ÖRGÜTLERDE SOSYAL SORUMLULUK BİLİNCİ VE GÜVEN ORTAMININ OLUŞTURULMASINDA ETİĞİN ÖNEMİ

Yıl 2012, Cilt: 26 Sayı: 1, 93 - 109, 08.02.2012

Selen Doğan , Abdullah Karataş

Öz

Örgütler varlıklarını sürdürürken sadece kar elde etmeyi değil,
çalışanlarına ve hizmet ettikleri topluma duyarlı olmayı da öncelikleri arasına
koymalıdırlar. Başarılarını sadece kısa dönemli karlarını maksimize etmeye
odaklayan örgütlerin, soysal sorumluluk bilinciyle hareket ettikleri söylenemez.
Ancak, örgütlerin çalışanlarına ve topluma karşı sorumluluklarını yerine
getirmemeleri, onların başarılarını da olumsuz yönde etkileyebilecektir. Çünkü,
örgütlerin varlıklarını başarıyla sürdürebilmeleri, toplumun örgüt faaliyetleriyle
ilgili algı ve düşüncelerine önemli ölçüde bağlı bulunmaktadır. Çalışanların
çalışmaktan memnun oldukları ve kendilerini güven içinde hissettikleri örgütler
bu başarıyı yakalayabilecek, hizmet ettikleri topluma yararlı olabileceklerdir.
İşte bu noktada etik, örgütlere yol gösterebilecektir.

Anahtar Kelimeler

Sosyal Sorumluluk, Etik, Güven, Çalışanlar, Toplum

Kaynakça

• Aktan, C. ve Börü, D. “Önemli Bir Tanımlama Öğesi: Paydaşlar”, http://www.canaktan.org/yonetim/kurumsal-sosyalsorum/kurumsal-sosyal /paydaslar.htm, Erişim Tarihi: 02.01.2008.
• Algan, N. ve Ayşe Dündar, K. (2005), Türkiye’nin Çevre Konusunda Verdiği Sözler,
• Türkiye Bilimler Akademisi Raporları, Sayı:8, Ankara.
• Andersen, B. (2004), Bringing Business Ethics to Life: Achieving Corporate Social Responsibility, ASQ Quality Press, USA.
• Andriof, J. ve Mclntosh, M. (2001), Perspectives on Corporate Citizenship, Sheffield, Greenleaf Publishing, UK.
• Ay, Ü. (2003), İşletmelerde Etik ve Sosyal Sorumluluk, Adana: Nobel Kitabevi.
• Aydın, İ. P. (2002), Yönetsel Mesleki ve Örgütsel Etik (3. Baskı), Pegem Yayıncılık, Ankara.
• Aydın, İ. P. (2006), Eğitim ve Öğretimde Etik (2. Baskı), Pegem Yayıncılık, Ankara.
• Bews, N. F., Rossouw, G. J. (2002) “A Role for Business Ethics in Facilitating Trustworthiness”, Journal of Business Ethics, 39: 377-390.
• Doğan, S. (2003), Personel Güçlendirme, Sistem Yayıncılık, İstanbul.
• Freeman, R. M. (1999), Correctional Organization and Management: Public Policy Challenges, Behavior and Structure, Elsevier Publishing, The Netherlands, Amsterdam.
• Fukuyama, F. (1998), Güven: Sosyal Erdemler ve Refahın Yaratılması (Çev. Ahmet Buğdaycı), Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Ankara.
• Giacalone, R. A., Jurkiewicz, C. L. ve Dunn C. (2005), Positive Psychology in Business Ethics and Corporate Responsibility, IAP, Charlotte, USA.
• Hopkins, M. (2004) “Corporate Social Responsibility: An Issues Paper”, Working Paper, No.27, Geneva.
• İşseveroğlu, G. “Meslek Ahlakı”, http://www.igiad.com/isahlaki/ makaleler/ gulsunisseveroglu.htm, Erişim Tarihi: 15. 01. 2008.
• Jardins, J. R. (2006), Çevre Etiği Çevre Felsefesine Giriş (Çev. Ruşen Keleş), İmge Kitabevi, Ankara.
• Johnson, D. ve Turner, C. (2003), International Business Themes and Issues in the Modern Global Economy, Routledge Publishing, USA.
• Karaköse T. (2007) “Örgütlerde İtibar Yönetimi”, http://www.akademikbakis. org/sayi11/makale/itibar.doc, Erişim Tarihi: 01.12. 2007.
• Kaya, M. (2006) “Türkiye’de Büyük Şehirlerin En Önemli Çevre Sorunları”, http://www.universite-toplum.org/text.php3?id=286, Erişim Tarihi: 27.12.2007.
• Keleş, R., Hamamcı, C. ve Çoban, A. (2009), Çevre Politikası, İmge Kitabevi, Ankara.
• Kotler, P. ve Lee, N. (2005), Corporate Social Responsibility: Doing the Most Good for Your Company and Your Cause, John Wiley and Sons Publishing, USA.
• Moser, S. C. ve Dilling, L. (2007), Creating a Climate for Change: Communicating Climate Change and Facilitating Social Change, Cambridge University Press, USA.
• Möllering, G. (2001) “The Nature of Trust From Georg Simmel to a Theory of Expectation”, İnterpretation and Suspension, Sociology, 35: 403–420.
• Özgen, H. ve Yalçın, A. (2006), Temel İşletmecilik Bilgisi, Nobel Kitabevi, Adana.
• Paksoy, F. “Kurumsal Sosyal Sorumluluk”, http://www.kssrehberi.com/?page_id=2, Erişim Tarihi: 01.01.2008.
• Parsons, P. J. (2004), Ethics in Public Relations: A Guide to Best Practice, Kogan Page Publishing, UK.
• Perrini, F. ve Pogutz, S. (2006), Developing Corporate Social Responsibility: A European Perspective, Edward Elgar Publishing, USA.
• Peterson, R. A., Ferrell, O. C. (2004) “Business Ethics: New Challenges for Business Schools and Corporate Leaders”, http://books.google.com/books? lr=& q=Organizational+ethics, Erişim Tarihi: 15.11.2007.
• Shalhoub, Z. K. ve Karake, Z. A. (1999), Organizational Downsizing, Discrimination and Corporate Social Responsibility, Westport, Quorum/Greenwood Publishing, USA.
• Smith, E. S. (2006), Learning and Development for Managers: Perspectives from Research and Practice, Oxford, Blackwell Publishing, UK.
• Solomon, R. C. ve Flores, F. (2001), Güven Yaratmak (Çev. Ahmet Kardam), MESS Yayınevi, İstanbul.
• Stackhouse, M. L. (1995), On Moral Business: Classical and Contemporary Resources for Ethics, Michigan, Wm. B. Eerdmans Publishing, USA.
• Strasser, S. (1995), Yöneticilikte Başarı ve Sağlık (Çev.Ahmet Özden), Eti Yayıncılık, İstanbul.
• Şimşek, M. Ş., Akgemci, T. ve Çelik, A. (2003), Davranış Bilimlerine Giriş ve Örgütlerde Davranış, Adım Matbaacılık ve Ofset, Konya.
• Talay, S. (2008) “Dere Karalar Bağladı”, Milliyet Gazetesi, 20 Ocak.
• Türk, M. (2003), Küreselleşme Sürecinde İşletmelerde Bilgi Yönetimi, Türkmen Kitabevi, İstanbul.
• Underwood, D. (2002) “Ethics In The Workplace, 1st Century Ethics in a 21st Century World”, 20th Annual Mid-West, Lectures, USA.
• Ülgen, H. ve Mirze, S. K. (2004), İşletmelerde Stratejik Yönetim, Literatür Yayıncılık, İstanbul.
• Westcott, S. (2005), “The Importance of Reputation”, http://www.canadianbusiness.
• com/entrepreneur/sales_marketing/article.jsp?content=20050222_105046_5796,
• Erişim Tarihi: 01.12.2007.
• Wyman M., S. “Ethics or Corruption”, http://unpan1.un.org/intradoc/groups/
• public/documents/UNTC/UNPAN003965.pdf, Erişim Tarihi: 11.12.2007.
• Yeniçeri, Ö. (2002), Örgütsel Değişmenin Yönetimi, Nobel Yayınları, Ankara.