ÇOCUK KLİNİKLERİNDE ÇALIŞAN HEMŞİRELERİN TIBBİ HATA YAPMA EĞİLİMLERİNİN İNCELENMESİ

Yıl 2017, Cilt: 20 Sayı: 1, 34 - 40, 31.03.2017

Didem Polat Külcü Rana Yiğit

Öz

ÖZET

Amaç: Çalışmanın amacı, çocuk kliniklerinde çalışan hemşirelerin tıbbi hata yapma eğilimlerinin belirlenmesidir.

Yöntem: Bu araştırma kesitsel ve tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Araştırma, Mersin Üniversitesi Sağlık Araştırma ve Uygulama Merkezi’nin çocuk kliniklerinde çalışan, araştırmaya katılmayı kabul eden 70 hemşire ile yapılmıştır. Veri toplamada, araştırmacılar tarafınQ1dan hazırlanan hemşirelerin tanıtıcı özelliklerini içeren “Kişisel Bilgi Formu” ve “Hemşirelikte Tıbbi Hataya Eğilim Ölçeği” kullanılmıştır.

Bulgular: Hemşirelerin %42.9’u mesleki yaşamları boyunca hatalı tıbbi uygulama yaptıklarını, %62.9’unun ise beraber çalıştıkları hemşirelerin hata yaptığına şahit olduklarını belirtmişlerdir. Hemşirelerin %68.6’sı hatalı tıbbi uygulamalar ile ilgili eğitime katılmadıklarını ve %74.3’ü bu konuda eğitime gereksinim duyduklarını belirtmişlerdir. Hemşirelerin hata eğilimleri sırasıyla; hasta izlemi ve malzeme-cihaz güvenliği (4.42), ilaç ve transfüzyon uygulamaları (4.46), hastane enfeksiyonları (4.47), düşmeler (4.48) ve iletişim (4.76) olarak bulunmuştur. Ölçekten alınan toplam puan ortalaması 4.51 olarak belirlenmiştir. Hemşirelerin eğitim düzeyi ile iletişim alt boyutu arasındaki ilişkinin istatistiksel olarak anlamlı olduğu bulunmuştur (p<0.05). Mesleki yaşamlarında hatalı tıbbi uygulama yaptıklarını belirten hemşireler ile düşme alt boyutu arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmuştur (p<0.05).

Sonuç: Hemşirelerin tıbbi hata yapma eğilimlerinin düşük olduğu söylenebilir. Hata yapma ve hataya şahit olma oranları orta düzeyde bulunmuştur. Çocuklar ile çalışan hemşireler için bu oranların yüksek olduğu düşünülmekte tıbbi hata ve eğilimin çok daha düşük olması beklenmektedir.

Anahtar kelimeler: Tıbbi hata, Hemşire, Malpraktis

 

ABSTRACT

Tendency of nurses workıng at pediatric clinics to make medical errors

Aim: The purpose in this study is to determine the tendency of nurses working at pediatric clinics to make medical errors.

Method: This cross-sectional study was performed with 70 nurses who were working at the pediatric clinics of the Mersin University, Health Research and Practice Center and who agreed to participate in the study. The data were collected using the “Personal Information Form” prepared by the investigators to reveal the descriptive characteristics of the nurses and the “Scale for Tendency to make Medical Errors in Nursing”. The data were collected after the ethics committee approval, permission from the institution and personal consents had been obtained.

Results: Approximately 42.9% of the nurses stated that they had made medical malpractice during their professional life and 62.9% that they had witnessed their colleagues making errors. A total of 68.6% of the nurses stated that they had not attended any training on medical malpractice and 74.3% that they needed training on the subject. The nurses were found to have tendency to make errors mostly in the areas of patient follow-up and material safety (4.42), medication and transfusion applications (4.46), hospital infections (4.47), falls (4.48), and communication (4.76). The overall mean score obtained from the scale was 4.51. The relationship between education level of nurses' communication with the lower size was found to be statistically significant (p<0,05). A statistically significant difference between the defective medical practice in their professional lives that they do not fall nurses with lower size was found (p<0.05).

Conclusion: The said that nurses tend to have lower medical errors. To make mistakes and to witness the error rates were moderate. We think that these rates are high for nurses working with children; we would have expected much lower rate of error and tendency.

Keywords: Medical Error, Nurses, Malpractice