Denizli Atatürk ve Etnografya Müzesi Tekstil Ürünlerinin Sergileme ve Koruma Koşullarına Öneriler

Yıl 2020, Cilt: 26 Sayı: 45, 650 - 661, 22.10.2020

Ayşegül Koyuncu Okca , Ezgi Kabukçu

https://doi.org/10.32547/ataunigsed.774500

Cited By: 1

Öz

Denizli merkezinde 19. yüzyılın sonlarında inşa edildiği düşünülen yapı, restorasyon sonrası günümüzde “Denizli Atatürk ve Etnografya Müzesi” olarak kullanılmaktadır. Müzede Denizli merkezi ve ilçelerine ait etnografık eserler ve Atatürk’ün kullandığı eşyalar sergilenmektedir. Sergilenen tekstil ürünleri, Denizli’nin kültürünü yansıtan önemli eserlerdendir. Müzedeki tekstil ürünler; üç etek, şalvar, cepken, göynek gibi yöresel kıyafetler, tel kırma, dastar gibi aksesuar ve el işlemelerinden oluşmaktadır. Eserler vitrinlerin içinde, günlük yaşamın canlandırmasının yapıldığı konak bölümünde ve mankenlerin üzerinde sergilenmektedir. Bu çalışma müze içerisinde sergilenmekte olan tekstil ürünlerinin sergilenme ve korunma koşulları incelenmesi ve eserlerin geleceğe daha doğru, güvenli ve çağdaş müzecilik anlayışına uygun bir şekilde aktarılması için önerilerin sunulmasını amaçlamaktadır. Bu amaca yönelik envanter bilgilerine ulaşılabilen seçilmiş örnek eserler üzerinden gözlemler ve incelemeler aktarılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Kültür, Tekstil, Etnografik Tekstiller, Denizli Atatürk ve Etnografya Müzesi, Sergileme

Suggestions for Exhibition and Conservation Conditions of Denizli Atatürk and Ethnography Museum Textile Products

Öz

The building, which is thought to have been built in Denizli center at the end of the 19th century, is used as Denizli Atatürk and Ethnography Museum after the restoration. Ethnographic artifacts belonging to Denizli city center and districts and items used by Atatürk are exhibited in the museum. The textile products on display are among the important artifacts reflecting the ethnography of Denizli. The textile products in the museum consist of uc etek, local clothing such as shawls, pockets and goynek, accessories and hand embroideries such as tel kırma and dastar. The works are exhibited in the window displays, in the section where daily life is revitalized and on the mannequins. The aim of this study is to examine the conditions of exhibition and protection of textile products on display within the museum and present proposals for the transfer of the works to the future in a more accurate, safe and contemporary manner of museums. In line with this purpose, 8 artifacts, which were selected as a sample of which inventory information could be accessed, were observed on-site, photographed, and suggestions reached as a result of the literature review were conveyed by obtaining information from the museum authorities.

Anahtar Kelimeler

Culture, Denizli Atatürk and Ethnograpy Museum, Exhibition, Ethnographic Textiles, Textile

Kaynakça

• Belge, R. (2017). Denizli kent kimliğini oluşturan coğrafi ögeler. Ege Coğrafya Dergisi, 27(2), 167-181. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/600635
• Bülbül, H. (2016). Yozgat Etnografya Müzesi örneği ile yaşayan kültürün aktarımı. I. Uluslararası Bozok Sempozyumunda sunulan bildiri, Bozok Üniversitesi, Yozgat.
• Caring for textiles. (t.y.). Erişim adresi: https://learning.culturalheritage.org/caring-treasures
• Çaylı, G., & Ölmez, F. N. (2012). Denizli Atatürk ve Etnografya Müzesi’nde bulunan Serinhisar ilçesi yöresel kadın giysileri. Süleyman Demirel Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Hakemli Dergisi, 5(9), 109-129. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/193393
• Denizli Kültür Envanteri. (2014). Erişim adresi: https://geka.gov.tr/uploads/pages_v/denizli-kultur-envanteri-2014.pdf
• Gülensoy, B. (2007). Türkiye giyim kuşam ve süslenme sözlüğü. İstanbul: Motif Vakfı Yayınları.
• Karabay, N. (2007). Denizli Atatürk ve Etnografya Müzesi. Geçmişten Günümüze Denizli Yerel Tarih ve Kültür Dergisi, 15, 2-7.
• Karadeniz, C. (2018). Müze, kültür, toplum. Ankara: İmge Kitabevi.
• Kodal, T. (2004). Atatürk’ün Denizli ziyaretleri. Geçmişten Günümüze Denizli Yerel Tarih ve Kültür Dergisi, 1, 18-21.
• Koyuncu Okca. A. (2014). Geleneksel Dokumalarda Koruma ve Onarım Prensipleri (Yüksek Lisans Tezi). YÖK tez veri tabanından erişildi (Tez No. 364674).
• Koyuncu Okca, A. (2016). Denizli’de kaybolmaya yüz tutmuş kimi geleneksel meslekler. Akademik Bakış Dergisi, 58, 201-223.
• Museum collections. (t.y.). Erişim adresi: https://www.nps.gov/museum/publications/MHI/mushbkI.html
• Müze. (2019, 31Ekim). Erişim adresi: https://icom.museum/en/activities/standards-guidelines/museum-definition/
• Osman, E., Zıdan, Y., & Kamal, N. (2014). Using the microscopic and spectroscopic techniques to identify and characterize archeological artifacts. International Journal of Conservation Science, 5(4), 459-468. Erişim adresi: http://ijcs.ro/public/IJCS-14-41-Osman.pdf
• Örnek, S. V. (1968). Etnolojinin tarihçesi, başlıca ekolleri görevleri. Antropoloji Dergisi, 4, 165-193. Erişim adresi: http://sedatveyisornek.humanity.ankara.edu.tr/files/2014/12/1968-Etnolojinin-Tarihcesi.pdf
• Öztürk, İ. (2007). Koruma kültürü ve geleneksel tekstillerin korunması-onarımı. Ankara: Motif Yayınları.
• Simer, F. Z. (1994). Müzelerde tekstillerin korunması (Yüksek Lisans Tezi). YÖK tez veri tabanından erişildi (Tez No. 37047).
• Tekstil. (t.y.). Türk Dil Kurumu güncel Türkçe sözlük içinde. Erişim adresi: https://sozluk.gov.tr/
• Tímár-Balázsy, Á., & Eastop, D. (2011). Chemical principles of textile conservation. New York: Butterworth-Heinemann.
• Uygur, A. (2000). Müzelerde bulunan tarihi tekstil ürünlerinin korunmasını etkileyen koşullar ve alınabilecek önlemler. I. Ulusal Taşınabilir Kültür Varlıkları Konservasyonu ve Restorasyonu Kolokyumunda sunulan bildiri, Ankara.
• Uz, S. (2015). Müze Evler. Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu, 267-284.