Görsel formların;
dikkat çekme, etkili olma, algılama ve anımsama gibi eğitsel işlevlerle
kullanımı oldukça eskilere dayanmaktadır. Var olanın taklit edilmesi,
görünmeyenin görünür kılınması çabaları fotoğraf makinesi ve sinemaskopun
ortaya çıkmasıyla yeni bir anlam kazanarak, mekanik görüntü döneminin
başlamasıyla sonuçlanmıştır. Hareketlenen görüntülere sesin eklenmesiyle
birlikte video olgusu kendini göstermiştir. Görsel-işitsel bir kitle iletişim
formu olarak video; sinema, radyo, televizyon ve internet gibi kitle iletişim
araçlarının gelişimine paralel bir seyir izlemiştir. Eğitsel bir araç ve ortam
olarak videonun tarihsel gelişiminin ele alındığı bu çalışmada bir yandan
videonun gelişimi ele alınırken diğer yandan bu gelişme esnasında videonun
eğitsel potansiyelindeki değişim tartışılmaktadır. Literatür taraması
yöntemiyle gerçekleştirilen bu çalışma, özellikle teknolojik gelişmelerin
videonun eğitsel potansiyel ve işlevlerini nasıl değiştirdiği sorunsalı
üzerinden sistematize edilmektedir.
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 9 Aralık 2017 |
Gönderilme Tarihi | 29 Kasım 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Sayı: 13 |