2009). “Gated Communities leading Development on Periphery of İstanbul, İTU AIZ, Vol. 6, No. 2, s. 73-97.
• Keyder, Ç. (2006). “Enformel Konut Piyasasından Küresel Konut Piyasasına”, İstanbul Küresel ile Yerel Arasında, İçinde Çağlar Keyder, s. 171-191, Metis, İstanbul.
• Kurtuluş, H. (2005). “İstanbul’da Kapalı Yerleşmeler: Beykoz Konakları Örneği”, İstanbul’da Kentsel Ayrışma, İçinde Hatice Kurtuluş, s. 161-186, Bağlam Yayıncılık, İstanbul.
• Le Goix, R. (2004). “Gated Communities: Sprawl and Social Segregetion in Southern California”, Housing Studies, Vol. 20, No. 2, s. 323-343.
• Low, S.M. (2001). “The Edge and Center: Gated Communities and the discourse of Urban Fear”, American Anthropologist, Vol. 103, No. 1, 45-58.
• Morgan, L. (2013), “Gated Communities: Institutionalizing Social Strafication”, Geographical Bulletin 54, s. 26-40.
• Öncel, A.D, Özaydın, G. (2012), “Kapalı Site Olgusunun Değişim Sürecine Bir Bakış: Beykoz Soğuksu Örneği”, İdeal Kent, Kent Araştırmaları Dergisi, S. 6, s. 62-83.
• Pérouse, J., Danış, D. (2005). “Zenginliğin Mekânda Yeni Yansımaları: İstanbul’da Güvenlikli Siteler, Toplum ve Bilim 104, s. 92-123.
• Pérouse, J. (2011), İstanbul’la Yüzleşme Denemeleri, Çeperler, Hareketlilik ve Kentsel Bellek, İletişim, İstanbul.
• Pérouse, J. (2012). “Kapalı Dikey Rezidanslar ve Üst Sınıfların Merkeze Koşullu Dönüş Eğilimi: Eleştirel Bir Değerlendirme”, İdeal Kent, Kent Araştırmaları Dergisi, S. 6, s. 84-95.
• Roitman, S. (2005).” Who Segregates Whom? The Analysis of Gated Community in Mendoza, Argentina”, Housing Studies, Vol. 20, No. 2, s. 303-321.
• Roitman, S. (2010). “Gated Communitiesİ Definitions, Causes, Consequences”, Urban Design and Planing 163, s. 31-38.
• Tanülkü, B. (2012). “Güvenlikli Siteler Arası Rekabet: Ahlaklı Kapitalizmin Kimlik Üzerindeki Etkisi”, İdeal Kent, Kent Araştırmaları Dergisi, S. 6, s. 124-153.
• Yönet, N.A., Yirmibeşoğlu, F. (2015 ). “Gated Communities in Istanbul: Security and Fear Of Crime”, İnternet. Erişim: 15 Mart 2015.
• Webster, C. (2001). “Gated Communities of Tomorrow”, The Town Planning Review, Vol.72, No. 2, s. 149-170.