Amaç: Bu çalışmanın amacı farklı irrigasyon
aktivasyon tekniklerinin kök kanal dentin mikrosertliği üzerindeki etkisini
değerlendirmektir.
Gereç ve Yöntem: Bu çalışma için 40
adet tek kanal ve köke sahip diş kullanıldı. Kök kanalları Flex Master sistemi
kullanılarak 30.06 numaralı eğeye kadar şekillendirildi ve rastgele 4 gruba
ayrıldı (n=10). Grup 1’de sodyum hipoklorit Er:YAG lazer (Preciso) ile aktive
edildi. Grup 2’de foton-indüklü fotoakustik dalgalanma aktivasyon tekniği
(PIPS) kullanıldı. Grup 3’te ise
EndoActivator ile sodyum hipokloritin aktivasyonu sağlandı. Geleneksel şırınga
irrigasyon (GŞİ) yöntemi ise kontrol grubu olarak şeçildi (Grup 4). İrrigasyon
aktivasyonu sonrası dişlerden yatay yönde kesit alındıktan sonra koronal, orta
ve apikal üçlüye denk gelen bölgelerden kesitler seçildi ve kök kanal lümeninin
100 µm uzağındaki dentin, Vicker’s mikrosertlik testine tabi tutuldu. Elde edilen verilere Kruskal-Wallis ve
Wilcoxon-Signed Rank testi uygulandı.
Bulgular: Gruplar arasında kök kanal dentin
mikrosertliği açısından anlamlı farklılık bulunmamaktadır (P˃0.05). Her bir
grup kendi içerisinde değerlendirildiğinde ise kontrol grubu hariç diğer
gruplarda bölgeler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık
bulunmaktadır (P˂0.05).
Sonuç: Bu çalışmada kullanılan irrigasyon
aktivasyon yöntemlerinin kök kanal dentin mikrosertliği üzerinde olumsuz etkisi
gözlenmemiştir.
Anahtar kelimeler: EndoActivator,
Er:YAG, Mikrosertlik, PIPS
THE EFFECT OF DIFFERENT
IRRIGATION ACTIVATION TECHNIQUES ON THE MICROHARDNESS OF ROOT CANAL DENTIN
ABSTRACT
Aim: The purpose of this
study was to evaluate the efficiency of different irrigation activation
techniques on the microhardness of root canal dentin.
Material
and Methods:
A total of 40 single rooted human teeth were selected. Root canals were
prepared by using FlexMaster system up to size 30.06 before being assigned
randomly to four groups (n=10) according to final irrigation technique. Sodium
hypochloride were activated using Er:YAG laser (group 1), Er:YAG laser using
photon-initiated photoacoustic streaming (PIPS, group 2) and EndoActivator
system (group 3). Conventional syringe irrigation (CSI) was selected as a
control group (Group 4). After irrigation activation, roots were sectioned in
slices and the fragment corresponding to the apical, middle and coronal third
was submitted to Vicker’s microhardness test at depth of 100 µm. Data were analyzed
statistically using Kruskal-Wallis and Wilcoxon-Signed Rank test.
Results: There was no significant
difference among the groups (P>0.05). Within the groups there was
significant difference between root canal regions except CSI group (P˂0.05).
Conclusion: According to our results, irrigation activation
techniques did not alter microhardness of root canal dentin adversely.
Keywords: EndoActivator, Er:YAG, Mikrohardness,
PIPS
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 14 Haziran 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 27 Sayı: 2 |
Bu eser Creative Commons Alıntı-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır. Tıklayınız.