Endüstri 4.0 Devriminde Robotik Kaynaklar Yönetimi Bağlamında İnsan Kaynakları Yönetiminde Yeni Açılımların Kaçınılmazlığı

Yıl 2020, Cilt: 34 Sayı: 1, 141 - 161, 25.01.2020

A. Aslan Şendoğdu

https://doi.org/10.16951/atauniiibd.631617

Cited By: 4

Öz

Endüstri
4.0 devrimi ile birlikte robotik uygulamaların, hayatımızın her alanına el
attığı/el atmaya başladığı bir süreci yaşamaktayız. Endüstri 4.0 dijital
dönüşümlerle, robotik teknolojilerin büyük ölçüde insan kaynağının yerini
alacağı, akıllı fabrikalar ve nesnelerin interneti ile bütünleşik bir yapıyı
göstermektedir. Robotik uygulamaların yaygınlaşması, insan kaynağının yerinin
robotik kaynaklara evrilmesi, İnsan Kaynakları Yönetimini yeni açılımlara doğru
yönlendirmektedir.

Çalışmanın
amacı, Endüstri 4.0 Devrimi ve dünyadaki gelişmeler ışığında, İnsan Kaynakları
Yönetiminde yeni açılımlar için farkındalık yaratmaya katkı sağlamaktır.
Çalışmada, robotik kaynakların hızla hayatımızın bir parçası haline geldiği
günümüzde, yeni bir kavrama “Robotik Kaynaklar Yönetimi” (RKY) kavramına
gereksinim duyulduğu sonucuna ulaşılmıştır. “Robotik Kaynaklar Yönetimi”nin
İnsan Kaynakları Yönetimi’nin mütemmim cüzü (ayrılmaz parçası, tamamlayıcısı)
olarak tanınması gerekmektedir. Yakın gelecekte, İnsan Kaynakları Yönetiminin,
optimum faydayı sağlayacak şekilde, “Robotik Kaynaklar Yönetimi” ile işbirliği
içine girmesi kaçınılmaz olacaktır.

Anahtar Kelimeler

Endüstri 4.0 Devrimi, Robotik Kaynaklar Yönetimi

Kaynakça

• Acar, E. (2006),Ölümlülük, Ölümsüzlük ve Yapay Zeka, Alt Kitap, İstanbul. Acaralp, M. C. (2017),“İnsan Kaynakları Yönetiminde Endüstri 4.0& Dijitalleşme Etkisi – Yetenek Yönetimi”, Akdeniz Karpaz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İnsan Kaynakları Yönetimi Final Proje Çalışması, Lefkoşe, Kıbrıs. Aksoy, S. (2017),“Değişen Teknolojiler ve Endüstri 4.0: Endüstri 4.0’ı Anlamaya Dair Bir Giriş”, Katkı Teknoloji Dergisi, 4, ss. 34-44. Alçın, S. (2016), Endüstri 4.0 ve İnsan Kaynakları, Popüler Yönetim Dergisi, 63, ss. 46- 47. Asiltürk, A. (2018),“İnsan Kaynakları Yönetiminin Geleceği: İk4.0”, Journal Of Awareness, 3, ss. 527-544. Aytaç, Y. (2018),“Endüstri 4.0 ve Akıllı Fabrikalar”, Sakarya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 22 (2), ss. 546-556. Banger, G. (2017),Endüstri 4.0 Ekstra, Dorlion Yayınları, Ankara. Bilgin, O. & H. B. IŞIK (2018),“Dördüncü Sanayi Devrimi ve Türkiye: Ulusal Yenilik Sistemi Çerçevesinde Bir İnceleme”, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11 (60), ss. 860-867. Bozlar, T. (2018),“4. Sanayi Devriminin İşgücü Piyasasına Olası Etkileri”, İŞKUR İstihdamda 3İ Dergisi, 27, ss. 62-67. Bulut, E. & T.Akçacı (2017),“Endüstri 4.0ve İnovasyon Göstergeleri Kapsamında Türkiye Analizi”, ASSAM Uluslararası Hakemli Dergi, 7, ss. 50-72. Claudé, M.&D.Combe (2018),“The Roles of Artificial Intelligence and Humans in Decision Making: Towards Augmented Humans? A Focus on Knowledge-IntensiveFirms”, Department of Business Administration, Master Thesis. Davutoğlu, N. A., B. Akgül & E. Yıldız (2017), “İşletme Yönetiminde Sanayi 4.0 Kavramı İle Farkındalık Oluşturarak Etkin Bir Şekilde Değişimi Sağlamak”, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5 (52), ss. 544-567. EBSO(Ege Bölgesi Sanayi Odası)(2015), “Sanayi 4.0 Uyum Sağlayamayan Kaybedecek”, Ege Bölgesi Sanayi Odası Dergisi, Ekim 2015. http://www.inovasyon.org/pdf/EBSO.Sanayi-4.0_Raporu.Ekim.2015.pdf, Erişim Tarihi: 18.04.2019. Fırat, S. Ü. & O. Z.Fırat (2017),“Sanayi 4.0 Devrimi Üzerine Karşılaştırmalı Bir İnceleme: Kavramlar, Küresel Gelişmeler ve Türkiye”, Toprak İşveren Dergisi, 114, ss. 10-23. Gümüşoğlu, Ş. (2019),“Bilimsel Yaklaşımlarla Değişim, Dönüşüm ve Kalite 4.0”, Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 33 (2), ss. 543-568. https://www.endustri40.com/artirilmis-gerceklik-augmented-reality/, Erişim Tarihi: 07.05.2019. http://noroblog.net/2017/04/18/noroblog-podcast-3-bolum-yapay-zeka-bizi-gereksizlestirecek-mi/, Erişim Tarihi: 09.05.2019. http://www.liberalizm.tv/ilerlemeyi-nasil-sabote-edersiniz/,Erişim Tarihi: 25.04.2019. http://www.satrancokulu.com/yazilar/makaleler/caissa-yasiyor-mu-3-alpha-zero-mucizesi/, Erişim Tarihi: 10.05.2019. https://siberbulten.com/yapayzeka/japonlar-robota-canli-kas-ekledi/, Erişim Tarihi:23.04.2019. https://www.hkdestek.com/terminoloji/yonetim-kurulunda-bir-robot/, Erişim Tarihi: 24.04.2019. https://www.webtekno.com/ingiltere-de-bir-futbol-takimi-ekibin-basina-yapay-zekayi-getirdi-h61753.html, Erişim Tarihi:26.04.2019. IFR (The International Federation of Robotics) (2017),“The Impact of Robots on Productivity, Employment and Jobs”, A positioning paper. Kagermann, H., W. Lukas & W.Wahlster (2011), Industrie 4.0 –Mit dem Internet der Dinge auf dem Wegzur 4. Industriellen Revolution, VDI Nachrichten, Berlin. Kayıkçı, M. Y. & A. K. Bozkurt (2018),“Dijital Çağda Z ve Alpha Kuşağı, Yapay Zeka Uygulamaları ve Turizme Yansımaları”, Sosyal Bilimler Metinleri, 1, ss. 54-64. Köroğlu, O (2015),“Nesnelerin İnterneti, Algılayıcı Ağları ve Medya”, Akademik Bilişim Konferansı, Eskişehir. Lee, J., B.Bagheri & H. A. Kao (2015),“A Cyber-PhysicalSystems Architecture For Industry 4.0 -Based Manufacturing Systems”, Manufacturing Letters, 3, ss. 18-23. Mrugalska, B. & M. K.Wyrwicka (2017),“Towards Lean Production in Industry 4.0”, Procedia Engineering, 182, ss. 466-473. Önder, M. & Saygılı, H. (2018),“Yapay Zeka ve Kamu Yönetimine Yansımaları”, Türk İdare Dergisi, 487, ss. 629-668. Özdoğan, O. (2017), Endüstri 4.0: Dördüncü Sanayi Devrimi ve Endüstriyel Dönüşümün Anahtarları, Pusula Yayınları, İstanbul. Özsoylu, A. F. (2017),“Endüstri 4.0”, Çukurova Üniversitesi İİBF Dergisi, 21 (1), ss. 41-64. Schuster, K., L.Plumanns, G.Kerstin, R.Vossen, A.Richert & S. Jeschke (2015),“Preparing for Industry 4.0 – Testing Collaborative Virtual Learning Environments with Students and Professional Trainers”, International Journal of Advanced Corporate Learning, 8 (4), ss. 14-20. Schwab K. (2016),Dördüncü Sanayi Devrimi, Çev.: Z. Dicleli, Optimist Yayıncılık, İstanbul. Soylu, A. (2018),“Endüstri 4.0 ve Girişimcilikte Yeni Yaklaşımlar”, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 32, ss.43-57. Sung, T. K. (2017),“Industry4.0: A Korea Perspective”, Technological Forecasting & Social Change, 132, ss. 40-45. Sungunay, S. S. (2018),“Robotlara Vatandaşlık”, Bütün Dünya Dergisi, 12, ss. 147-150. Şener S. & B. Elevli(2017),“Endüstri 4.0’da Yeni İş Kolları ve Yüksek Öğrenim”, Mühendis Beyinler Dergisi, 1 (2), ss. 25-37. Taş, H. Y. (2018),“Dördüncü Sanayi Devrimi’nin (Endüstri 4.0) Çalışma Hayatına ve İstihdama Muhtemel Etkileri”, Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 9 (16), ss. 1817-1836. Tekin, Z. & Uslu, F. (2018), “İşletmelerde Zaman Yönetimi: Endüstri 4.0 İle Ölü Zamanı Sıfırlamak”, VI. Uluslararası Çin’den Adriyatik’e Sosyal Bilimler Kongresi Tam Metin Kitabı, Ankara. TÜSİAD (Türk Sanayicileri ve İş İnsanları Derneği) (2016), “Türkiye’nin Küresel Rekabetçiliği İçin Bir Gereklilik Olarak Sanayi 4.0 Gelişmekte Olan Ekonomi Perspektifi”,Yayın no; TÜSİAD-T/2016-03/576. http://www.tusiad.org/indir/2016/sanayi-40.pdf, Erişim Tarihi: 26.04.2019. WEF (World Economic Forum) (2016),“Future of Jobs Report: Employment, Skills and Workforce Strategy for the Fourth Industrial Revolution”, Global Challenge Insight Report. Yılmaz, C. & Erkollar, A. (2018),“Endüstri 4.0’ın İnsan Kaynakları Planlaması Üzerine Etkileri”, 5th International Management Information Systems Conference,October 24-26, Ankara.