Turgut Uyar’ın Ölü Yıkayılar Şiirinde Diyalojizm

Yıl 2020, Sayı: 64, 81 - 90, 26.06.2020

Yasemin Koç

Öz

Turgut
Uyar’ın Her Pazartesi adlı şiir
kitabında yer alan Ölü Yıkayıcılar
şiiri anlatımcı bir şiirdir. Şiir çok sesli olması hasebiyle dramatik monolog
ve diyalojizm üzerinden incelenmeye açık bir şiirdir. Şiir ölen birinin üzerine
inşa edilmiştir.  Şiirde ölenin cinsiyeti
belli değildir-ölen kadın mıdır erkek midir açık değildir- aslında bu
ayrıntının bir önemi de yoktur. Olmuş olan biri ölmüştür ve fakat ölüm aynı
zamanda olagelendir. Şiir dört bölümden oluşmaktadır. Bir ölünün evindeki
sesler, ölenlerin sesleri -ölenlerin sesleri diyoruz, çünkü şiirde ölü sesi
çoğalmıştır, sesler artarak ‘biz’e dönüşmüştür. Bu bölüm bir koro işlevi görevi
de görmektedir- bir ölüye yetişmeye çalışan birinin sesi -bahse konu olan biri
ölenin akrabası mıdır, bir yakını mıdır, arkadaşı mıdır, yoksa sadece sıradan
bir tanıdığı mıdır belirtilmemiştir- ve cenaze merasimini olduğu gibi yansıtan
birinin sesidir. Bu makalede Ölü
Yıkayıcılar’ın çok sesli bir şiir olduğu, farklı anlatıcılar tarafından
oluştuğu, diyalojizm ile ölümün bir fenomene dönüştüğü ortaya koyulacaktır.

The
poetry,“Ölü Yıkayıcılar (DeadWashers)”which is in Turgut Uyar's poetry book
“Her Pazartesi (Every Monday) is a narrative poem”. The poem is open to study through
dramatic monologue end diologism because of its polyphony. The poem is built on
someone who died. In the poem, the gender of the deceased is not known - it is
not clear whether he is a man or a woman - in fact this detail does not matter.
Anyone who is dead has died, but death is also prevalent.
The poetry has consisted of four parts. Voices in the house of the dead; we say
the voices of the dead – thevoices of thedead, because in the poem the voice of
the dead has multiplied, voices gradually increased to ‘us’.This section also serves
as a choir – the voice of a person trying to catch up to dead - It is not
stated that the person who mentioned whether is a relative, a cognate, a
friend, orjust an ordinary acquaintance of the deceased- and the voice of
someone who reflects the funeral as it is. In this article it will be revealed that
“Ölü Yıkayıcılar (DeadWashers)” is a polyphonic poem, formed by different narrators,
and dialogism and death turn into a phenomenon.

 

Anahtar Kelimeler

Turgut Uyar, diyalojizm, şiir

Kaynakça

• Bahtin, Mihail. (2004). Dostoyevski Poetikasının Sorunları. (Çev. Cem Soydemir) İstanbul: Metis Yayınları.Baker, Ulus. (2018). Sanat ve Arzu. (Ed.Tansu Açık) İstanbul: İletişim Yayınları.Cevızci, Ahmet. (2005). Felsefe Sözlüğü. İstanbul: Paradigma Yayınları.Dervişcemaloğlu, Bahar. (2014). Anlatıbilime Giriş. İstanbul: Dergâh Yayınları.Deveci, Cem. (1999) “İsmi İnsan, Kendisi Kaygı Olsun: Heidegger’de Kaygının Varlıkbilimsel Değeri”Doğu Batı Düşünce Dergisi, S.6,s. 55-71Dirlikyapan, Devrim. (2016).Ölümü Gömdüm Geliyorum Edip Cansever Şiirinde Varolma Biçimleri. İstanbul: Metis Yayınları.Heidegger, Martin. (2011). Varlık ve Zaman. (Çev. Kaan Ökten) İstanbul: Agora Kitaplığı.Jahn, Manfred. (2012). Anlatıbilim.(Çev. Bahar Dervişcemaloğlu) İstanbul: Dergâh Yayınları.Kartal, Onur. (2017). Başkasının Politikası Husserl. Heidegger, Levinas. İstanbul: İletişim Yayınları.Uyar, Turgut.(2017). Büyük Saat. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.